Η σκληρή προπαγάνδα των ερυθροφρουρών ήθελε τον Αλέξη Τσίπρα αήττητο, άχαστο στις εκλογές, άτρωτο απέναντι στους αντιπάλους του. Έκτιζαν με συνέπεια το προφίλ ενός σύγχρονου κομμουνιστή ηγέτη, όπως μας είχαν συνηθίσει από την εποχή των σοβιέτ. Κάτι από Ιωσήφ ένα πράγμα. Κι ήρθε η ώρα που την κατασκευή από τραπουλόχαρτα την πήρε ο αγέρας. Και ένας - ένας οι ερυθροφουροί «την κάνουν» και ορισμένοι προβάρουν στον καθρέπτη το πράσινο συνολάκι που ανέσυραν από τη ναφθαλίνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν τελικά το νέο ΠΑΣΟΚ. Ένα κομμάτι της σοσιαλδημοκρατίας επένδυσε σε αυτή την προοπτική και έχει διαψευστεί. Πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα άλλαζε, όπως άλλαξε το ριζοσπαστικό ΠΑΣΟΚ των πρώτων ετών της μεταπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ των ώριμων χρόνων της εξουσίας. Κάνανε λάθος σε ένα σημείο! Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας αστός πολιτικός, ένας γνωστός καθηγητής σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, ένα παιδί του πολιτικού συστήματος που ήταν έτοιμος να κάνει τον συμβιβασμό πολύ πριν αυτός τεθεί καν ως θέμα συζήτησης.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι Ανδρέας Παπανδρέου. Υπήρξε ένα «ατύχημα» της ιστορίας, ένα κατασκεύασμα των άγριων συνθηκών που γέννησε η χρεοκοπία. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να κινηθεί προς τη σοσιαλδημοκρατία επειδή δεν έχει σχέση μαζί της. Και ούτε πρόκειται να αποκτήσει.
Πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι το προσπάθησε. Τουλάχιστον αυτό. Προσπάθησε να εμφανίσει έναν άλλο Τσίπρα απ’ αυτόν που είναι στην πραγματικότητα. Φόρεσε ζιβάγκο και πρέπει να ασκήθηκε πολλές ώρες για να κάνει την ομιλία του να μοιάζει με αυτή του Ανδρέα. Μόχθησε για κάτι! Φάνηκε. Και η επιλογή αυτή δεν ήταν τυχαία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ο ιστορικός ηγέτης της αριστεράς. Όποιος θα ήθελε να κυριαρχήσει στον χώρο, θα έπρεπε να έχει μερίδιο από την ιστορική του κληρονομιά.
Ο μύθος του άχαστου χάθηκε στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019. Ο κ. Τσίπρας έχασε σε κάθε του μάχη με τον κ. Μητσοτάκη. Οι πιστοί του φίλοι περίμεναν ότι αυτό θα ήταν μία μικρή παρένθεση. Κάτι σαν το ντεφορμάρισμα ενός πρωταθλητή που μετά από μία περίοδο ηρεμίας επιστρέφει νικητής στα γήπεδα. Αλλά δεν συνέβη αυτό. Ο κ. Τσίπρας αδυνατεί ακόμη και σήμερα να κερδίσει κάτι από τα χαμένα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι δυνάμεις του φυλλορροούν διαρκώς. Κυρίως από την ημέρα που ο κ. Ανδρουλάκης ανέλαβε το ΚΙΝΑΛ. Τώρα πια γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο Αλέξης δεν είναι Ανδρέας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΠΑΣΟΚ. Ότι αν θέλουν κυβέρνηση και γεύση από ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν πιο γνήσιες καταστάσεις…
Θανάσης Μαυρίδης
