Του Αντώνη Πανούτσου
Ο Αριστείδης Φωκάς γεννήθηκε το 1971 στην Θεσσαλονίκη. Όπως αναφέρει το βιογραφικό του είναι παντρεμένος με δύο παιδιά, βιοτέχνης επίπλων, μιλάει αγγλικά, είναι μέλος ποντιακών συλλόγων και του «σωματείου αγάπης και προσφοράς Γέροντας Παΐσιος.
Ο Αριστείδης Φωκάς δικαιούτο να είναι αγαπητός στην οικογένεια του, γνωστός στα μέλη του «σωματείου αγάπης και προσφοράς γέροντας Παΐσιος» και μια μέρα να αφήσει στα δύο παιδιά του την βιοτεχνία των επίπλων που ο ίδιος και ο αδελφός του κληρονόμησαν από τον πατέρα τους. Η κρίσης όμως που πανικόβαλε τον ελληνικό λαό έκανε τον Αριστείδη Φωκά βουλευτή της Ένωσης Κεντρώων στην Β' Θεσσαλονίκης. Και ο Αριστείδης Φωκάς ξέρει ότι τέτοιες ευκαιρίες δεν ξαναδίνονται. Για να κρατήσει την θέση στην Βουλή είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα.
Από το να παραβρεθεί στα «Φανούρεια 2016», μέχρι να βουτήξει για να πιάσει τον σταυρό στον αγιασμό των υδάτων στα Λουτρά του Λαγκαδά. Μόνο που οι σταυροί των Θεοφανείων δεν δίνουν τους πολλούς σταυρούς στα ψηφοδέλτια. Αντίθετα οι ομάδες δίνουν. Ειδικά ο ΠΑΟΚ στην Θεσσαλονίκη.
Έτσι ο Αριστείδης Φωκάς έγινε ο μόνος έλληνας που δεν είδε το πιστόλι στην ζώνη του Ιβάν Σαββίδη όταν έκανε το ντου στην Τούμπα. Και έγινε ο πρώτος έλληνας εν ενεργεία βουλευτής που όταν ανέβηκε σε εξέδρα και από κάτω οι οπαδοί του ΠΑΟΚ φώναζαν εν χορώ «Να καεί, να καεί, η π..άνα η Βουλή» όχι μόνο χαμογέλασε αλλά με χαρακτηριστική κίνηση των χεριών τους προέτρεψε να το φωνάξουν πιο δυνατά. Υποθέτω ελπίζοντας ότι όταν θα καίγεται δεν θα είναι μέσα. Όπως δεν θα έπρεπε να βρίσκεται. Αυτός μαζί με τον συρφετό που μπήκε στην Βουλή μέσα στον πανικό και αν υπάρχει τρόπος τα ονόματα τους θα έπρεπε να διαγραφούν από την ιστορία τους.
Το θέμα δεν είναι ο ΠΑΟΚ όπως θα ήθελε να πείσει ο Αριστείδης Φωκάς. Το θέμα είναι οι ηθικές αντιστάσεις των βουλευτών. Αν εκλεγόταν στον Πειραιά και αντί για τον Ιβάν Σαββίδη το ντου με το πιστόλι είχε γίνει από τον Μαρινάκη ο Αριστείδης Φωκάς θα έλεγε τα ίδια ακριβώς. Μόνο που αντί για τα κέντρα εξουσίας της Αθήνας θα κατηγορούσε τους ολιγάρχες του Βορρά.
Καταλαβαίνω την ανάγκη του Θοδωρή Ζαγοράκη να υπερασπιστεί τον ΠΑΟΚ, έστω και αν αυτό τον φέρνει στην υπερασπίζεται την ένοπλη μπούκα του Σαββίδη. Έχω κατανόηση ακόμα και στο πριν από μια δεκαετία ντου του Θοδωρή Καράογλου στον αγωνιστικό χώρο σε ματς του Ηρακλή με τον Ολυμπιακό. Η περίπτωση όμως του Φωκά ξεπερνάει τα όρια. Ο βουλευτής που είπε «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους» να προτρέπει οπαδούς να φωνάζουν «να καεί, η π…άνα η Βουλή» για χάρη μιας ομάδας.
Το ότι ο Φωκάς ζήτησε να καεί η Βουλή δεν είναι περίεργο. Ούτε ο ίδιος δεν πρέπει να έχει καταλάβει πως μπήκε. Το να συνεχίσει όμως να μένει βουλευτής είναι σκάνδαλο. Ο Αριστείδης Φωκάς θα έπρεπε να πάψει να είναι βουλευτής. Να γίνει πρόεδρος σωματείου οπαδών του ΠΑΟΚ, του «σωματείου αγάπης και προσφοράς γέροντας Παΐσιος» ή όπου φτάνουν οι δυνατότητες του. Δυστυχώς θα συνεχίσει να είναι. Ανεβαίνοντας σε εξέδρες οπαδών, βουτώντας στις πισίνες σταυρούς και κάνοντας ότι οι μπορεί να σκεφτεί. Φτάνει να επαναληφθεί το θαύμα του 2015 και να ξαναβγεί βουλευτής.
