Ιατρικές συμβουλές μέσω της ασφάλειας του τηλεφώνου, αναζητούν οι πολίτες τις ημέρες αυτές που μένουμε σπίτι, προκειμένου να διαχειριστούν μικρά ή μεγάλα προβλήματα που ανακύπτουν κάθε φορά.
Το μεγαλύτερο θέμα είναι οι χρόνιες παθήσεις για τις οποίες οι ασθενείς αποφεύγουν να προσεγγίσουν τις υπηρεσίες υγείας σε νοσοκομεία ή κέντρα υγείας, υπό το φόβο μιας επιπλέον προσβολής από τον κορονοϊό.
Όμως ταυτόχρονα, η καραντίνα έχει αυξήσει και το άγχος στον πληθυσμό, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται μια σειρά από συμπτώματα, καθώς το άγχος «σωματοποιείται», παίρνοντας τη μορφή αναπνευστικών ή καρδιολογικών προβλημάτων.
Τα παραπάνω μας αναλύει σε συνέντευξή της η κα Βαρβάρα Ανεμοδουρά, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Υγειονομικού Προσωπικού ΕΟΠΥΥ (ΣΕΥΠ-ΕΟΠΥΥ), η οποία συμμετέχει εθελοντικά στην τηλεφωνική γραμμή βοήθειας της Περιφέρειας Αττικής για τον κορονοϊό.
Συνέντευξη στην Άννα Παπαδομαρκάκη:
- Κα Ανεμοδουρά, ποιά είναι η πρώτη εικόνα που παίρνετε από τα τηλεφωνήματα που γίνονται;
Συνήθως οι κλήσεις είναι νυχτερινές. Και συνήθως οι ασθενείς έχουν αρχικά μια αγωνία, έντονη. Καλούν γιατί έχουν ένα πρόβλημα και δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστούν. Και αφού τους κατευθύνουμε ανάλογα με την περίπτωση, τότε κλείνουν ήρεμοι - γιατί ξέρουν τι να κάνουν και με χίλια ευχαριστώ.
- Ποιά είναι τα συνήθη προβλήματα για τα οποία σας προσεγγίζουν;
Το πιο σύνηθες είναι ο βήχας ή ένας πόνος στο στήθος, που συνήθως δεν είναι καρδιολογικής αιτιολογίας.
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που δεν ξέρουν ποιά είναι τα δέκατα και ποιός είναι ο πυρετός. Ακόμη πολλοί παρουσιάζουν τάση για έμετο, κεφαλαλγίες, διάρροια, υπέρταση...
Όλη τη γκάμα τη βλέπουμε στην τηλεφωνική γραμμή. Όμως τα πιο κυρίαρχα είναι ο βήχας, η θερμοκρασία και το άγχος...
- Για να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Πότε έχουμε δέκατα και πότε πυρετό;
Η θερμοκρασία μας αλλάζει στη διάρκεια της ημέρας και το βράδυ συνήθως είναι υψηλότερη. Οπότε δεν μπορούμε να θεωρήσουμε πυρετό μια θερμοκρασία μεταξύ 37,4 και 37,7. Μέχρι εκεί, τα θεωρούμε δέκατα. Πρέπει να ανέβει πιο πολύ για να θεωρείται πυρετός μετά το απόγευμα και το βράδυ.
- Μας αναφέρατε περιπτώσεις πόνου στο στήθος. Πώς διαχωρίζουμε ότι δεν πρόκειται από την καρδιά;
Αυτό είναι πράγματι ένα σύνθετο θέμα και αφορά τον καθένα μας, ξεχωριστά. Εμείς από τηλεφώνου αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάρουμε πλήρες ιστορικό και να διερευνήσουμε τα χαρακτηριστικά του πόνου. Έτσι, ρωτάμε από τι παθήσεις πάσχει και τι φάρμακα παίρνει, αν πονάει με μια βαθιά αναπνοή, αν ο πόνος είναι σταθερός. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πρόκειται για απλές μυαλγίες. Αν δεν μπορούμε να το διευκρινίσουμε σαφώς, τότε παραπέμπουμε σε καρδιολόγο ή πνευμονολόγο, ανάλογα με την περίπτωση. Οπωσδήποτε όμως, η ποιότητα του άλγους, θα πρέπει να εκτιμηθεί από γιατρό.
- Με τις περιπτώσεις δύσπνοιας τι γίνεται; Έχετε τέτοιες περιπτώσεις όπου πρέπει να ξεχωρίσετε την ανάγκη διερεύνησης;
Ναι. Υπάρχουν και αυτά τα περιστατικά, όμως στις περισσότερες περιπτώσεις που έχουν τύχει ήταν περιπτώσεις άγχους. Η πραγματική δύσπνοια, συνοδεύεται συνήθως από ταχύπνοια, δηλαδή συχνές και γρήγορες αναπνοές. Επιπλέον, ο ασθενής δεν μπορεί να μιλήσει εύκολα, γιατί χρειάζεται να αναπνέει από το στόμα. Δεν αρκεί μόνο η αναπνοή από τη μύτη.
