Κι αντί το γκαρσόνι να αφήσει πάνω στο τραπέζι τον λογαριασμό που του είχα ζητήσει, έσκυψε στο αυτί μου λες και ήμασταν παλιά φιλαράκια και μου ψιθύρισε: «Σαράντα ευρώ είναι.» Καινούριο φρούτο σε καινούριο καφάσι ήταν αυτό. Παλιότερα μου έλεγε «πενήντα με απόδειξη ή σαράντα δίχως». Τώρα το ‘κοψε το πρώτο μέρος της φράσης και με πήγε κατ’ ευθείαν στο δεύτερο, δίχως πολλά-πολλά. Όχι παίζουμε.
Έτσι δουλεύει η πραγματική οικονομία κύριοι. Ενώ εμείς οι υψηλού επιπέδου πολιτικοί συντάκτες (τρομάρα μας) ψυχαναλύουμε τον Ερντογάν για να δούμε που θα χτυπήσει ή ψάχνουμε τον Στέφανο Σαράφη, το μαγαζάκι στο ισόγειο κλέβει ένα ταληράκι ή δεκαρικάκι από κάθε πελάτη που περνά απ’ τον πάγκο του. Κάντε έναν πολλαπλασιασμό με μαγαζάκια και πελάτες, για να δείτε πόσες φρεγάτες θα μπορούσε ν’ αγοράσει το ελληνικό κράτος από τα ταληράκια που δεν εισπράττει ή πόσες μονάδες εντατικής που αραχνιάζουν ελλείψει προσωπικού θα μπορούσε να στελεχώσει.
Από την άλλη βέβαια, εγώ που σήμερα υπερασπίζομαι το δικαίωμα του κράτους να μην το κλέβει ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας που δεν κόβει απόδειξη ή βρίσκει ένα εικονικό τιμολόγιο και το βάζει στα έξοδα του, δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι πράττω σωστά. Καθότι πρώτη φορά φέτος ο Κυριάκος μου μείωσε λιγάκι τον φόρο και αισθητά τις εισφορές, πλην μου ‘ρθε ξαφνικά από την εφορία ένας λογαριασμός για κάτι αναδρομικά που πήρα –λέει- το 2014, αλλά τα ανακάλυψαν τώρα και μου τα βεβαίωσαν, μαζί με τα πρόστιμα.
Ιδέα δεν έχω τι είναι αυτά, εγώ έκαναν κανονικά τις δηλώσεις μου, δήλωνα όλα μου τα εισοδήματα και πλήρωνα τους φόρους μου παρά τα ζόρια μου τον καιρό της κρίσης. Κι όμως, κάτι έγινε πάλι, το ΙΚΑ λέει έστειλε τώρα τις καταστάσεις των αναδρομικών του 2014, οπότε η εφορία ανακάλυψε εν έτει 2020 ότι το ’14 εγώ ήμουν σε ψηλότερη φορολογική κλίμακα και μου ‘βγαλε ένα ποσό άμεσα πληρωτέο που το είδα και μου ‘φυγε ο τάκος.
Και προσπαθώ να βγάλω άκρη και να πω ότι δεν φταίω εγώ που το ασφαλιστικό ταμείο άργησε έξι χρόνια να στείλει τα στοιχεία στην ΑΑΔΕ και πως όταν φταίει το ταμείο για την καθυστέρηση είναι παράλογο να πληρώσω εγώ τόκους και πρόστιμα. Έλα όμως που ούτε στον ΕΦΚΑ ούτε στην εφορία υπάρχει κάποιος να μου εξηγήσει ποιος φταίει και πως μπορεί να διορθωθεί αυτή η αδικία, ενώ το ποσό είναι βεβαιωμένο και αν δεν κάνω άμεσα ρύθμιση θα με κοκκινίσουν κανονικά και θα μου αρχίσουν τις κατασχέσεις.
Και τσαντίζομαι όσο δεν παίρνει, διότι αυτό που εν τέλει καταλαβαίνω είναι ότι το κράτος θα βρει πάντα τρόπο να μου πάρει τα λεφτά από την τσέπη μου. Δυο δραχμές μου ‘κοψε ο Κυριάκος με τις μειώσεις φόρων και εισφορών, πέντε μου ζητά τώρα το κράτος. Και είμαι απολύτως βέβαιος πως και τούτα να πληρώσω και να πω «είμαι πάλι εντάξει», κάτι άλλο θα ξεφυτρώσει του χρόνου για να μου τα αρπάξουν. Χειρότερο απ’ το γκαρσόνι που μου ψιθυρίζει στο αυτί είναι το κράτος μου.
Και πάνω στα νεύρα μου θέλω να πω στο (κανονικό) γκαρσόνι «καλά το κάνετε ρε», αλλά πάλι δεν μου ‘ρχεται διότι θεωρητικώς το σωστό είναι να μην κλέβει κανένας μας για να σουλουπωθεί αυτός ο τόπος. Αλλά να αποφασίσει και το κράτος να μην κλέβει εμένα τον πολίτη. Αφήστε που παρ’ όλες τις φορολογικές μειώσεις της κυβέρνησης και παρ’ όλο που όλοι ψιλοκλέβουμε, πάλι υπεραποδόσεις και υπερεισπράξεις ανακοινώνει ο υπουργός οικονομικών. Πως διάολο γίνεται αυτό;
