Ζούμε σε έναν επικίνδυνο και ασταθή κόσμο. Πόλεμος στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, στρατιωτικός νόμος στη Νότια Κορέα, κίνδυνος κατάρρευσης της οικονομίας της Γαλλίας, άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ζούμε σε δύσκολους καιρούς, στους οποίους η οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη. Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και πρέπει να επιλέξει τον δρόμο που θα ακολουθήσει: Είτε θα κάνει μερικά τολμηρά βήματα προς το μέλλον, είτε θα τραβήξει τον μοχλό που οδηγεί στη διάλυση.
Το πρόβλημα από την αρχή ήταν το ίδιο: Η γερμανική Ευρώπη. Η προσπάθεια της Γερμανίας να διαμορφώσει την Ευρώπη στα δικά της μέτρα. Μόνο που ο δρόμος αυτός ήταν αδιέξοδος. Στο σύγχρονο κόσμο μας δεν αρκεί να παράγει κάποιος ακριβά αυτοκίνητα για να εξασφαλίσει ένα καλό βιοτικό επίπεδο στους πολίτες του. Αποδείχτηκε ότι η πρόοδος της τεχνολογίας μπορεί εύκολα να αλλάξει τις ισορροπίες και κυρίως όταν οι πρωταγωνιστές του χτες δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν, να εκσυγχρονιστούν, να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Το κακό είναι ότι οι Γερμανοί μετέδωσαν αυτήν τους την άρνηση σε όλη την Ευρώπη, την έκαναν ευαγγέλιο. Ποια άλλη τύχη θα μπορούσε να περιμένει την Ευρώπη από αυτήν που την περιμένει σήμερα;
Μπορεί να αποφύγαμε την κρίση που έφερε στα πρόθυρα της εξόδου από την Ευρώπη την Ελλάδα, αλλά όχι και τους λόγους που οδήγησαν τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, κατά κύριο λόγο, σε μεγάλες κρίσεις. Η αρχιτεκτονική του ευρώ ήταν και εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος ένοχος. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν λάθος η υιοθέτηση του κοινού νομίσματος. Κοινό νόμισμα, όμως, χωρίς κοινή εξωτερική πολιτική, χωρίς ένα κοινό αμυντικό δόγμα και χωρίς ευελιξία στην Οικονομία, είναι η απόλυτη συνταγή της καταστροφής.
Το κοινό νόμισμα ήταν το πρώτο βήμα.Τα επόμενα βήματα δεν έγιναν. Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου που όλοι θα πρέπει να απαντήσουν στο ίδιο ερώτημα: Θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη; Αν δεν την θέλουμε, τότε ο ένας μετά τον άλλον και όσοι μπορούν θα ακολουθήσουν τον δρόμο των Βρετανών. Και δεν θέλουμε να φτάσουμε στο σημείο να δικαιώσουμε όσους έλεγαν ότι η Ευρώπη ίσως βρει τον δρόμο της αφού αποφασίσουν οι Γερμανοί να την… εγκαταλείψουν!
Η ουσία είναι ότι χρειάζεται να γίνουν πράγματα. Να ξανασκεφτούμε το ευρωομόλογο, να δοθεί ώθηση στην καινοτομία, στην ανάπτυξη, να προωθηθούν θεσμοί που να μας οδηγούν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και φυσικά να υιοθετηθεί κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Οι απειλές της Ρωσίας ίσως τελικά αποτελέσουν τον καταλύτη για να γίνουν πράγματα που μέχρι χτες τα θεωρούσαμε αδύνατα. Ίσως και όχι! Θα το μάθουμε σύντομα. Όταν και αν αλλάξουν οι συνθήκες και πέσουν χρήματα στην αγορά, κόντρα στη φοβικότητα των Γερμανών. Αν δηλαδή οι Γερμανοί εμπεδώσουν ότι το ευρώ δεν είναι το γερμανικό μάρκο ή αλλιώς η Ευρώπη δεν είναι η αυλή της Γερμανίας…
Θανάσης Μαυρίδης
