Τις προεκλογικές ανάγκες της κυβέρνησης, και μόνο αυτές, για τη δημιουργία προσδοκιών στους συνταξιούχους ότι θα συμβεί κάποιο θαύμα και θα αποφύγουν τις περικοπές, εξυπηρετεί η συζήτηση για μη περικοπή των συντάξεων, όπως λέει στο Liberal.gr, ο Μιλτιάδης Νεκτάριος.
Και εξηγεί ότι η κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως διέξοδο από τη στιγμή που δεσμεύτηκε στα πρωτοφανή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ από το 2019 ως το 2021, καθώς αυτά θα χρηματοδοτηθούν κατά το ήμισυ, από τους φόρους, και κατά το ήμισυ από τη μείωση των συντάξεων. «Αν ήμασταν σοβαρή χώρα, δεν θα νομοθετούσαμε προ μηνός τέτοιες περικοπές συντάξεων, ερχόμενοι τώρα να ισχυριστούμε ότι δεν τις κάνουμε», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Επομένως, σύμφωνα με τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και πρώην διοικητή του ΙΚΑ, οποιαδήποτε συζήτηση για μη εφαρμογή των περικοπών συνιστά απλώς ένα εμπαιγμό, αφού στη κατάσταση που βρίσκεται η οικονομία, είναι αδύνατο να βρεθούν από άλλες πηγές, ισοδύναμα ποσά με τα 2,8 δισ ευρώ που πρόκειται να προέλθουν από τη περικοπή των συντάξεων του 2019.
Αν είχαμε, όπως λέει, πάρει τα αδιάθετα 26 δισ ευρώ από το 3ο Μνημόνιο, σήμερα θα είχαμε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας για να χειριστούμε το θέμα, ωστόσο πλέον, η κυβέρνηση βρίσκεται παγιδευμένη στις ίδιες τις αποφάσεις της, και οποιαδήποτε μονομερή κίνηση χωρίς έγκριση των δανειστών, θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα, με εκτίναξη του ελληνικού spread στις αγορές.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Τι μας δείχνει η εγκύκλιος Χουλιαράκη για την κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2019, που ορίζει την εφαρμογή της ψηφισμένης από πέρυσι, περικοπής των συντάξεων; Υπάρχει περίπτωση να μην περικοπούν οι συντάξεις, δηλαδή να μην περικοπεί η προσωπική διαφορά, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση;
Αν ήμασταν σοβαρή χώρα, δεν θα νομοθετούσαμε προ μηνός τέτοιες περικοπές συντάξεων, ερχόμενοι τώρα να ισχυριστούμε ότι δεν τις κάνουμε. Aν μας ενδιέφερε η τύχη των συνταξιούχων, θα επιδιώκαμε μια εθνική συναίνεση για να δούμε πώς θα αποφύγουμε τις περικοπές. Δυστυχώς, ο μόνος λόγος για τον οποίο γίνεται αυτή η συζήτηση είναι οι προεκλογικές ανάγκες για την δημιουργία προσδοκιών στους συνταξιούχους ότι θα γίνει κάποιο νέο θαύμα και θα αποφύγουν τις περικοπές.
Βέβαια, το μήνυμα που θα δοθεί στις αγορές είναι ότι οι «Έλληνες συνεχίζουν τις παλιές πελατειακές πρακτικές» και αυτό θα φανεί άμεσα στο spread του δανεισμού της χώρας. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο νομίζω ότι Eurogroup δεν θα δώσει μια τέτοια έγκριση.
- Σε κάθε περίπτωση, υπό ποιες προϋποθέσεις από οικονομικής κυρίως σκοπιάς, μπορεί αυτό να συμβεί, δηλαδή το να μην καταργηθεί η προσωπική διαφορά;
Οι συντάξεις θα μπορούσαν να μην περικοπούν μόνο αν δεν υπήρχε η μέγγενη των πλεονασμάτων του 3,5% για την περίοδο 2019-2021.
Τα πλεονάσματα αυτά χρηματοδοτούνται κατά το ήμισυ από φόρους και κατά το ήμισυ από την μείωση των συντάξεων. Επίσης, οι περικοπές των συντάξεων θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν η οικονομία τα επόμενα χρόνια έτρεχε με ένα ρυθμό ανάπτυξης μεταξύ 3,5% και 4%. Αυτό όμως είναι πλέον αδύνατο να συμβεί ακριβώς επειδή η κυβέρνηση δέχθηκε να ψηφίσει τα πρωτοφανή πλεονάσματα.
