Του Γιάννη Παντελάκη
Η φράση «ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα, γίνεται αλήθεια», αποδίδεται στον Λένιν. Ίσως είναι από τις ελάχιστες παρακαταθήκες του, που έχουν κρατήσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως με την περίπτωση Παπαδημούλη χθες για παράδειγμα. Προσπαθώντας να αιτιολογήσει γιατί το κόμμα του συνεργάστηκε με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ, είπε ότι το έκαναν γιατί δεν ήθελαν μια τέτοια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Αυτό δεν έχει σχέση με την αλήθεια, αλλά ο Παπαδημούλης, που ενδεχομένως στα νιάτα του διάβασε και λίγο Λένιν, σκέφτηκε πως δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να το πει. Αν το επαναλάβει μερικές φορές ακόμα, θεωρεί πως θα αποτελέσει μια αλήθεια.
Η επέτειος των δυο χρόνων συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ, μας έδειξε εκτός των άλλων πως έχουν μια μοναδική όσμωση μεταξύ τους. Λειτουργούν μ'' έναν τόσο αρμονικό τρόπο, τον οποίο θα ζήλευαν όχι μόνο διαφορετικά κόμματα που επιχείρησαν στο παρελθόν να συνεργαστούν σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά ακόμα και μονοκομματικές κυβερνήσεις. Οι τελευταίες, είχαν περισσότερα προβλήματα λειτουργίας απ'' ότι το σημερινό κυβερνητικό σχήμα, αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε. Η κορύφωση αυτής της συνεργασίας δυο φαινομενικά αντίθετης ιδεολογικής προέλευσης κομμάτων, ήταν όταν το βράδυ των δεύτερων εκλογών ο Τσίπρας αγκαλιαζόταν στην εξέδρα του ΣΥΡΙΖΑ με τον Καμμένο κάτω από τις επιδοκιμασίες φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και όταν συχνότατα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν τον Καμμένο στη Βουλή. Ακόμα και όταν οι ατάκες του τελευταίου είχαν πολλά χαρακτηριστικά χυδαιότητας (στα τέσσερα κ.λ.π.).
Η συνεργασία αυτή, δεν δημιουργήθηκε το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου του 2015. Είχε προετοιμαστεί αρκετούς μήνες πριν. Από τότε που ο Τσίπρας απέκλειε από τις ενδεχόμενες κυβερνητικές συνεργασίες τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι (26/8/2015). Αυτή την πρόθεσή του, την είχε επαναλάβει πολλές φορές προεκλογικά. Με διάφορα επιχειρήματα, για την ακρίβεια προσχήματα, όπως ότι τα δυο πρώτα ήταν τα παλιά μνημονιακά κόμματα και το άλλο το κόμμα των οικονομικών συμφερόντων. Και ιδιαίτερα του Μπόμπολα, ο οποίος συνεχίζει σήμερα να παίρνει μια χαρά έργα και με τα έντυπα που εκδίδει να στηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση.
Σε μια από τις προεκλογικές του συνεντεύξεις ο Τσίπρας έλεγε ότι δεν πρόκειται να βάλει από το παράθυρο στην κυβέρνηση αυτούς που έβγαλε από την πόρτα ο ελληνικός λαός και ότι δεν θα είναι πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση με τον Μεϊμαράκη και τον Θεοδωράκη. Σε αυτό τουλάχιστον, ήταν ειλικρινής από τότε, αρκετούς μήνες πριν από τις πρώτες εκλογές του Ιανουαρίου.
Ακόμα και το βράδυ των εκλογών, ο Τσίπρας έκανε μια προσχηματική συνάντηση με τον Θεοδωράκη, αλλά στόχος του δεν ήταν η συνεργασία. Οι αποφάσεις καιρό πριν, ήταν να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ.
Όλα αυτά, ο Παπαδημούλης τα γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Ωστόσο, προσπαθεί να υλοποιήσει τη ρήση του Λένιν. Και σκέφτεται, πως πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να τον πιστέψουν...
