Το τοπίο ξεκαθαρίζει. Τα στοιχεία που έρχονται στο φως αποδεικνύουν πως ο «χώρος του εγκλήματος ήταν το σταθμαρχείο» και όχι το σημείο του δυστυχήματος, όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Δ. Γαλλής, πρώην δικηγόρος συγγενούς θύματος και γνώστης του ανακριτικού υλικού. Και είναι άγνωστο στην ελληνική κοινωνία τι άλλα συγκλονιστικά τεκμήρια υπάρχουν μέσα στους φακέλους του εφέτη-ανακριτή, τεκμήρια που καλύπτονται από τη μυστικότητα της ανάκρισης. Αυτήν ακριβώς τη μυστικότητα εκμεταλλεύθηκαν οι γνωστοί «πραγματογνώμονες» και τα γιουσουφάκια της δημοσιογραφίας και άρχισαν να διακινούν, χωρίς τη δυνατότητα αντίκρουσης, τα δικά τους σενάρια ενταγμένα στον σχεδιασμό της αναδιαμόρφωσης του πολιτικού τοπίου.
Έτσι δηλητηριάστηκε η κοινωνία μας από το δηλητήριο της «συγκάλυψης». Σήμερα το ερώτημα είναι αν υπάρχει το αντίδοτο για να εξουδετερωθεί αυτό το δηλητήριο. Διότι από τους δημοσιογράφους που πρωταγωνίστησαν στην προβολή αυτών των αθλιοτήτων να μην περιμένουμε μια έμπρακτη, δημόσια συγγνώμη. Στην καλύτερη περίπτωση θα αφήσουν το ζήτημα να ξεχαστεί διότι αποτελεί μια ντροπή για το βιογραφικό τους. Στη χειρότερη, θα προωθήσουν άλλα ψέματα που θα επινοήσουν τα κέντρα τα οποία απεργάζονται την πτώση Μητσοτάκη.
Δε γνωρίζω τι επίδραση θα έχουν μέσα στην κοινωνία όλα αυτά που πληροφορηθήκαμε πριν από λίγες μέρες. Δε γνωρίζω καν αν έφτασαν στον πολύ τον κόσμο, αυτόν που παρακολουθεί επιφανειακά την επικαιρότητα, έναν κόσμο που αρκείται στις βεβαιότητές του, χωρίς πολλές αναζητήσεις. Έναν κόσμο που θέλγεται από το εντυπωσιακό και το παράδοξο, καθώς δεν απαιτείται έτσι η βάσανος της κριτικής σκέψης. Μια σύνθετη και κουραστική άσκηση του νου.
Συνεπώς, όποιος νομίζει πως σταθερές πεποιθήσεις ανατρέπονται από την εμφάνιση πειστηρίων που απευθύνονται στη λογική, μάλλον θα βγει γελασμένος. Ακόμα υπάρχει κόσμος που πιστεύει στο βαγόνι που εξαϋλώθηκε ή στους 53 επιπλέον νεκρούς και στους 30 τόνους ξυλολίου. Αυτό το δηλητήριο μπορεί να εξουδετερωθεί; Μπορεί η κοινωνία μας να αντιμετωπίσει ένα τραγικό δυστύχημα ως ένα τραγικό δυστύχημα; Μπορεί πλέον μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις να βάλει στην άκρη όχι μόνον τα νοσηρά σενάρια που διακινούνταν, αλλά και όσους τα διακινούσαν;
Μέχρι στιγμής πάντως, στο πολιτικό επίπεδο, ο σχεδιασμός έχει αποδώσει καρπούς. Η κυβέρνηση φθείρεται, το ΠΑΣΟΚ ακόμα πιο πολύ και η κυρία Κωνσταντοπούλου δεσπόζει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ χαρακτηριστική είναι η σιωπή της μετά τα νέα συνταρακτικά στοιχεία. Την ίδια στιγμή που στο ΠΑΣΟΚ, κατώτεροι των στιγμών, μαλλιοτραβιούνται και στον ΣΥΡΙΖΑ ο Πολάκης, ως ο φυσικός ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κουνά το δάκτυλό του προς πάσα κατεύθυνση.
Η ζημία που έγινε στην κοινωνία από αδίστακτους πολιτικούς και αγνώστου προελεύσεως και αποστολής «πραγματογνώμονες», είναι σημαντική. Θα αποκατασταθεί, εν μέρει, μόνον αν αποκαλυφθούν οι ρόλοι όχι των κομπάρσων, αλλά των πρωταγωνιστών και κυρίως των σκηνοθετών. Αυτών που έστησαν τον μύθο της συγκάλυψης.
Ας το ψάξει η κυβέρνηση, ας το ψάξει η Δικαιοσύνη.
