Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Όσα είπε για το μέλλον της οικονομίας ο π.Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στους δημοσιογράφους Σήφη Πολυμίλη και Δήμητρα Κρουστάλλη και δημοσιεύθηκαν στο ΒΗΜΑ της 30ης Δεκεμβρίου 2018, τους τελευταίους μήνες συζητούνται ανοιχτά σε δημόσια πάνελ, κλειστά workshops, σίγουρα τα έχουν επισημάνει πολλάκις οι αναλυτές του Φιλελεύθερου και του Liberal.
Δεν έχει απολύτως καμία σημασία αν «τα νούμερα» δείχνουν για την ώρα ότι δεν θα χρειαστεί προσφυγή στους εταίρους για νέο δανεισμό άρα και νέο μνημόνιο. Το αξιοσημείωτο είναι ότι ένα πολιτικό πρόσωπο της εμβέλειας του Κώστα Σημίτη περιγράφει τις πολιτικές συνθήκες που κάνουν απαγορευτική κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη για το μέλλον της οικονομίας.
Θα έπρεπε να έχουμε εμπεδώσει όλοι τα τελευταία χρόνια ότι τα πεδία της πολιτικής και της οικονομίας δεν εφάπτονται: τέμνονται για να μην πούμε ότι πλέον δεν υφίσταται διάκριση μεταξύ τους.
Τις πολιτικές συνθήκες περιέγραψε ο π.Πρωθυπουργός λοιπόν και τις βρίσκει και εκείνος ζοφερές.
Πέραν όσων ο π.Πρωθυπουργός αναφέρει βρίσκουμε αξιοσημείωτη την ίδια τη φύση της παρέμβασης. Ο Κώστας Σημίτης είναι το πρώτο πρόσωπο κύρους που αποφασίζει να ασκήσει το «άτυπο δικαίωμα» που έχει κάθε πρώην Πρωθυπουργός να μιλάει για όσα το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί κάθε φορά να πει.
Με την έννοια αυτή η παρέμβασή του ήταν πολύτιμη και θα ευχόμαστε και άλλα πολιτικά πρόσωπα, ιδίας πολιτικής τάξης και εμβέλειας, να εξηγούσαν ανοιχτά την κατάσταση που έχουν δημιουργήσει για τη χώρα οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οι οποίοι πλέον προσθέτουν μετρήσιμη βλάβη κάθε εικοσιτετράωρο που παραμένουν στην εξουσία.
Από τη συνέντευξη Σημίτη κρατάμε κάτι ακόμα. Ο κ.Σημίτης κάνει μια εκτενή αναφορά στο ρόλο που παίζει το λεγόμενο κοινωνικό κεφάλαιο και τη συνεργασία που πρέπει να έχει η εκάστοτε κυβέρνηση με τους κοινωνικούς φορείς. Η ανάγκη υπέρβασης των διχασμών, το ξερίζωμα κάθε επιθυμίας, τάσης, “υπόσχεσης” ρεβανσισμού δεν είναι ένα σύνθημα για κατανάλωση από μετριοπαθείς.
Είναι μονόδρομος, αν θέλουμε να μην επιβεβαιωθούν τα ζοφερά σενάρια. Ναι, έγιναν πολλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Με τα εξώφθαλμα θα ασχοληθεί η Δικαιοσύνη αλλά δεν γίνεται όλα αυτά να καταλάβουν το κέντρο της πολιτικής ζωής, παράγοντας γεγονότα και γεμίζοντας εφημερίδες, σόσιαλ μίντια, σάιτ και πάνελ.
Αν η χώρα δεν υπερβεί άμεσα τους διχασμούς και δεν βάλει στόχο την παραγωγή θετικής πολιτικής στη βάση συγκλίσεων και διαδικασιών συναίνεσης, δεν έχει καμία προοπτική.
Ελπίζουμε να επικρατήσει η λογική. Είναι η ευχή μας για το 2019.
