Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο πηγές πλέον για να συνεχίσει να νέμεται την εξουσία: Τα χρήματα της ΕΕ και των Ελλήνων φορολογούμενων, και τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ. Τα πρώτα τα εξασφαλίζει από την υπερφορολόγηση και από τη δωροδοκία των Γερμανών έναντι εθνικών ανταλλαγμάτων, υπό μορφή «ενισχύσεων». Τα δεύτερα, χάρη στην ανοησία των υπολειμμάτων.
Το Βερολίνο, αμέσως μετά την υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τα Σκόπια φρόντισε να ανακοινώσει μια ένεση ύψους περίπου 15 δις. προς την κυβέρνηση, υπό το πρόσχημα της ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας ώστε να μην κινδυνεύσει από κλυδωνισμούς όταν θα βγεί στις αγορές.
Το «μαξιλάρι» θα δοθεί από τα κέρδη, τα πλεονάσματα των ελληνικών τίτλων, χωρίς να είναι δάνεια, αλλά επιστροφή κεφαλαίων. Τόσους μήνες δεν δίνονταν αυτά τα κεφάλαια. Τώρα το αποφάσισαν!
Το άλλο μαξιλάρι περιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ να δοθεί από τα χαλάσματα του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, που αποφάσισε να συνενώσει κάποια στιγμή τα κομμάτια του παλιού πατριωτικού με το εκσυγχρονιστικό και να ξαναγίνουν ένα. Με την άνευρη ονομασία Κίνημα Αλλαγής. Ένα τους διέφυγε: Κίνημα χωρίς κινηματίες δεν γίνεται!
Ήδη, υπουργοί της κυβέρνησης με μπροστάρη τον κ Σταθάκη, προσκαλούν ανοιχτά τα άλλα υπολείμματα, της ΔΗΜΑΡ του κ Θεοχαρόπουλου, να συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά,σ το όνομα της αριστεροσύνης.
Η αλήθεια είναι ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ έχουν ταυτόσημη αριστεροσύνη. Και οι δύο τη μετέτρεψαν σε θέσεις εργασίας για τα στελέχη τους με το που ακούμπησαν την εξουσία.
Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι απόγονοι του ανδρεοπαπανδρεϊκού, πατριωτικού κόμματος, με τη Φώφη επικεφαλής, πορεύονται το δρόμο που ήξεραν πρό του 1996. Συνθήματα για τα λαϊκά δικαιώματα, κάτι μεταξύ εργασίας και επιχειρηματικότητας και πολλή πατρίδα, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς σοσιαλδημοκρατία. Η σοσιαλδημοκρατία είναι πολύ σοβαρή πολιτική για να εφαρμοστεί στην Ελλάδα των μηδενικών ιδεολογιών και των άπειρων προσωπικών πολιτικών.
Από την άλλη πλευρά, το Ποτάμι του Σημιτικού εκσυγχρονισμού, που δημιουργήθηκε ακριβώς για να ξεχωρίσει επιτέλους από την πλέμπα, που σιχαινόταν όταν τον άγγιζε, ο κύριος Σημίτης, δεν αντέχει να συνυπάρχει υπό την ηγεσία της κυρίας Φώφης. Ακόμα κι αν εκείνη είναι εκλεγμένη από την πλειοψηφία. Ο κύριος Σημίτης είχε πάντα μια απέχθεια για την πλειοψηφία. Εκτός από εκείνην που του έδινε προεδρίες και πρωθυπουργίες.
Οι εκσυγχρονιστές διασπαστές του ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, υπό την ηγεσία του πρόθυμου γι αυτή τη δουλειά κ Θεοδωράκη, εκλεκτού του πάλαι ποτέ ισχυρού κ Ψυχάρη, υποστηρικτή του κ Σημίτη, έχουν καταλήξει στην εξής οδυνηρή διαπίστωση: Δεν ξαναβγαίνουν βουλευτές! Ωιμέ Ελλάς!
Δεν ξαναβγαίνουν όντας μέσα στο Κίνημα Αλλαγής, γιατί το ΠΑΣΟΚ της Φώφης είναι ισχυρότερο και έχει τούς μηχανισμούς να προωθήσει τους δικούς της υποψήφιους. Και δεν ξαναβγαίνουν, γιατί η ύπαρξή τους και η πολιτική τους και οι θέσεις τους (ιδίως υπέρ του Σκοπιανού εξαμβλώματος) δεν συγκινούν ούτε το 1,5% των Ελλήνων ψηφοφόρων. Κοινώς, μαυρίζονται σε όλα τα γκάλοπ.
Βρίσκονται λοιπόν οι κληρονόμοι του εκσυγχρονισμού του Γ Παπαντωνίου, της Siemens, του κ Μαντέλη και του κ Τσουκάτου, στο σταυροδρόμι υπαρξιακών αποφάσεων. Επικρατέστερη των οποίων μοιάζει εκείνη της σύμπλευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τον οποίο προσμένουν αναπνευστήρα για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Προς ανατρίχιασμα του αντισυριζαίου εκσυγχρονιστή κυρίου Σημίτη! Μια εσωτερική τραγωδία.
Η οποία συμπληρώνεται με μια κωμικοτραγική πινελιά. Του γόνου των Παπανδρέου, Γιώργου και κατ άλλους Γιωργάκη. Ο οποίος, όντας μέλος του Κινήματος Αλλαγής, και παρά τη γραμμή του κόμματος για καταψήφιση της συμφωνίας με τα Σκόπια, εκφράστηκε με γενναιότητα, όπως συνήθως. Εκφράστηκε υπέρ της συμφωνίας, και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, φρόντισε ώστε η Διεθνής να χειροκροτήσει τη συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ! Τόσο ενωτικός και υπέρμαχος του Κινήματος.
Συμπέρασμα: ΣΥΡΙΖΑ, Κίνημα Αλλαγής, ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι και Γιωργάκης θα κάνουν τον ελληνικό λαό να ακούει αριστερά και σοσιαλισμό και να τρέχει ανάποδα. Κι αφού με τα καραγκιοζιλίκια τους και τις προσωπικές τους πολιτικές στρέψουν τον κόσμο στα δεξιά θα σκληρίζουν μετά για άνοδο του νεοφιλελευθερισμού και του φασισμού. Δηλαδή για το δικό τους δημιούργημα. Αντ' από δώ. Εγκληματίες.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
