Tου Νίκου Ρίζου
Τρεχάτε ποδαράκια μου… Μονολογεί ο απερχόμενος αποπεμφθείς υπουργός Εξωτερικών τους στίχους του Χριστιανόπουλου «σκόπευαν να με θάψουν βαθειά …Ξέχασαν ότι είμαι σπόρος»...
Στην ιστορία του παγκόσμιου πολιτικού πολιτισμού κανένας ηγέτης δεν ένοιωσε τόσο ολοφάνερη και απροσχημάτιστη απειλή από υπουργό του… Κανένας ηγέτης δεν βγήκε στο παρακαλετό ικετεύοντας για την παραμονή του στην εξουσία…
Σχεδόν ικέτευε τους υπουργούς του στο υπουργικό συμβούλιο να μην τον ανατρέψουν… Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρωθυπουργός της χώρας μας… Ο άφθαρτος και φέρελπις νέος πολιτικός που γοήτευσε αρκετούς και αρκετές κάνοντας την πατρίδα μας ένα γης μαδιάμ σκορποχώρι…Ένα καράβι που θαλασσοδέρνεται χωρίς προορισμό… Χωρίς πορεία… Χωρίς καπεταναίους…
Αναρωτιέται κανείς… Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στη παρτίδα μας;
Υπάρχουν ακόμα υποστηρικτές της πολιτικής που διαιρεί και βασιλεύει; Διότι αυτό το κόμμα που η έρημη η τύχη μας το έφερε στη κυβερνητική εξουσία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διαιρεί τον λαό… Είναι οι καλοί (αυτοί που υποστηρίζουν τις πολιτικές του) και οι κακοί βελζεβούληδες οπαδοί του Μητσοτάκη και δεν ξέρω ποιου άλλου… Αυτή είναι η μοναδική απάντηση στη κριτική της ανικανότητας τους… Ποιος να το λεγε… Το κόμμα του 3% όπου η λήψη μιας ομόφωνης απόφασης για το οποιοδήποτε πρόβλημα – όταν σπανίως λαμβάνονταν – αποτελούσε χαρμόσυνο γεγονός άξιο να γιορταστεί στην πιο κοντινή ταβέρνα… Αυτό το κόμμα που, αναζητώντας ο λαός μια αλλαγή στη σκυτάλη της ανανέωσης αποφάσισε κακή της μοίρα του να το φέρει στην εξουσία…
Και τώρα εισπράττει τα καταστροφικά αποτελέσματα της απόφασης του… Κρίμα…
Ακόμη πιο κρίμα μάλιστα όταν αντιληφθεί κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αρκούνται μόνο στα καταστροφικά αποτελέσματα που ήδη επέφεραν με τον ερασιτεχνισμό και την επιπολαιότητα τους… Αλλά φροντίζουν πλέον και προετοιμάζουν τις πολιτικές τους για το μετεκλογικό τους μέλλον… Για ποιο λόγο φαντάζεσαι ότι κανακεύουν όλα αυτά τα απολιτικά παλικαράκια που σπέρνουν την καταστροφή εδώ και κει αφανίζοντας τις περιουσίες αθώων πολιτών… Γιατί χαϊδεύουν αυτή την ακατανόητη οργάνωση του Ρουβίκωνα στις αλλοπρόσαλλες επιδρομές αυτοδικίας τους… Γιατί αυτοί οι λεβέντες που καλά καλά δεν καταλαβαίνουν ούτε καν τον ρόλο τους δεν είναι πάρα ο «στρατός» του ΣΥΡΙΖΑ όταν μετεκλογικά θα χρειαστεί να αμυνθεί ευρισκόμενος στη θέση της αντιπολίτευσης… Αυτός ο «στρατός» που τώρα είναι ελεγχόμενος τότε θα μετατρέψει την χώρα σε κόλαση με εκείνες της αλήστου μνήμες ίδιες καταστροφικές εικόνες του 2008…
Πολλοί θα πουν ότι αυτές είναι ακραίες προσεγγίσεις και, κατά πως το συνηθίζουν, φασιστικές λογικές… Εδώ είμαστε όμως να δούμε με ποιο τρόπο μια άλλη κυβέρνηση θα καταφέρει να συμμαζέψει όλον αυτό τον εσμό της καθημερινής παραβατικότητας… Εδώ είμαστε…