Επομένως, δεν υπάρχει διέξοδος για την κυβέρνηση. Εκτός και εάν επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει το «μαξιλάρι» που έχει σχηματιστεί για την έξοδο στις αγορές. Αλλά, αυτό θα έκανε τα πράγματα χειρότερα σε όλα τα επίπεδα.
- Το ερώτημα είναι η επίπτωση που θα είχε μια μη περικοπή των συντάξεων. Από πού δηλαδή θα μπορούσαν να βρεθούν τα ισοδύναμα ύψους 2,3 δισ. ευρώ, εφόσον κατάφερνε να έρθει σε συμφωνία, προκειμένου αυτές να διατηρηθούν στα σημερινά επίπεδα;
Τα ποσά των μειώσεων των συντάξεων, με βάση την σχετική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι 2,3 δισ. ευρώ για το 2019 (2,88 δισ σύμφωνα με το επικαιροποιημένο Μνημόνιο), 2,4 δισ ευρώ για το 2020 και 2,5 δισ ευρώ για το 2021, και περιλαμβάνουν τις μειώσεις των «προσωπικών διαφορών» καθώς και το πάγωμα των συντάξεων.
Στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η οικονομία θεωρώ ότι είναι αδύνατο να βρεθούν τέτοια ισοδύναμα ποσά από άλλες πηγές.
- Τι θα σήμαινε για την ελληνική οικονομία, εφόσον είχαμε μονομερείς κινήσεις;
Εάν γίνουν μονομερείς κινήσεις από την ελληνική κυβέρνηση χωρίς την έγκριση των δανειστών, τα αποτελέσματα θα είναι καταστρεπτικά και άμεσα. Το αφήγημα της εξόδου από τα μνημόνια θα τιναχτεί στον αέρα και το κόστος δανεισμού θα απογειωθεί.
Εάν είχαμε πάρει τα υπόλοιπα 26 δισ ευρώ από το 3ο Μνημόνιο και την πιστοληπτική γραμμή, θα είχαμε περισσότερους βαθμούς ελευθερίας να χειριστούμε αυτό το θέμα, όπως και άλλα που θα προκύψουν σύντομα. Αλλά, η επιλογή αυτή χάθηκε διότι η κυβέρνηση έλαβε τις γνωστές αποφάσεις.
- Αναρωτιέται πάντως κανείς, εφόσον, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση «δημοσιονομικά είμαστε εντάξει», και άρα δεν χρειάζεται περικοπή των συντάξεων, τότε για ποιο λόγο εκείνη ψήφισε το μέτρο στη Βουλή; Και για ποιο λόγο επέμεναν τόσο πολύ οι δανειστές; Είναι τόσο ανάλγητοι;
Η οικονομική καταστροφή της χώρας την τελευταία δεκαετία προέκυψε διότι το πολιτικό προσωπικό δεν μπόρεσε να πετύχει μια στοιχειώδη συνεννόηση, ενώ οι δανειστές εξυπηρετούσαν τα δικά τους συμφέροντα. Εμείς τρέχουμε πάντα πίσω από τις εξελίξεις.
Η αδυναμία επίλυσης του ασφαλιστικού προβλήματος στην περίοδο της Μεταπολίτευσης αποτελεί τον κύριο παράγοντα της οικονομικής καταστροφής. Και, βέβαια, η λειτουργία του υφιστάμενου συστήματος συντάξεων, παρ' όλες τις περικοπές, καθιστά αδύνατη τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και, σε συνδυασμό με τη βαριά φορολογία και την πλήρη έλλειψη επενδύσεων, δημιουργούν ένα περιβάλλον οικονομικής στασιμότητας στο διηνεκές.
- Τελικά η κατάσταση στο Ασφαλιστικό, είναι μη αναστρέψιμη, δηλαδή ακόμη κι αν περικοπούν του χρόνου οι συντάξεις, μετά από λίγα χρόνια αυτό θα χρειαστεί να ξαναγίνει;
Έχουμε προτείνει ένα νέο μείγμα οικονομικής πολιτικής (μείωση φορολογίας για τα φυσικά και νομικά πρόσωπα, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, χρήση μέρους των πλεονασμάτων για την διενέργεια επενδύσεων) που θα οδηγήσει σε ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 3,5% για μια δεκαετία.
Οι συνταξιούχοι, μέσα στην παραπληροφόρηση και την σύγχυση που δημιουργείται, πρέπει να γνωρίζουν ένα πράγμα: Ότι ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να σταματήσει η περαιτέρω μείωση των συντάξεων είναι να ξεκινήσει μια περίοδος ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης.
Τότε και μόνον τότε, και στο πλαίσιο του νέου συστήματος συντάξεων που έχουμε προτείνει, θα δουν τις συντάξεις τους να βελτιώνονται.
