Του Γιάννη Παντελάκη
Το 2006 το δημόσιο χρέος σκαρφάλωσε στο 107,5% του ΑΕΠ, απο 99,8% που ήταν δυο χρόνια πριν. Το 2008 ανέβηκε στο 112,9% και το 2009 στο 127,9%. Η χώρα, είπαν πολλοί, αρχισε ήδη να μπαίνει στον αστερισμό της χρεωκοπίας. Την πενταετία 2004-2009 πραγματοποιήθηκαν συνολικά 865.132 χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο, αριθμός θεαματικά μεγαλύτερος απο καθε άλλη χρονική περίοδο. Η χώρα απέκτησε εναν ιδιαίτερα διερυμένο δημόσιο τομέα.
Η υπενθύμιση ότι τα χρόνια αυτά (2004-2009) πρωθυπουργός της χώρας ηταν ο Κώστας Καραμανλής (ο νεότερος) αποτελεί πλεονασμό. Ωστόσο, αυτός ο πρωθυπουργός της εποχής εκείνης σήμερα θεωρείται απο την συντριπτική πλειονότητα των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας ως ο ιδανικότερος πολιτικός που θα οδηγούσε το κόμμα και πάλι στην εξουσία. Πιστεύουν πως με αυτόν και πάλι στο τιμόνι του κόμματος θα γνωρίσουν ενδοξες στιγμές.
Υπάρχει μια θετική παράμετρος σε αυτό. Η αρνηση του ίδιου του Κ. Καραμανλή να διεκδικήσει την επάνοδό του στη Νέα Δημοκρατία. Παρ'' ότι αν το επιχειρούσε, θα το κατάφερνε εύκολα, με όποιον αντίπαλο και αν στεκόταν απέναντί του. Ωστόσο, υπάρχει και η διδακτική πλευρά. Αυτή που λέει πως ένα συντηρητικό κόμμα που θεωρητικά υιοθετεί το φιλελευθερο οικονομικό μοντέλο, το οποίο θέλει μικρό κράτος, μικρό δημόσιο χρέος, ωμνύει στο ονομα ενός τέτοιου πολιτικού. Που διεύρυνε το κράτος και το χρέος.
Mίλησα με αρκετά στελέχη της Ν.Δ. αυτές τις ημέρες. Το κάθε ένα είχε μια διαφορετική εκτίμηση και άποψη για όσα συμβαίνουν στο κόμμα τους. Σχεδόν όλα θα ψήφιζαν τον Κ. Καραμανλή, αν επιχειρούσε να διεκδικήσει και πάλι την ηγεσία.
Από αυτό το φαινομενικά παράδοξο αναδεικνύεται πιστεύω και το ουσιαστικό πρόβλημα της Ν.Δ. Είναι ένα κόμμα χωρίς πολιτική ταυτότητα, ανίκανο να επωφεληθεί απο το διεθνές περιβάλλον που ευνοεί την ιδεολογία του, ενα κόμμα που αναζητά αρχηγούς ικανούς να κερδίσουν τον αντίπαλο. Και ας είναι ό,τι να ''ναι ο αρχηγός. Αντι-Τσίπρας σήμερα, αντι-Γιωργάκης χθες, αντι- Παπανδρέου πιο παλιά. Ένα κόμμα που αναζητά έναν «Βούδα» (προσωνύμο του Καραμανλή) για να του δώσει την εξουσία, η οποία αποτελεί αυτοσκοπό. Η γκάφα με την ηλεκτρονική ψηφοφορία και οι αντιδράσεις που ακολούθησαν ήταν η αφορμή για ν'' αναδειχθεί η ποιότητα κορυφαίων στελεχών του και ο Βυζαντινισμός που κυριαρχεί στο εσωτερικό του. Δεν είναι όμως η αιτία...