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που πράγματι υπάρχει δύσπνοια, οπότε εκεί ζητάμε το ιστορικό και αν προϋπάρχει πεδίο καρδιολογικό ή πνευμονολογικό, τότε συνιστούμε είτε την επικοινωνία με τον θεράποντα γιατρό ή αν αυτός δεν είναι προσβάσιμος, τότε συνιστούμε να επισκεφθεί το εφημερεύον νοσοκομείο.
Πάντως για τις περιπτώσεις άγχους, είτε υπάρχει κάποιο διαθέσιμο αγχολυτικό στο σπίτι και συστήνουμε τη λήψη του, είτε αν δεν υπάρχει και πρόκειται για άγχος λόγω των συνθηκών που όλοι βιώνουμε με την υποχρεωτική παραμονή στο σπίτι, τότε με τη συζήτηση με τον γιατρό, οι άνθρωποι ηρεμούν και τις περισσότερες φορές το άγχος φεύγει, οπότε και η αναπνοή επανέρχεται.
- Ποιοί σας προσεγγίζουν περισσότερο;
Υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτών που καταφεύγουν στην τηλεφωνική γραμμή βοήθειας. Η μια ομάδα είναι παιδιά ηλικιωμένων, από 25-40 ετών, οι οποίοι καλούν για να δώσουν βοήθεια στους γονείς τους, είτε για κάποιο επείγον πρόβλημα που προέκυψε, είτε για τη διαχείριση του ήδη γνωστού προβλήματος, που όμως φοβούνται να απευθυνθούν στο σύστημα υγείας, εξαιτίας του κορονοϊού. Η δεύτερη αφορά άτομα 65-75 ετών, που αντιμετωπίζουν κάποιο χρόνιο πρόβλημα και για να το διαχειριστούν χρειάζονται μια ιατρική καθοδήγηση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση ογκολογικών ασθενών υπό χημειοθεραπεία, που δεν ξέρουν αν πρέπει να συνεχίσουν ή να περιμένουν μέχρι να περάσει η επιδημία. Εκεί φυσικά προτείνουμε να παίρνουν τις προφυλάξεις τους και να συνεχίζουν την αγωγή τους.
Αντίστοιχες οδηγίες δίνουμε και σε περιστατικά άλλων παθήσεων που δεν μπορούν να περιμένουν και τα μέτρα προστασίας περιλαμβάνουν συγκεκριμένο ραντεβού με τον γιατρό, ώστε να δίνεται η λύση χωρίς αναμονές και μεγάλη έκθεση στο εξωτερικό περιβάλλον.
- Πόσο έχουν βοηθήσει οι δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στη διαχείριση τέτοιων περιστατικών;
Οι δομές της πρωτοβάθμιας λειτουργούν. Οι γιατροί είναι στις θέσεις τους. Όμως δεν βάζουν όλα τα περιστατικά μαζί για να μην υπάρχει συγχρωτισμός. Τα Κέντρα Υγείας καλύπτουν ότι περιστατικά προκύπτουν. Και βέβαια, βοηθούν και τα Κέντρα Υγείας που έχουν οριστεί και καλύπτουν ύποπτα για κορονοϊό περιστατικά.
- Εκτός από την άμεση απόφαση για εφαρμογή των μέτρων περιορισμού κυκλοφορίας, υπάρχει κάτι άλλο που πιστεύετε ότι έχει συμβάλλει στην περιορισμένη διασπορά του ιού στη χώρα μας;
Φυσικά! Τα σπίτια μας είναι φτιαγμένα έτσι που να έχουμε φως και να αερίζονται ικανοποιητικά. Δεν έχουμε συχνά υγρασίες και μούχλα. Και επιπλέον, είμαστε καθαρός λαός. Τηρούμε τους κανόνες υγιεινής σε γενικές γραμμές. Με τέτοια πυκνότητα πληθυσμού η Αττική, θα μπορούσε να έχει πολλά περισσότερα κρούσματα. Και επιπλέον, έχουμε πολύ καλό αποχετευτικό σύστημα στην περιοχή.
Τώρα το επόμενο ζήτημα που θα πρέπει να φροντίσουμε, είναι τα κλιματιστικά, για να αποκλείσουμε και αυτόν τον παράγοντα κινδύνου διασποράς του ιού. Όμως και πάλι, τα σπίτια μας είναι γεμάτα παράθυρα, που μας εξασφαλίζουν καλό αερισμό και αν είναι απολύτως απαραίτητη τελικά η χρήση των κλιματιστικών, μπορούμε να φροντίσουμε για τον καθαρισμό τους, με τις απαραίτητες προφυλάξεις.
