Ο Κώστας Σημίτης ήταν αναμφισβήτητα ένας από τους πιο πετυχημένους πρωθυπουργούς που πέρασαν από την χώρα. Κι όμως, η αντιμετώπισή του σήμερα είναι ανάλογη με εκείνη άλλων που πέρασαν και δεν ακούμπησαν! Οι όποιοι συμβιβασμοί έκανε στην διάρκεια της θητείας του δεν τον βοήθησαν. Κι αυτό θα πρέπει να είναι το παράδειγμα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πολιτικός χρόνος που έχει είναι συγκεκριμένος. Είτε κάνει σημαντικές μεταρρυθμίσεις είτε όχι. Πώς θέλει να τον θυμάται η ιστορία;
Οι πρωθυπουργοί κερδίζουν 2 εκλογές στην σειρά. Αυτή είναι η παράδοση. Πολύ απλά, δεν αντέχουμε το ίδιο πρόσωπο στην ίδια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά δίνουμε πάντα μία δεύτερη ευκαιρία.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει μεγάλες πιθανότητες να κερδίσει άλλη μία εκλογική μάχη. Και ο Τσίπρας δύο εκλογές κέρδισε. Έκανε και τις δύο εκλογές το 2015. Αλλά δύο εκλογές κέρδισε. Και ο Κυριάκος έχει μπροστά του δύο κυβερνητικές περιόδους. Το θέμα είναι πόσο γρήγορα θέλει να εξαντλήσει την πρώτη. Αν κάνει εκλογές το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο θα έχει 2 συν 4 χρόνια. Αν όμως τις κάνει το 22, θα έχει συνολικά 7 χρόνια. Το πιο πιθανό σενάριο, λοιπόν, είναι οι εκλογές να γίνουν το 2022. Εκτός και αν του γίνει κάποιο απρόσμενο δώρο.
Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσπαθήσει να φθείρει την εικόνα του κ. Μητσοτάκη. Ακριβώς επειδή έχει το στοιχείο της άσκοπης θυσίας. Ξέρουν εκ των προτέρων ότι δεν έχουν την παραμικρή τύχη. Το ερώτημα είναι γιατί δεν προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον κ. Μητσοτάκη πολιτικά, με προτάσεις ουσίας πάνω στα θέματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό. Αυτό όμως απαιτεί δουλειά…
Η κρίση της Πανδημίας βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Δεν έχουμε δει ακόμη τις επιπτώσεις της. Όταν τελειώσουν οι επιστρεπτέες θα δούμε την πραγματικότητα κατάματα και τότε θα διαπιστώσουμε και το εύρος του προβλήματος. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις δεν πρόκειται να ανοίξουν! Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα δεν πάει κανείς σε εκλογές! Το αντίθετο, με δεδομένες τις πληγές της κρίσης έχει λόγο να περιμένει την αντίδραση της αγοράς. Να αρχίσουν να γίνονται δουλειές, να δημιουργούνται θέσεις εργασίας και να αντιστρέφεται το κλίμα.
Από την άλλη η κρίση του Κορονοϊού αποτέλεσε για την κυβέρνηση ένα μεγάλο άλλοθι για τους λόγους που δεν έγιναν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Αλλά μαζί με το τέλος της Πανδημίας, που δεν είναι μακριά, έρχεται και το τέλος των ψευδαισθήσεων. Και ναι μεν ο κ. Μητσοτάκης δεν κινδυνεύει σοβαρά να χάσει τις επόμενες εκλογές, έχοντας για αντίπαλό του τον κ. Τσίπρα, αλλά αποτελεί σημαντικό πολιτικό θέμα το πως τελικά θα πορευτεί. Οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις χρειάζονται μία πολιτική νίκη για να μπορούν στο μέλλον να διατηρήσουν και να αυξήσουν ακόμη τις δυνάμεις τους. Αντίθετα, αν οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη δεν κάνουν όσα υποσχέθηκαν, τότε το μεταρρυθμιστικό πολιτικό ρεύμα θα χάσει ένα μεγάλο μέρος της απήχησής του στην κοινωνία, δίδοντας έδαφος στον λαϊκισμό της ακροδεξιάς και της αριστεράς.
Το ζητούμενο για τον κ. Μητσοτάκη δεν είναι αν θα επανεκλεγεί. Θα κερδίσει και τις εκλογές και μαζί την απλή και … «άδολη» αναλογική. Ούτε και αν θα εξασφαλίσει την υστεροφημία του. Ο τρόπος που έχει συμπεριφερθεί ο ελληνικός λαός στους πρωθυπουργούς που ο ίδιος αποθέωσε και ανέδειξε, μας δείχνει πως όχι! Το θέμα είναι αν θα μπορέσει να ισχυροποιήσει πολιτικά τον κόσμο που τον πίστεψε! Αν προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις. Αυτή θα είναι η ουσιαστική προσφορά του, καθώς θα έχει μετατοπίσει με αυτό τον τρόπο το κέντρο βάρους της πολιτικής προς το Κέντρο. Θα έχει βοηθήσει την ελληνική κοινωνία να μην δει άλλη φορά κυβερνήσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Θανάσης Μαυρίδης
