Του Γιάννη Παντελάκη
Οι επικοινωνιολόγοι κάθε πρωθυπουργού, φροντίζουν πάνω απ' όλα να διασώσουν την προσωπική του εικόνα, να τον κρατήσουν μακριά από την φθορά. Ο πρωθυπουργός μοιάζει σαν έναν αμέτοχο από ευθύνες και συμμετοχή σε όσα αρνητικά συμβαίνουν άνθρωπο, ο οποίος παρεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή ως από μηχανής Θεός και «κατ' εντολή του» δίνει λύσεις στα προβλήματα. Η επικοινωνία ωστόσο, δεν σώζει πάντα. Ιδιαίτερα όταν η πολιτική έχει χρεοκοπήσει.
Τα τελευταία χρόνια της πρωθυπουργίας Σαμαρά, ο τελευταίος εμφανιζόταν να κάνει κάτι ανάλογο. Όταν ένα πρόβλημα διαχείρισης έφτανε στην κορύφωσή του, η επόμενη κυβερνητική ανακοίνωση ξεκινούσε σχεδόν πάντα με την φράση «κατ' εντολή Σαμαρά» κ.ο.κ. Έμοιαζε με ανέκδοτο. Οι επικοινωνιολόγοι Τσίπρα τους μιμούνται. Και φτιάχνουν το δικό τους ανέκδοτο.
Οι παρεμβάσεις Τσίπρα τους τελευταίες μήνες, για την ακρίβεια οι υποτιθέμενες παρεμβάσεις σε θέματα καθημερινότητας, είναι πολλές και έχουν τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά. Η πιο πρόσφατη η χθεσινή, όπου «κατ' εντολή Τσίπρα», θα πάει πολεμικό πλοίο στην Λέσβο για να φιλοξενήσει τους πρόσφυγες που ζουν κάτω από τα χιόνια. Τις προάλλες «κατ' εντολή Τσίπρα» δόθηκε η υπόσχεση ότι δεν θα ξαναπέσουν χημικά στους διαδηλωτές (που όμως έπεσαν πάλι). Λίγο καιρό πριν «κατ' εντολή Τσίπρα» συμπεριλήφθηκαν και οι βουλευτές-που είχαν εξαιρεθεί- στο ενιαίο ταμείο ασφάλισης. Μια άλλη φορά «κατ' εντολή Τσίπρα» μεταφέρθηκε από την Κρήτη στην Αθήνα, ένα παιδάκι που έπεσε θύμα ενός ροτβάιλερ.
Ο Τσίπρας, δίνει εντολές και παρεμβαίνει. Μοιάζει με ενός είδους υπεράνθρωπο που διαχωρίζει την θέση του από κάθε υπουργό και κάθε ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, στέκεται υπεράνω όλων και διασώζει από καταστάσεις δύσκολες. Είναι ο άνθρωπος που -οι επικοινωνιολόγοι θέλουν να πιστεύουν- αποτελεί την τελευταία ελπίδα των κοινών θνητών οι οποίοι απογοητεύονται από την ασκούμενη πολιτική των υπουργών. Στέκεται κάπου εκεί ψηλά και όταν κρίνει παρεμβαίνει.
Η τακτική αυτή δεν δείχνει τίποτα περισσότερο παρά την απουσία μιας πολιτικής ή το λάθος που υπάρχει στην πολιτική αυτή. Οι πρόσφυγες και μετανάστες έχουν εγκαταλειφθεί σε κάποιες άθλιες εγκαταστάσεις και βιώνουν ουσιαστικά την απουσία πολιτικής για το ζήτημα και η οποία απουσία δεν έχει σχέση με οικονομικές παραμέτρους (τα εκατομμύρια έρχονται από την Ε.Ε., αλλά κανένας δεν γνωρίζει πως διατίθενται). Η ανυπαρξία πολιτικής σε συνδυασμό με την ανυπαρξία ενδιαφέροντος για τους ανθρώπους αυτούς, έδωσαν τις εικόνες εκείνες που ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο με τις σκεπασμένες από πυκνό χιόνι, σκηνές. Την ανυπαρξία αυτή, την χρεώνεται ο Τσίπρας που υποτίθεται παρενέβη για να σώσει την παρτίδα στέλνοντας ένα πλοίο στο νησί.
Τα χημικά που έπεσαν στους ηλικιωμένους συνταξιούχους, ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής εκείνης που θεωρεί την καταστολή ως την καλύτερη μέθοδο αντιμετώπισης ενός προβλήματος. Αυτό έκανε ο Τόσκας, έριχνε δακρυγόνα γιατί δεν μπορούσε ο συνάδελφός του Κατρούγκαλος να διαχειριστεί το θέμα. Όταν οι εικόνες με τους συνταξιούχους με δακρυσμένα μάτια και μέσα σε σύννεφα χημικών πήραν μεγάλη δημοσιότητα, τότε παρενέβη πάλι ο Τσίπρας και έδωσε εντολή να μην πέφτουν δακρυγόνα στους συνταξιούχους. Αλλά προφανώς σε όλους τους υπόλοιπους! Όπως και πέσαν λίγο καιρό μετά.
Το «μετά από εντολή Τσίπρα», σύντομα θα αποτελεί ενός είδους ανεκδοτολογικό επιχείρημα, η χρήση του ως πολιτική πράξη έχει ημερομηνία λήξης. Το Μέγαρο Μαξίμου θα ανακοινώνει πρωτοβουλίες μετά από εντολή Τσίπρα για τα σοβαρά θέματα, αλλά η απήχησή τους θα έχει ελαχιστοποιηθεί. Η επικοινωνία, δεν μπορεί να υποκαθιστά την πολιτική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι πολιτικές ή η ανυπαρξία πολιτικών, έχουν ως υπεύθυνο αυτόν που τις χαράσσει και αυτόν που διορίζει τους υπουργούς για να τις υλοποιούν...
