Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Σε περιβάλλον μεγαλούπολης του δυτικού κόσμου ο πεζός στην Αθήνα πρέπει να είναι το πιο κατατρεγμένο ον.
Μηχανάκια παρκάρουν στα πεζοδρόμια, όταν δεν τα διασχίζουν με ταχύτητα με τον οδηγό τους να κορνάρει και να καθυβρίζει όποιον τολμήσει ακόμα και να τον κοιτάξει στραβά.
Αυτοκίνητα σκαρφαλώνουν στα πεζοδρόμια περιορίζοντας στο μισό το διαθέσιμο χώρο διέλευσης (τον άλλο μισό τον καταλαμβάνει το παρτέρι με τη νερατζιά).
Σκουπίδια, άχρηστα αντικείμενα κάθε λογής, από έπιπλα μέχρι οικοδομικά υλικά, μετατρέπουν τα πεζοδρόμια σε πίστες του... Survivor με βαθμό δυσκολίας ανυπέρβλητο ακόμα και για νέους που πατάνε με σιγουριά και στα δύο τους πόδια και χαίρουν άκρας υγείας γιατί για τα άτομα με περιορισμένη κινητικότητα ή ικανότητα όρασης, τους γέροντες, τις μητέρες με τα καρότσια ή όσους ζουν με κάποια προσωρινή αναπηρία εξαιτίας κάποιου σπασμένου ποδιού ή χεριού, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα.
Όλοι αυτοί έχουν αποκλειστεί από το δικαίωμα να περπατούν στα πεζοδρόμια της πρωτεύουσας της χώρας.
Το πρόβλημα είναι πασίγνωστο, το ζούμε καθημερινά, το σχολιάζουμε καθημερινά στα σόσιαλ μήντια και δεν είναι καινούργιο. Θυμίζουμε τον ακτιβισμό των Street Panthers με το αυτοκόλλητο "Είμαι γάιδαρος" στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Σήμερα με τα smart-phones ανεβάζουμε τις φωτογραφίες των παραβατών και εκτονονώμαστε λεκτικά στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Γιατί εννοείται ότι η πολιτεία είναι απούσα. Κανένας τροχονόμος και ποτέ και υπό καμία συνθήκη δεν έχει σταματήσει μηχανάκι ή ποδήλατο που κινείται πάνω σε πεζοδρόμιο, όλοι οι πεζοί πάνω στα πεζοδρόμια βρισκόμαστε στο έλεος των τροχοφόρων.
Μέσα σε αυτό το τοπίο λοιπόν που δεν χρειάζεται ούτε περιγραφή, ούτε τεκμηρίωση αφού είναι κοινό βίωμα, ένα ωραίο πρωί, ο πεζός χρήστης του πεζοδρομίου της Αθήνας αφού προσπέρασε το ποδήλατο, το μηχανάκι, τον πεταμένο καναπέ, μια σπασμένη λεκάνη τουαλέτας, τους σάκους με μπάζα, κάποιες κατεστραμμένες γυψοσανίδες από ανακαίνιση μαγαζιού ή διαμερίσματος, τον κάδο ανακύκλωσης, το σταθμευμένο αυτοκίνητο, όλα τους πάνω σε όλα ανεξαιρέτως τα πεζοδρόμια της πόλης (ναι! Και αυτά της Πλατείας Συντάγματος!) βρέθηκε μπροστά στα πατίνια. Σταθμευμένα παντού και φυσικά κινούμενα. Πάνω στα πεζοδρόμια.
Μας προκαλεί σοκ το γεγονός ότι τίθεται θέμα συζήτησης για το αν στην Αθήνα μπορούμε να ζήσουμε και με τα πατίνια πάνω στα πεζοδρόμια.
Σε εμβληματικές δυτικές πόλεις που τους ενδιαφέρει η τουριστική ανάπτυξη, όπως to Ντουμπάι και το Παρίσι η χρήση τους είτε έχει απαγορευθεί είτε έχει τεθεί υπό περιοριστικούς όρους.
Η υπογράφουσα δεν προτείνει την απαγόρευσή τους. Θέλουμε όμως να εκφράσουμε καταρχάς τη δυσαρέσκειά μας για τη... γαϊδουροσύνη του Δήμου της Αθήνας που δεν υποχρέωσε την εταιρεία να ενημερώσει για την άφιξή της και δεν έβαλε κανένα όριο στη χρήση τους.
Το μόνο που κατάφερε ο Δήμος που έχει την ευθύνη για τη λειτουργία της πόλης και δευτερευόντως ο επιχειρηματίας που στοχεύει στην επιτυχία της ιδέας του και το κέρδος, ήταν να μετατρέψουν την πλειοψηφία των πεζών της πόλης σε εχθρούς της ιδέας η οποία έχει και θετικά. Και βέβαια να ξεκινήσουν ένα νέο εμφύλιο. Αλήθεια, αυτό χρειαζόμαστε σήμερα;
Δηλαδή, η κρίση δεν μας δίδαξε τίποτα για τη σημασία της ενημέρωσης και της διαβούλευσης;
Όσον αφορά αυτούς που έσπευσαν να αγνοήσουν τα πασιφανή προβλήματα της πρωτοβουλίας και να χαιρετίσουν την εμφάνιση των πατινιών τυφλά, χωρίς διακρίσεις, μόνο και μόνο επειδή είναι αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ας μην γίνονται άκριτα συνένοχοι στη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας. Είμαστε υπέρ της επιχειρηματικότητα και των επιχειρηματιών και όχι υπέρ της ζούγκλας και του Ταρζάν.
Περιμένουμε από το Δήμο της Αθήνας μια άμεση αντίδραση ώστε να καταφέρουμε όλοι, κάποια στιγμή, τροχοφόρα και πεζοί στα πεζοδρόμια, να ασκούμε το δικαίωμα της απρόσκοπτης πρόσβασης στο δημόσιο χώρο. Και γιατί όχι, να χρησιμοποιούμε και τα πατίνια: στο δρόμο, μαζί με τα υπόλοιπα τροχοφόρα και τα ποδήλατα.
Τεκμηρίωση:
1. Το Παρίσι επιβάλλει πρόστιμο σε όσους οδηγούν Scooters πάνω στα πεζοδρόμια.
2. To Dubai απαγορεύει τα scooter.
3. E-Scooters στους δρόμους της Μεγάλης Βρετανίας; Όχι σύντομα.
