Με ένα κείμενο υπογραφών –συνταχθέν μάλλον από κάποιους από τους πέντε Έλληνες που πήραν την πρωτοβουλία γι’ αυτό–, δεκάδες Ευρωπαίοι διανοούμενοι καλούν την Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέμβει εναντίον της ελληνικής Δημοκρατίας, στερώντας της τον έλεγχο των συνόρων της και επιβραβεύοντας ανοικτά την τουρκική πολιτική της εργαλειοποίησης των συνόρων.
Οι Έλληνες υπογράφοντες ανήκουν στον ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένοι εξ αυτών έχουν μακρά θητεία στους «πολιτισμικούς πολέμους» της εθνοαποδόμησης, και ενίοτε στη ανοικτή στήριξη της τουρκικής πολιτικής:
Ο Γιάννης Βαρουφάκης, ύψιστη διασημότητα της διεθνούς χαβιαρο-αριστεράς, με ομολογημένες σχέσεις με τα ιδρύματα του Σόρος, έχει μιλήσει επανειλημμένα για τον «αποκλεισμό» της Τουρκίας από την Ελλάδα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο Δημήτρης Χριστόπουλος, συνταγματολόγος, σύζυγος της δημοσιογράφου του ΣΥΡΙΖΑ, Μαριλένας Κατσίμη, έχει «διακριθεί» εδώ και δεκαετίες σε όλες της απόπειρες εθνοαποδόμησης της Ελλάδας, από το Σχέδιο Ανάν μέχρι τη Συμφωνία των Πρεσπών. Έγινε ευρύτερα γνωστός το 2014 όταν είχε πρωτοστατήσει στον αποκλεισμό της Ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάν από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συμμετέχει στο περιβόητο «Κέντρο Έρευνας Μειονοτικών Ομάδων» (ΚΕΜΟ). Κομβικό ρόλο στον «χώρο» διαδραματίζει επίσης η Ελληνο-γαλλίδα και νυν διδάσκουσα στην Οξφόρδη, Καλυψώ Νικολαΐδη, σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου από 1996 έως το 2004, η δε Αθηνά Αθανασίου, καθηγήτρια του Παντείου με ενασχόληση στις «σπουδές φύλου», πρωτοστατεί σε όλες τις αντι-εθνικιστικές κινήσεις. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αριστείδης Μπαλτάς, πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε στραφεί κατά της αριστείας και είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα «νεαρό έθνος» που γεννήθηκε με την Επανάσταση του ’21, κρίνει ίσως, ότι ήρθε ο καιρός αυτό το «νεαρό έθνος» να επιστρέψει στην οθωμανική κοιτίδα του. Όσο για τον Κώστα Δουζίνα, πρ. βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, πιθανώς θεωρεί πως, παρά τις προκλήσεις του Ερντογάν, ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί αυτό που είχε δηλώσει στην Ελληνική Βουλή, πως «Πρέπει να λύσουμε τα μεταξύ μας προβλήματα με έναν έντιμο συμβιβασμό όπως κάναμε και με την Βόρεια Μακεδονία» (Πηγή: iefimerida.gr ).
Το κείμενο υπογράφουν επίσης και «βαριά ονόματα» της αριστερής ευρωπαϊκής δικαιωματιστικής διανόησης, Γιούργκεν Χάμπερμας, Εντγκάρ Μορέν, Γκρέγκορ Γκύζι(!), Ετιέν Μπαλιμπάρ, κ. ά.
Σε αυτό καταγγέλλεται το κλείσιμο των συνόρων από την Ελλάδα και η αναστολή των διαδικασιών χορήγησης ασύλου ως «ηθικό σκάνδαλο», ενώ κατονομάζονται ως «πολιτική του τρόμου» οι επαναπροωθήσεις και τα hot spot στη Λέσβο. Στο κείμενο διαμορφώνεται η εντύπωση ότι η παρούσα ελληνική πολιτική συνιστά ένα ανθρωπιστικό άγος για την Ευρώπη. Η κατακλείδα του είναι μια έκκληση που καλεί την Ε.Ε., ή οποιαδήποτε χώρα της Ένωσης, να επέμβει ανοικτά και να επιβάλει στην Ελλάδα άνοιγμα των συνόρων και αποδοχή των τουρκικών εκβιασμών.
«Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε κάποια απατηλή ομοφωνία… Ένα μόνο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρκεί για να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο. Εάν κανένα από αυτά δεν το πράξει, η Πρόεδρος της Επιτροπής, η οποία είναι θεματοφύλακας των Συνθηκών, οφείλει να αναλάβει τις υποχρεώσεις της εντολής της – και, εάν χρειαστεί, εναπόκειται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να θέσει την Επιτροπή ενώπιον των ευθυνών της».
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, καμία συναίνεση, ούτε «κάποια απατηλή ομοφωνία»! Κι αν καμία χώρα δεν θελήσει να επιβληθεί στην Ελλάδα, τότε θα πρέπει να το κάνει η πρόεδρος της Επιτροπής ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το ότι το κείμενο είναι «πειραγμένο» από φιλο-«τουρκικό» δάκτυλο συνάγεται από το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στην Τουρκία και την εργαλειοποίηση των μεταναστών και προσφύγων, ένα κράτος-δολοφόνο που αυτές τις μέρες καταγγέλλεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για εγκλήματα που κόβουν την ανάσα. Το κείμενο αποσιωπά πλήρως το γεγονός ότι η Τουρκία επιχειρεί να αλώσει την κρατική κυριαρχία της Ελλάδας εξωθώντας πληθυσμούς να καταπατήσουν μαζικά την ελληνική επικράτεια, βοηθώντας τους μάλιστα με τη δράση της στρατο-χωροφυλακής και των τεθωρακισμένων της. Η χρησιμοποίηση των πληθυσμών στο πλαίσιο ενός υβριδικού πολέμου –κάτι που κανονικά συνιστά έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας– αποκρύπτεται σκανδαλωδώς.
