Ας είμαστε ειλικρινείς. Ένας Τσίπρας που έχει την ήττα στο τσεπάκι, συμφέρει μόνο τον Ανδρουλάκη. Τον Κυριάκο δεν τον βολεύει καθόλου. Αν δεν είναι (θεωρητικώς έστω) ζωντανή η πιθανότητα να ξαναδούμε τον Αλέξη στο Μαξίμου, τον Πολάκη στο υπουργείο Υγείας και τον Παππά στο υπουργείο Τύπου, τότε το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» δεν υπάρχει. Και δίχως αυτό, ξεχάστε την αυτοδυναμία της ΝΔ. Ο φόβος φυλάει τα έρημα, η χαλαρότητα τα βγάζει να βολτάρουν στα λιβάδια.
Θα μου πείτε τώρα, ότι δεν είναι λογικό η ΝΔ να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι πολιτεύεται με όρους παρελθόντος και παραλλήλως η ίδια να ξεθάβει το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» που καθόρισε τη μάχη του 2019. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Σωστή επισήμανση, όμως και ολίγη πολιτική τρομάρα ότι θα ξαναζήσουμε το 2015-19 δεν βλάφτει. Ότι δεν γίνεται να μας επανεμφανίζεται ο Αλέξης σαν παρθενογενημμένος κι εμείς να το παίζουμε αδιάφοροι, μην και μας πουν ότι ανασταίνουμε πεθαμένα διλήμματα.
Το πράγμα είναι καθαρό. Μόνο ένας ΣΥΡΙΖΑ που τα ποσοστά του αντέχουν, είναι ικανός να ενεργοποιήσει στο μυαλό των πολιτών διλήμματα ουσίας που αφορούν τη διακυβέρνηση του τόπου. Αν όλοι είναι σίγουροι ότι ο Μητσοτάκης θα είναι έτσι κι αλλιώς πρωθυπουργός, τότε ο ένας θα ψηφίζει με βάση το προσωπικό του μακρύ και ο άλλος με βάση το οικογενειακό του κοντό. Αν όμως αναδυθεί η πιθανότητα να γίνει η χώρα ακυβέρνητο καράβι μέσα σε μια παγκόσμια κρίση, τότε οι νουνεχείς θα πολλαπλασιάσουν τα κριτήρια που θα καθορίσουν την ψήφο τους.
Να το πω και αλλιώς; Ο καθαρός και ευκρινής δικομματισμός ευνοεί τη ΝΔ και κυρίως τον Κυριάκο προσωπικά ως ηγέτη. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον ευνοούσαν πάντοτε συνθήκες κοινωνικού χάους και πολιτικού χυλού. Όποτε έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, ο Αλέξης λειτουργούσε σαν ψάρι στο νερό. Ήταν στο στοιχείο του. Δεν είδατε πώς μεταμορφώθηκε μόλις η παγκόσμια κρίση ανέβασε τους λογαριασμούς του ρεύματος και τις τιμές των καυσίμων; Τέτοια θέλει αυτός.
Οπότε καλοδεχούμενοι οι 150.000 ψηφοφόροι. Που δεν ήταν καμιά μεγαλειώδης επιτυχία, μια απόδειξη ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει είναι ζωντανός ως δεύτερος πόλος. Ε αυτό θέλει κι ο Κυριάκος. Να ξέρει ο κόσμος σε ποιον θα οφείλεται η πιθανότητα να ζήσουμε ακυβερνησία ενός ή δύο χρόνων, μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής και παραγωγικής αναταραχής. Και μετά να διαλέξει ο καθένας μας τι προτιμά.