Πριν τέσσερις μέρες ο βουλευτής Τζάστιν Αμάς, πρώην ρεπουμπλικάνος από το Γκραν Ράπιντς του Μίσιγκαν, ανακοίνωσε επίσημα ότι εξετάζει το ενδεχόμενο διεκδίκησης του χρίσματος του φιλελεύθερου (ελευθεριακού) κόμματος (Libertarian Party) για την προεδρία.
Η κίνηση του σαραντάχρονου βουλευτή έχει προκαλέσει αρκετή αίσθηση τις τελευταίες ημέρες με τα κύρια μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, όπως η Washington Post, το CNN και οι New York Times, να δίνουν αρκετή βαρύτητα στον τρόπο που η υποψηφιότητα του Αμάς θα επιδράσει στο αποτέλεσμα των εκλογών του Νοεμβρίου. Ο Τζάστιν Αμάς είναι ένας πολύ φιλελεύθερος υποψήφιος. Πιστεύει ακράδαντα στην ελεύθερη αγορά, στην πιστή εφαρμογή του αμερικανικού συντάγματος και (με εξαίρεση το δικαίωμα στην έκτρωση την οποία αντιμάχεται) είναι αρκετά φιλελεύθερος και στα κοινωνικά ζητήματα.
Έχοντας την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τον Αμάς κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στις ΗΠΑ, ο παλαιστινιακής καταγωγής και Χριστιανός Ορθόδοξος βουλευτής είναι ένας τίμιος και απλός άνθρωπος. Εκλέγεται σε μία περιφέρεια της εργατικής τάξης ενώ καθόλη τη διάρκεια της θητείας του εισήγαγε μία αξιοσημείωτη καινοτομία εξηγώντας τη λογική κάθε ψήφου του στο Κογκρέσο μέσω των κοινωνικών δικτύων. Θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει ως ακούραστο υπερασπιστή των ιδεών του καθώς εδώ και χρόνια δίνει ομιλίες σε ολόκληρη την Αμερική ενώ παράλληλα για σειρά ετών ήταν ο βουλευτής με τις λιγότερες απουσίες από ψηφοφορίες.
Αυτές τις μέρες οι διάφορες αναλύσεις από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού αντιμετωπίζουν τον Αμάς ως μία υποψηφιότητα που μπορεί να βοηθήσει τον Τραμπ, ειδικά στις μεσοδυτικές πολιτείες. Κάτι τέτοιο όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο για τρεις λόγους.
Πρώτον, ο Αμάς έγινε ηγετική φυσιογνωμία του αντι-Τραμπικού κινήματος όταν έγινε ο μοναδικός βουλευτής των ρεπουμπλικάνων που ψήφισε υπέρ της καθαίρεσης του Τραμπ από την προεδρία. Αυτή η κίνηση απετέλεσε και την απαρχή της εξόδου από το κόμμα. Η παρουσία του στα ψηφοδέλτια του Νοεμβρίου μπορεί να αποτελέσει διέξοδο για αρκετούς ρεπουμπλικάνους που δεν αντέχουν στην ιδέα μίας δεύτερης τετραετίας για τον Τραμπ.
Έπειτα, η πλατφόρμα του Αμάς και του νέου του κόμματος απέχει πολύ από την πλατφόρμα των δημοκρατικών. Ο Αμάς πρεσβεύει μία αρκετά ανόθευτη, laissez-faire οικονομική πολιτική με πολλές αναφορές στην Αυστριακή Σχολή των Οικονομικών που οι δημοκρατικοί ψηφοφόροι δύσκολα μπορούν να ανεχτούν. Στην ερμηνεία του συντάγματος, του οποίου η πιστή εφαρμογή αποτελεί σημαντικό κομμάτι της πολιτικής του φιλοσοφίας, ο Αμάς συντάσσεται με τους “originalists” δικαστές, δηλαδή εκείνους που θεωρούν ότι το Σύνταγμα πρέπει να ερμηνεύεται από το ανώτατο δικαστήριο κατά γράμμα και σύμφωνα με τις έννοιες που αφορούν την εποχή της συγγραφής του.
Αντίθετα, οι περισσότεροι δημοκρατικοί θεωρούν ότι το Σύνταγμα είναι ένα “ζωντανό κείμενο” και τα δικαστήρια μπορούν να το ερμηνεύσουν σύμφωνα με τις συνθήκες της κάθε εποχής. Αν στα παραπάνω συμπεριλάβουμε και τη στάση του Αμάς στο θέμα των εκτρώσεων, που ταιριάζει πολύ περισσότερο σε ακραίο ρεπουμπλικάνο παρά σε οτιδήποτε άλλο, τότε καταλαβαίνουμε ότι θα είναι πολύ απίθανο το να πληγεί ο Μπάιντεν περισσότερο από τον Τραμπ από την υποψηφιότητά του.
Τέλος, ο Αμάς ήταν εδώ και μία δεκαετία ένας από τους πιο καλά χρηματοδοτούμενους και δικτυωμένους ρεπουμπλικάνους βουλευτές. Η φήμη του στο συντηρητικό και ελευθεριακό κίνημα, χώροι που παραδοσιακά στηρίζουν το ρεπουμπλικανικό κόμμα, είναι αρκετά μεγάλη.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, η υποψηφιότητα Αμάς μπορεί να τρόμαξε τους δημοκρατικούς αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα βλάψει τον Τραμπ. Εξάλλου, το νέο κόμμα του μπορεί να μην έχει πετύχει κάποια αξιοσημείωτη επιτυχία στα 40 χρόνια της ύπαρξής του, όμως τα τελευταία χρόνια έχει κάνει αρκετές “χαλάστρες” σε ρεπουμπλικάνους υποψήφιους σε τοπικό και πολιτειακό επίπεδο.
Η στήλη του εύχεται ολόψυχα καλή επιτυχία!