Τον μελετημένο φιλοτουρκικό και «στημένο» χαρακτήρα του κειμένου τον αποκαλύπτει μια ακόμα σκανδαλώδης αναφορά, εκπορευόμενη κατ’ ευθείαν από το οπλοστάσιο Σόρος και κομπανία η οποία όχι μόνο βγάζει λάδι την Τουρκία, αλλά τα φορτώνει όλα στον «εγκληματία Άσαντ», έτσι ώστε να γίνεται και το απαραίτητο «άνοιγμα» προς την Τουρκία και το ΝΑΤΟ:
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού μετέθεσε τις ευθύνες της στην Τουρκία, χαιρετίζει τον ρόλο της “ασπίδας” (σύμφωνα με την έκφραση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν) ενός κράτους μέλους της, της Ελλάδας, εναντίον του κύματος των μεταναστών, καθιστώντας αδύνατη την υποδοχή αυτών που δραπετεύουν από τη φρίκη ενός πολέμου που διεξάγεται εναντίον τους από ένα εγκληματικό κράτος».
Οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι της χαβιαρο-αριστεράς που υπογράφουν το κείμενο δεν θα είχαν, από όσο γνωρίζουμε από άλλες τοποθετήσεις τους, καμία αντίρρηση να καταγγείλουν την πολιτική της Τουρκίας. Απλώς, μέσα στην «ανθρωπιστική» ευκολία των πάμπλουτων δικαιωματιστών, που έχουν μάθει να υπογράφουν τρία-τέσσερα κείμενα την εβδομάδα για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο, εκτός αν συμβεί στο σπίτι τους, υπέγραψαν ένα ακόμα «ανθρωπιστικό» κείμενο, μια και συμμετείχε και ο Yanis.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, το εξωφρενικό αυτό κάλεσμα, που καλεί σε ανάληψη μονομερούς δράσης ενάντια στην εθνική αυτοδιάθεση των ίδιων των ευρωπαϊκών κρατών, θα προκαλούσε σκάνδαλο και καταγγελίες. Και όμως, μπορεί και συμβαίνει μια χαρά, όταν οι διανοούμενοι που την προπαγανδίζουν επικαλούνται τον ανθρωπισμό και τη συμπόνοια. Εξάλλου, οι Έλληνες εμπνευστές του γνωρίζουν καλά το παιγνίδι της απόκρυψης και γι’ αυτό δεν δημοσιοποίησαν τη σχετική ανακοίνωση στην Ελλάδα! Είναι καλή μόνο για τη φιλοτουρκική προπαγάνδα στο εξωτερικό.
Να ανταποκρίθηκαν, άραγε, την έκκληση του Τζορτζ Σόρος που, σε πρόσφατο άρθρο του στους Νιου Γιορκ Τάιμς, καλούσε την Ευρώπη να υποστηρίξει την Τουρκία στην επέμβασή της στη Συρία εναντίον του Άσαντ και της Ρωσίας, αλλά και να «παραδεχτεί ότι η Τουρκία έχει ήδη λάβει το κύριο βάρος της στέγασης των εκατομμυρίων Σύρων που έχουν εκτοπιστεί από τη χώρα τους», όπως επί λέξει έγραφε; Ή στα σκανδαλώδη και κατασκευασμένα ρεπορτάζ των New York Times τα οποία η εφημερίδα αναίρεσε κατόπιν εορτής;
Εξάλλου πολλοί από τους υπογράφοντες, με πρωτοστάτη τον Γιούργκεν Χάμπερμας, έχουν αναλάβει ξανά παρόμοια δράση, με την επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας, το 1999, την οποία και νομιμοποίησαν με το ανθρωπιστικό προπέτασμα που της κατασκεύασαν. Όσο για τον επίσης «διανοούμενο» συνυπογράφοντα Γκρέγκορ Γκύζι, με την πλούσια προϋπηρεσία του στη Στάζι, ίσως και να τον συμβουλεύτηκαν οι συντάκτες του κειμένου, γιατί αυτός ξέρει από υβριδικούς πολέμους και απόκρυψη. (Να θυμίσουμε, για την ιστορία, ότι, το 1998, η Επιτροπή Ασυλίας της γερμανικής Βουλής επιβεβαίωσε ότι είχε χρηματίσει συνεργάτης της Στάζι από το 1978 έως το 1989!).
Αυτή τη φορά συμμετέχουν ύπουλα και υπόγεια στον υβριδικό πόλεμο του Ερντογάν, εναντίον της Ελλάδας και χρησιμοποιούν το κύρος και την απήχησή τους για να προπαγανδίσουν την παλινόρθωση πρακτικών Διευθυντηρίου εναντίον της χώρας μας, όπως έκαναν λίγα χρόνια πριν, με τα μνημόνια και την τρόικα. Είτε είναι της Αριστεράς είτε της Δεξιάς, την ίδια αποικιοκρατική λογική έχουν. Χωρίς να ερευνήσουν, χωρίς να ψάξουν, με τη μεγαλύτερη ευκολία, στρέφονται εναντίον της Ελλάδας. Γνωρίζαμε τον βαθύτατο ξεπεσμό της διανόησης της χαβιαρο-αριστεράς. Απλά τώρα ξεπέρασαν τον ίδιο τον εαυτό τους.
Όσο για τους Έλληνες εμπνευστές αυτού του επαίσχυντου κειμένου, πέρα από την ιδεοληψία και το μίσος για τη χώρα τους, η «βαλίτσα» πήγε όντως πολύ μακριά αυτή τη φορά.
