Του Αντώνη Πανούτσου
Χθες ο προπονητής του ΠΑΟΚ Ράζβαν Λουτσέσκου έδωσε συνέντευξη στο fanatic.ro. Ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε στο περσινό πρωτάθλημα λέγοντας «πιστεύω πως στην ιστορία του αθλητισμού, στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αυτό συνέβη μόνο κατά την διάρκεια της Γερμανίας του Χίτλερ». Αρχικά πήρα την δήλωση on face value. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο Χίτλερ ήταν αυτός που χρησιμοποίησε τους Ολυμπιακούς για να προβάλει το καθεστώς του. Αλλά μισό. τι είχε συμβεί στην ιστορία του ποδοσφαίρου στην Γερμανία του Χίτλερ. Η απάντηση είναι απολύτως τίποτα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που βρήκα το στάδιο της Νυρεμβέργης ναι μεν χρησιμοποιήθηκε για τις εθνικοσοσιαλιστικές παρελάσεις αλλά η ίδια η ομάδα ελάχιστα ωφελήθηκε αφού από το 1933 έως το 1944 κατάκτησε μόνο ένα τίτλο. Η Μπάγερν, η συντηρητική ομάδα του Μονάχου δεν στηρίχτηκε από τους ναζί αφού είχε πρόεδρο Εβραίο αλλά και η Μόναχο 1860 που στηρίχτηκε από τους ναζιστές ελάχιστα ωφελήθηκε αφού πήρε μόνο ένα πρωτάθλημα. Όσο για την Σάλκε που πήρε έξη εκτός του ότι ήταν η ομάδα των ανθρακωρύχων, ήταν τόσο αδιάφορη στον Χίτλερ που δεν πήγε ούτε σε έναν τελικό από αυτούς που έπαιξε στο Βερολίνο. Για την ακρίβεια ο Χίτλερ όχι μόνο δεν πήγε σε κανένα τελικό του πρωταθλήματος Γερμανίας αλλά το μόνο ματς που παρακολούθησε ήταν το Γερμανία Νορβηγία 2-0 στους Ολυμπιακούς του 1936 στο Βερολίνο. Δεν του άρεσε το ποδόσφαιρο όπως άλλωστε και σε όλους του Γερμανούς εθνικοσοσιαλιστές που από τα κοντόσωμα στραβοκάνικα ανθρωπάκια που κλωτσούσαν μια μπάλα προτιμούσαν του γυμνούς ξανθούς άρειους που έτρεχαν στα δάση στις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ.
Γιατί λοιπόν ο Λουτσέσκου να αναφερθεί σε ένα χιτλερικό πρωτάθλημα όταν ο Χίτλερ ποτέ δεν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο; Ένας λόγος μπορεί να είναι ότι έχει δει κάποια ταινία του Χόλιγουντ όπως η Απόδραση των 11 και να την πέρασε για πραγματική. Ο κύριος όμως λόγος είναι ο πληθωρισμός στον λόγο. Στον οποίο ένας αγώνας που διακόπτεται γίνεται μοναδικός και ένα πρωτάθλημα που χάνεται χιτλερικό.
Ο Λουτσέσκου μίλησε με την άνεση του ανθρώπου που ξέρει ότι μπορεί να πει ότι θέλει αφού δεν υπάρχει αρχή που θα τον τιμωρήσει. Λέγοντας κάτι που στην Αγγλία ή πόσο μάλλον στην Γερμανία ούτε καν θα διανοείτο να το ψιθυρίσει.
