Του Σάκη Μουμτζή
Είναι γεγονός πως υπάρχει μια ευάριθμη—ευτυχώς- τάση στην Νέα Δημοκρατία που προτείνει την συνεννόηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, πάνω σε βασικά εθνικά θέματα.
Γενικώς, οι πολίτες επιθυμούν να ακούνε για συγκλίσεις, συναινέσεις και «αγαπησιάρικες» συμπεριφορές. Είναι πολύ λογικό να αποστρέφονται τις ρήξεις, τις συγκρούσεις και οτιδήποτε παραπέμπει σε έριδες και διχασμούς.
Όμως πολιτική χωρίς ρήξεις και συγκρούσεις δεν γίνεται. Γιατί πολιτική είναι, σε τελική ανάλυση, ο αγώνας για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας. Αυτό το έχουν καταλάβει εδώ και πάνω από έναν αιώνα οι μαρξιστές όταν έλεγαν πως «η πάλη των τάξεων είναι αγώνας για την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας».
Λίγο αργότερα το συνειδητοποίησαν και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις.
Σήμερα, υπάρχουν περιθώρια σύγκλισης με τον ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα; Ο τέως πρωθυπουργός έχει δώσει δείγματα γραφής πως όντως επιθυμεί να αλλάξει πορεία;
Μέχρι στιγμής φαίνεται το αντίθετο. Φαίνεται πως θα ακολουθήσει τη γνωστή συνταγή που, από το 4%, τον οδήγησε μέσα σε έξι χρόνια στο 37% και στην πρωθυπουργία.
Πολύ δε περισσότερο, τώρα, που το σημείο εκκίνησης δεν είναι το 4%, αλλά το 31,5%. Μια μετακίνηση ψηφοφόρων της τάξεως του 5% από την Νέα Δημοκρατία στο κόμμα του, αρκεί για να ξαναγίνει πρωθυπουργός.
Μέσα σε κύκλους της Νέας Δημοκρατίας κυκλοφορεί η άποψη πως «ο Τσίπρας είναι ένας από τους πιο πιστούς φίλους της λίμνης του Κόμο και του διεθνούς καπιταλισμού». Ο Α. Τσίπρας, ως γνωστόν δεν είναι ούτε με τον καπιταλισμό, ούτε με τον σοσιαλισμό. Είναι με ό,τι εξυπηρετεί τα προσωπικά του σχέδια. Είναι ένας καιροσκόπος.
Και με τους καιροσκόπους δεν επιτυγχάνονται συγκλίσεις και συναινέσεις, γιατί αυτές απαιτούν στρατηγικό σχεδιασμό που ένας καιροσκόπος, εξ ορισμού, δεν διαθέτει.
Άλλωστε, υπάρχει και το ζήτημα της απονομής Δικαιοσύνης τόσο για την σκευωρία της Novartis όσο και για όσα άλλα θέματα φτάσουν στην Βουλή, αμελλητί, από τους εισαγγελείς.
Μάλιστα η διαλεύκανση της σκευωρίας της Novartis αποτελεί καθολικό αίτημα της βάσης της Νέας Δημοκρατίας. Οποιεσδήποτε σκέψεις για καταχώνιασμα του σκανδάλου, λόγω ήπιου πολιτικού κλίματος, μετά βεβαιότητος, θα δημιουργήσουν μεγάλη απογοήτευση στην βάση της παράταξης, με άγνωστα αποτελέσματα.
Οι υπέρμαχοι του ήπιου πολιτικού κλίματος δεν αντιλαμβάνονται πως αυτό δεν επιτυγχάνεται με μονομερείς παραχωρήσεις προς έναν αντίπαλο που όταν είχε την δύναμη είχε αποδείξει πόσο αδίστακτος είναι.
Στην σκευωρία της Novartis δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για συμβιβασμούς ούτε για χειρονομίες καλής θελήσεως.
Ούτως ή άλλως, όσοι επικαλούνται τις συναινέσεις και τις συγκλίσεις έχουν μιαν αντίληψη για την πολιτική που την είδαμε να κυριαρχεί στα μέσα της δεκαετίας του 2000.
Η θεωρία του ιδεολογικού και πολιτικού χυλού.
Σήμερα, βοηθούντος και του Α. Τσίπρα, φαίνεται πόσο δικαιωμένοι είναι όλοι αυτοί που υποστήριζαν εδώ και χρόνια, πως με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση.
Είναι σήμερα η μοναδική ευκαιρία να τελειώνουμε μια και καλή με τα ιδεολογήματα της Αριστεράς και να καταστήσουμε τις αρχές της φιλελεύθερης παράταξης κυρίαρχες στον χώρο των ιδεών.
