Του Νίκου Ρωμανού*
Το 2016 για κάποιους ίσως φαντάζει μακρινό, αλλά δεν είναι τόσο. Τότε, λοιπόν, τον Οκτώβριο του 2016, ο Αλέξης Τσίπρας που ακόμα ήταν «φρέσκος» στα πράγματα, έλεγε μεγαλόστομα στη Βουλή, στο πλαίσιο μιας προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τη διαπλοκή: «Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω, παρά μονάχα για να πάρουμε φόρα». «Θα τελειώσουμε την υπόθεση της κάθαρσης {…} και η διαπλοκή στον τόπο -που έχει ονοματεπώνυμο- επιτέλους θα βρει τον μάστορά της. Θα τελειώσει και θα τελειώσει με θεσμικό τρόπο».
Τότε, τα μεγάλα λόγια ήταν εύκολα και άκοπα. Σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά, έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι, όχι μόνο η διαπλοκή δεν βρήκε τον μάστορά της στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα, αλλά αντίθετα ο κ. Τσίπρας έγινε μάστορας στη διαπλοκή.
Ποιος μπορεί, ας πούμε, να ξεχάσει τον κ. Καλογρίτσα, ο οποίος συμμετείχε στον αντισυνταγματικό πρώτο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες πατώντας πάνω στα δάνεια ύψους σχεδόν 80 εκ. ευρώ που είχαν πάρει οι εταιρείες του από την Attica Bank (λέγε με και SYRIZA Bank), μέσα σε ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σάρωνε και τα δημόσια έργα; Ο οποίος κ. Καλογρίτσας ήθελε να πάρει τηλεοπτική άδεια, δηλώνοντας στο πόθεν έσχες του ως στοιχείο εγγυοδοσίας ένα δανεικό…βοσκοτόπι με θέα στην Ιθάκη.
Ποιος θα ξεχάσει, επίσης, τον κ. Αρτεμίου τον άμεμπτο Κύπριο δικηγόρο, με ειδικότητα στις off-shore, ο οποίος έβγαινε από το Μαξίμου κρατώντας σακούλες σούπερ μάρκετ που, μάλλον, δεν περιείχαν μπάμιες, ενώ έκανε και ταξιδάκια αναψυχής με τον Νίκο Παππά στη Βενεζουέλα;
Και μιας και πιάσαμε τον κ. Αρτεμίου, τι να απέγινε εκείνος ο ωραίος τύπος, ο «Μανόλο του Παππά», ο κ. Πετσίτης; Ο άνθρωπος που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και δούλευε σερβιτόρος σε πιτσαρία και από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε μισθωτός σε κάμποσες ενδιαφέρουσες εταιρείες, όπως αυτή του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ενώ μπαινόβγαινε στη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου ως εκπρόσωπος του Μαξίμου, όπως προκύπτει από τα βιβλία επισκεπτών στο γραφείο του άλλοτε διευθύνοντος συμβούλου κ. Κιτσάκου.
Μιας, δε, και θυμηθήκαμε τις off-shore, τι να απέγινε εκείνη η Κυπριακή εταιρεία που αίφνης έβαλε 100.000 ευρώ για την ΑΜΚ της Αυγής, της κομματικής εφημερίδας των 2.000 φύλλων; Χώρια που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που έχει πετύχει κούρεμα 60% στο δάνειο που πήρε για να αγοράσει παλαιότερα το κτίριο της Κουμουνδούρου, ενώ, σαν να μην έφτανε αυτό, έκανε και αυτό για το οποίο καταγγέλλει τα άλλα κόμματα: πήρε νέο δάνειο και εκχώρησε την κρατική χρηματοδότηση που θα λάβει από το 2019 ως το 2023.
Φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα και το πραγματικά αποφασιστικό χτύπημα στη διαπλοκή ήρθε με την τοποθέτηση του Πέτρου Κόκκαλη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ορκισμένος μαχητής της διαπλοκής κ. Τσίπρας, ο άτεγκτος διώκτης των ελίτ, ενέταξε στο κομματικό ευρωψηφοδέλτιο τον εκπρόσωπο της οικογένειας που ταυτίστηκε με τον όρο της διαπλοκής στην Ελλάδα. Δεν έχει να κάνει τόσο με το γιατί ο κ. Κόκκαλης πολιτεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο με το γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τον επιλέγει. Και έτσι ρίχνει μόνος του το φύλλο συκής που προσπαθούσε να κρατήσει.
Πώς το έλεγε ο κ. Τσίπρας σε εκείνη τη συζήτηση το 2016; «Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας Έλληνας πολίτης που να μην έχει καταλάβει ότι σε αυτόν τον τόπο διεξάγεται ένας μεγάλος πόλεμος. Από τη μια μεριά οι δυνάμεις της διαπλοκής, της διαφθοράς, της φοροαποφυγής, που λεηλάτησαν την οικονομία και την κοινωνία {…} και από την άλλη μεριά βρίσκονται οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας». Τρία χρόνια μετά από αυτή τη συζήτηση, μπορούμε να πούμε ότι ο κ. Τσίπρας είχε δίκιο: οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας θα στηρίξουν τη ΝΔ και θα τον στείλουν να κάνει παρέα με τους νέους, διαπλεκόμενους φίλους του στην αντιπολίτευση. Και αν δεν το έχει καταλάβει, στις 26 Μαΐου θα το εμπεδώσει.
Υ.Γ. Αλήθεια, εκείνη η γάτα Ιμαλαϊων που άκουγε πολλά, τι να κάνει άραγε;
*Ο Νίκος Ρωμανός είναι υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στον βόρειο τομέα της Β' Περιφέρειας Αθηνών
