Είναι πρωτοφανής η πολιτική συνθήκη στην οποία έχει βρεθεί η χώρα, εξαιτίας της «μπανανόφλουδας» της απλής αναλογικής η οποία μετατρέπει τις κάλπες από απάντηση σε ένα πρόβλημα διακυβέρνησης, σε αιτία μείζονος πολιτικής αναταραχής και επικίνδυνης αστάθειας.
Σχεδόν τρία χρόνια μετά την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ισχυρή κοινοβουλευτικά και πολιτικά συμπαγής, παρά το ότι υπάρχουν και υπουργοί που δεν προέρχονται από τα σπλάχνα της ΝΔ και δεν είναι όλοι πολιτικά στελέχη. Έριδες και εσωτερικά μαχαιρώματα απ’ αυτά που αφθονούσαν στις μονοκομματικές κυβερνήσεις την εποχή του σκληρού δικομματισμού, δεν έχουν προκύψει. Ακόμη κι αν υπάρχουν, δεν τα είδαμε, ούτε αφέθηκαν να μετατραπούν σε κυβερνητικές αρρυθμίες.
Το Μέγαρο Μαξίμου από την πρώτη ημέρα, έπαψε να λειτουργεί ως τροχονόμος στις συγκρουόμενες αρμοδιότητες και επιδιώξεις μεταξύ υπουργών και το υπουργικό συμβούλιο έπαψε να αποτελεί μια ορχήστρα εγωϊσμών, όπου ο καθένας παίζει το δικό του σκοπό, την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός - μαέστρος προσπαθεί να διατηρήσει μια στοιχειώδη ηχητική αρμονία.
Το επιτελικό σύστημα Μητσοτάκη, όση κριτική κι αν δεχθεί για επιμέρους στοιχεία του, μας έχει επίσης απαλλάξει από το μοντέλο του πρωθυπουργού – πρωθυπουργεύοντος που ενημερώνεται αέναως ... οργίζεται διαρκώς για τις κυβερνητικές ανεπάρκειες, κάνει ανασχηματισμούς για να ξεφορτώσει το μουντζούρη, και εκλογές για να λύσει το πολιτικό του πρόβλημα.
Παρά τις ιστορικών διαστάσεων κρίσεις, η νυν κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα προβλήματα – άλλοτε καλύτερα άλλοτε χειρότερα – και υλοποιεί σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό το πρόγραμμά της και τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.
Παραμένει απολύτως λειτουργική και αποτελεσματική, σε ικανοποιητικό βαθμό και κανείς, ούτε το φανατικότερο στέλεχος της αντιπολίτευσης, μπορεί να υπονοήσει ή να ισχυριστεί ότι υπάρχει ψήγμα αναντιστοιχίας με τη λαϊκή βούληση.
Τρία χρόνια τώρα χωρίς την παραμικρή διακοπή, οι δημοσκοπήσεις τη δείχνουν με διαφορές υψηλότερες και από την εκλογική της επίδοση.
Τι κάνει λοιπόν ο επικεφαλής μιας τέτοιας κυβέρνησης, μέσα σε μια τέτοια συγκυρία και έχοντας μπροστά του τις εκλογές ως πρόβλημα;
Απευθύνεται στους πολίτες.
Ναι, ο κόσμος δυσανασχετεί με πολλά, απαιτεί περισσότερα εξαιτίας της ανασφάλειας και του φόβου, όμως διαισθητικά, "χρεώνει" μέχρι τώρα ακριβοδίκαια την ευθύνη για τις κρίσεις και διαχειρίζεται με ωριμότητα το θυμό του.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα χρειαστεί να εξηγήσει ξανά και ξανά γιατί οι εκλογές - το πότε αυτές θα γίνουν, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα τους, πόσο χρόνο θα χρειαστεί η χώρα να αποκτήσει μια λειτουργική και αποτελεσματική κυβέρνηση - δεν είναι προσωπικό του πρόβλημα.
Είναι ο πολλαπλασιαστής των προβλημάτων και το τελευταίο μεγάλο αρνητικό κληροδότημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Τον προσφορότερο τρόπο να διορθωθεί ψάχνουμε…
