Η κυβέρνηση ορθώς έχει αντιδράσει στην από τον Ερντογάν εργαλειοποίηση των στη μεγάλη τους πλειονότητα φουκαράδων που βρίσκονται αυτές τις μέρες στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Από αυτή τη θεσμική όμως στάση της κυβέρνησης, μέχρι τον ρατσισμό και το μίσος που παρατηρείται στα κοινωνικά δίκτυα, η απόσταση μετριέται σε έτη φωτός. Και οι μάσκες αρκετών έπεσαν.
Η υποδοχή ανθρώπων που αιτούνται άσυλο είναι βεβαίως ένα βάρος για τη χώρα υποδοχής, ειδικά όταν μιλάμε για μεγάλους αριθμούς και όταν δεν υπάρχουν οι δομές και οι θεσμοί ώστε η όλη διαδικασία να γίνει γρήγορα και αποτελεσματικά. Είναι μία εξωτερικότητα την οποία υφίσταται η Ελλάδα χωρίς να έχει την παραμικρή ευθύνη για τα αίτιά της. Όμως, αυτή η πραγματικότητα δεν νομιμοποιεί ηθικά κανέναν να υποστηρίζει πως πρέπει να ρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους στη θάλασσα, ή να τους πυροβολούμε στον Έβρο γιατί δήθεν πρόκειται για εισβολείς που θέλουν - εκείνοι κι όχι αυτοί που τους χρησιμοποιούν - το κακό μας.
Κι εδώ, στη λέξη “εισβολείς”, μπορούμε να βρούμε ένα απλό τρικ για να ξεχωρίζουμε τους λαθροακροδεξιούς που συχνά φορούν φιλελεύθερη μάσκα.
Αν η απανθρωπιά είναι προφανής σε όσους λένε ότι θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να πυροβολούμε στο ψαχνό ή να βυθίζουμε τις βάρκες, είναι κρυφή σε όσους αναφέρονται σε εισβολείς. Η λογική της χρήσης αυτής της λέξης είναι μία και μοναδική: Αν τους πούμε δυνητικούς πρόσφυγες ή έστω ακόμα και λαθρομετανάστες, τότε έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινα όντα, έναντι των οποίων δεσμευόμαστε από ηθικές αρχές και νομικές προβλέψεις. Αν τους πούμε εισβολείς, τότε και η αντίδρασή μας πρέπει να είναι αντίστοιχη. Τι τον κάνεις τον εισβολέα; Τον απωθείς με κάθε μέσο, τον πυροβολείς, του βυθίζεις τη βάρκα. Τον εισβολέα πρέπει να τον εξοντώσεις για να προστατέψεις τη ζωή, την τιμή και την περιουσία σου. Αυτό ακριβώς επικροτούν όσοι μιλούν γενικά για εισβολείς και αυτό ακριβώς τους κάνει λαθροακροδεξιούς.
Χρειάζεται λοιπόν μια λεπτή διάκριση. Ναι, αυτοί που εργαλειοποιούν τους ανθρώπους αυτούς πιθανότατα έχουν συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό τους. Οι ίδιοι όμως αυτοί οι άνθρωποι όχι. Η μεγάλη τους πλειονότητα δεν επιδιώκει το κακό μας και δεν είναι εχθροί μας. Το αν θα τους αφήσουμε να περάσουν τα σύνορα είναι ένα ζήτημα. Το αν θα τους αντιμετωπίσουμε ως ανθρώπινα όντα είναι ένα άλλο - και εξίσου σημαντικό.
