Του Δημήτρη Καμπουράκη
Δεν θα καταφύγω στην κοινοτοπία «μόνο όποιος δεν δουλεύει δεν κάνει λάθη». Φράση κατά βάση σωστή, πλην την σιχαίνομαι διότι αποτελεί το άλλοθι όλων όσων κάνουν μια σαχλαμάρα και μετά πάνε να την δικαιολογήσουν δίχως να υποστούν τις συνέπειες της. Οπότε το πιάνω από την αρχή και δίχως φιοριτούρες. Στο μεταναστευτικό έγινε η μια μπαρούφα πάνω στην άλλη. Τώρα το πράγμα πάει να διορθωθεί. Έτσι απλά.
Θα μου πείτε πως θα μπορούσα να το γράψω πιο περιφραστικά και εξεζητημένα, όπως είδα να κάνουν κάτι ενημερωτικά κείμενα που διακινούνται από την ΝΔ. Συμπαθάτε με, αλλά τότε με μπερδεύετε με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Η δουλειά του κ. Πέτσα είναι να επιτίθεται όταν έχει το πλεονέκτημα και να στρογγυλεύει όταν το πράγμα ζορίζει, η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να λέει τα πράγματα με τ’ όνομα τους. Αλλιώς να πάμε όλοι να γίνουμε μετακλητοί στο Μαξίμου και να τελειώσει το καλαμπούρι.
Εγώ λοιπόν σας λέω πως από την πρώτη στιγμή δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ακριβώς πολιτική είχε για το μεταναστευτικό η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όχι τόσο θεωρητικώς στο κεφάλι των υψηλά ιστάμενων και στις εξαγγελίες τους, αλλά κυρίως στην καθημερινή πράξη. Καταργήθηκε του υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής κι έπειτα ακολούθησε ένα μπάχαλο αρμοδιοτήτων που τουλάχιστον εγώ ήταν αδύνατο να ξεδιαλύνω. Ήταν χειρότερο από μπερδεμένο κουβάρι.
Τι ακριβώς έκανε ο Κουμουτσάκος, τι ο Χρυσοχοΐδης και τι ο Στεφανής ποτέ δεν κατάλαβα. Το πρόβλημα είναι τρομερά δύσκολο από μόνο του, επιτάθηκε και από το οργανωτικό μπάχαλο. Είναι μάλιστα απορίας άξιο το γιατί το επιτελικό κράτος του Κυριάκου δούλεψε τόσο καλά σε δεκάδες άλλα προβληματικά μέτωπα, αλλά στο μεταναστευτικό έμεινε τόσο γρήγορα από λάστιχο. Και μην μου πείτε ότι τα λέω χοντρά, διότι πριν από μένα τα είπαν οι δημοσκοπήσεις.
Τέλος πάντων, τώρα ο πρωθυπουργός το διόρθωσε ή τουλάχιστον προσπαθεί να το διορθώσει με την ανασύσταση του αντίστοιχου υπουργείου. Θέλει κι αυτό την γενναιότητα του, ξέρετε. Ο Σύριζα που τώρα βρήκε ρωγμή στην κυβερνητική πολιτική και πάει να την κάνει ρήγμα, όχι μόνο αρνήθηκε να διορθώσει λάθη του μέσα σε ένα εξάμηνο αλλά τα διαιώνισε επί πενταετία και ακόμα αρνείται να τα ομολογήσει κι ας του στοίχησαν εκλογικά. Τουλάχιστον τούτος ο πρωθυπουργός τα αναγνωρίζει εμπράκτως, δίχως να τα διαιωνίζει για λόγους καθαρά εγωιστικούς.
Για να δούμε λοιπόν τι θα κάνει το καινούριο υπουργικό σχήμα, με δεδομένες τις φρικτές δυσκολίες που έχει να διαχειριστεί. Τουλάχιστον τώρα θα υπάρχει ενιαίο κέντρο. Αν αποκτήσουν και πολιτική, θα ναι πολύ καλύτερα. Διότι το «ο Σύριζα τα είχε κάνει χειρότερα», ειδικά στο μεταναστευτικό ούτε πολιτική είναι ούτε δουλεύει πια. Καταλήγω με μια συμβουλή. Κάθε φορά που ένα κανάλι δείχνει μετανάστες, οι τηλεθεάσεις κάνουν βουτιά. Ο Έλληνας δεν θέλει πια ν’ ακούει για το πρόβλημα. Θέλει λύσεις μακριά απ’ το οπτικό του πεδίο.
