Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Και έρχεται εκείνη η δύσκολη στιγμή, που ο ξένος επενδυτής με τον οποίον συνομιλείς και συνεργάζεσαι, σου υποβάλει το καίριο ερώτημα. “Εντάξει όλα αυτά που λέμε, αλλά θα επιθυμούσα σε δυο σελίδες Α4 να μου περιγράψεις τον αναπτυξιακό νόμο, τα κίνητρα που προσφέρονται και τις διευκολύνεις που παρέχονται στους νέους επενδυτές.”
Το καλύτερο θα ήταν, να μπορούσα να του παραδώσω μια συνοπτική παρουσίαση του νόμου και ακολούθως η νομική και η οικονομική ομάδα των συνεργατών του να εντρυφήσει εις βάθος. Όμως αυτό είναι αδύνατο, διότι δεν υπάρχει μια τέτοια επίσημη παρουσίαση του νόμου από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας. Οπότε, πέφτεις με τα μούτρα στη δουλειά, για να μελετήσεις το νόμο.
Πας να διαβάσεις το πρώτο άρθρο του νέου νομοσχεδίου και πέφτεις πάνω σε αυτό : ”Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης ε'' της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του ν. 4608/2019 αντικαθίσταται ως εξής: «ε) «Αυτοδίκαια εντασσόμενες Στρατηγικές Επενδύσεις», όπως οι επενδύσεις του ν. 3389/2005 (Α' 232) που έχουν εγκριθεί από τη Διυπουργική Επιτροπή ΣΔΙΤ και οι επενδύσεις του άρθρου 8 του ν. 4271/2014 (Α' 144) για τα Ευρωπαϊκά Ενεργειακά Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος - Projects of Common Interest (PCI).»”
Συνέρχεσαι γρήγορα, από το πρώτο σοκ και περνάς στο δεύτερο άρθρο και έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτό : “«1. Στην υποπαράγραφο Β της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4399/2016 διαγράφεται η αναφορά «-53- Ταχυδρομικές και ταχυμεταφορικές δραστηριότητες». 2. Στην υποπαράγραφο Β της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4399/2016 αντικαθίσταται η αναφορά «-05- (Εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη) έως και -09- (Υποστηρικτικές δραστηριότητες εξόρυξης)» ως εξής: «-05- (Εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη) και -06- (Άντληση αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου)».”
Δεν χρειάζεται να είσαι μεταδιδακτορικός φοιτητής της κβαντομηχανικής, για να αντιληφθείς, πως έχεις μπροστά σου τον νόμο 4635/2019, που κάνει αναφορά 4608/2019, που κάνει αναφορά στο νόμο 4399/2016, που κάνει αναφορά στο νόμο 3389/2005 (Α' 232), που αναφέρεται στον 4271/2014 (Α' 144) και στις αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης της 20/12/2018. Μια ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή. Ο ξένος επενδυτής αναζητεί μια συνοπτική παρουσίαση και έναν συνοπτικό οδηγό και αντί γι' αυτό, βρίσκεται αντιμέτωπος με νόμους των οποίων το περιεχόμενο υπερβαίνει τις 1.000 σελίδες Α4, με εκατοντάδες άρθρα και παραγράφους, που ακολουθούνται αναγκαία από δεκάδες υπουργικές αποφάσεις και ερμηνευτικές εγκυκλίους.
Με απογοήτευση και θλίψη παρακολουθεί κανείς, πως ο αναπτυξιακός νόμος έτσι όπως είναι πολύπλοκα γραμμένος, αφορά ως περιεχόμενο και ουσία, τους διαχειριστές του. Δηλαδή τους δημοσίους υπαλλήλους, τους δημοσίους οργανισμούς και τις εσωτερικές διαδικασίες τους. Και ουδόλως αφορά αυτούς, στους οποίους απευθύνεται. Που δεν είναι άλλοι, από τους δυνητικούς επενδυτές.
Άραγε, όσοι συμμετέχουν στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και σχεδιάζουν αυτούς τους νόμους, έχουν μιλήσει με επενδυτές; Έχουν ακούσει τις ανησυχίες τους; Έχουν διαβάσει τον τρόπο σκέψης τους; Έχουν βρεθεί σε συναντήσεις μαζί τους, στις οποίες ο διαθέσιμος χρόνος πολλές φορές δεν υπερβαίνει ούτε τα είκοσι λεπτά; Έχουν έρθει σε επαφή με τις ομάδες των νομικών και των χρηματοοικονομικών συμβούλων, που τους συνοδεύουν; Έχουν αντιληφθεί την πεμπτουσία της απλότητας, της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας; Έχουν εικόνα του πραγματικού κόσμου και της επιχειρηματικότητας; Ή μήπως απλά είναι καθισμένοι πίσω από τα γραφεία τους, γυαλίζοντας το Ιερό Δισκοπότηρο του Δημοσίου Τομέα που δεν είναι άλλο, από την περίφημη “στρογγυλή σφραγίδα” και το δικαίωμα υπογραφής.
Μια τέτοια υπερπολύτιμη συνοπτική παρουσίαση βρέθηκε στα χέρια μου, μέσω ένα ιδιώτη επαγγελματία του χώρου των συμβούλων ανάπτυξης. Τι περιλαμβάνει αυτή η παρουσίαση του επενδυτικού νόμου;
1. Τα είδη των ενισχύσεων. Δηλαδή την επιχορήγηση, την επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης, την φορολογική απαλλαγή, την επιδότηση τους κόστους της δυνητικής απασχόλησης, την σταθεροποίηση του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος και την χρηματοδότηση του επιχειρηματικού κινδύνου μέσω ταμείων συμμετοχών.
2. Τους επιλέξιμους φορείς. Δηλαδή τους φορείς που μπορούν να ευεργετηθούν από το νόμο.
3. Το ελάχιστο ύψος των επενδύσεων.
4. Τα επιλέξιμα επενδυτικά σχέδια.
5. Το ύψος της ιδίας συμμετοχής.
6. Τις επιλέξιμες δαπάνες.
7. Τις επιλέξιμες περιοχές και τα ύψη των ενισχύσεων.
Και όλα αυτά, μέσα σε τέσσερις σελίδες Α4. Και διερωτάται, ακόμα και ο πλέον καλοπροαίρετος πολίτης. Γιατί το Δημόσιο δεν μπορεί να κάνει την δουλειά του, ούτε σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα πρώτης γραμμής, όπως είναι η προσέλκυση επενδύσεων; Τα επενδυτικά κεφάλαια ύψους 100 δισ. ευρώ, που όλοι επιθυμούμε και προσπαθούμε να προσελκύσουμε στην χώρα μας, δεν θα πέσουν από τον ουρανό. Θα έρθουν μετά από συνεπή, συστηματική, εντατική και ουσιαστική προσπάθεια. Ας συμβάλλει επιτέλους σε αυτό, έστω και λίγο, το ελληνικό δημόσιο με τους μηχανισμούς του.
* * *
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
