Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Ξεκινήσαμε να παρακολουθούμε τον ΣΥΡΙΖΑ αρκετά πριν γίνει «της μόδας». Από το 2007 ακόμα, από την εποχή που υπήρχε η «ΑΝΑΣΑ», ξεκινήσαμε να διαβάζουμε κάθε ανακοίνωση ή απόφαση συλλογικού οργάνου που εξέδιδαν.
Αυτό που μας είχε κάνει εντύπωση από τότε ήταν ότι εχθρεύονταν ανοιχτά τον κοινοβουλευτισμό. «Οι νόμοι ψηφίζονται από τη Βουλή και τα δημοψηφίσματα» υπενθύμιζαν σε κάθε ευκαιρία. Ποτέ δεν έκρυψαν την προτίμησή τους στην αμεσοδημοκρατία και την εχθρότητά τους απέναντι στον αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματος.
Με την έννοια αυτή λοιπόν, κανείς δεν πρέπει να δηλώνει έκπληκτος από τις διαρκείς και άοκνες απόπειρές τους να καταργήσουν το πολίτευμα. Οι άνθρωποι το είχαν δηλώσει καθαρά αρκετά νωρίς και βέβαια δεν φταίνε εκείνοι εάν ελάχιστοι τους πίστεψαν.
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, μετά τη μετάλλαξη που υπέστη από τη μνημονιοποίησή του, τη συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά και την παραμονή του επί τετραετία στην εξουσία, έχει καταλάβει ότι αν επιθυμεί «νταραβέρια» με τη Δύση θα πρέπει να υπερβεί τις τσαβικές του εμμονές ή τέλος πάντων να προσποιηθεί ότι τις έχει ξεπεράσει.
Το πρόβλημά του όμως είναι ότι δεν μπορεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παράγει πολιτική σε περιβάλλον σταθερότητας (γιαυτό το θέμα έχουμε αρθρογραφήσει πολλάκις) και κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δεν μπορεί, δεν ξέρει πως γίνεται.
Τελευταία απόδειξη της αδυναμίας του αυτής είναι όσα συμβαίνουν με τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Αφού έπεσε μέσα στην παγίδα που έστησε στη Νέα Δημοκρατία αναφορικά με το άρθρο που αφορά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι πανέτοιμος να γελοιοποιηθεί εκ νέου καταψηφίζοντας την ίδια του την πρόταση.
Οι άνθρωποι θέλουν να δείξουν ότι έχουν «κανονικοποιηθεί», θέλουν να πλασαριστούν ως ηγεμονική δύναμη στην κεντροαριστερά και μάλιστα να γίνουν σημείο αναφοράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αλλά όλα αυτά τα παιχνίδια που τόσο πολύ τους έχουν γοητεύσει, παίζονται στο «τερέν» του πολιτεύματος και ως εκ τούτου αδυνατούν να τα παίξουν, μπλοκάρουν και το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται κάθε φορά εκ νέου. Όλα αυτά βέβαια εκτιμούμε ότι θα ενισχύσουν την ήδη παγιωμένη αντίληψη των πολιτών ότι κυβέρνηση και Πρωθυπουργός είναι παντελώς ανίκανοι, μια αντίληψη που αποτυπώνεται εδώ και μήνες στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων.
Η κυβέρνηση έχει μπει για τα καλά πλέον στη φάση αποδρομής της.
Το μόνο στενάχωρο στην ιστορία είναι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παρασέρνουν κάποιους «καλόβολους» κεντροαριστερούς που είδαν στη Συνταγματική Αναθεώρηση άλλη μια ευκαιρία «σφυρηλάτησης ενός νέου κεντροαριστερού φορέα» μέσα από μία συναινετική διαδικασία.
Μόνο που σ'αυτή τη «συναινετική διαδικασία» ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να καταψηφίσει τον… εαυτό του. Για πολλοστή φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας κατάστασης που θα ήταν φοβερά αστεία, αν δεν ήταν τόσο μα τόσο τραγική.