Του Γιάννη Παντελάκη
Μια αριθμητικά μεγάλη ομάδα από τους 210.000 χιλιάδες ψηφοφόρους της περασμένης Κυριακής, διανύει ήδη ενός είδους πολιτικό vertigo. Αυτοί που κέρδισαν τις δυο πρώτες θέσεις, δεν αποτελούν αυτό που τους εκπροσωπεί, τους θεωρούν βαθύ ΠΑΣΟΚ, τους συνδέουν με κάτι που δεν τους εκφράζει, νοιώθουν σαν να συμμετέχουν σε μια μονομαχία για τον πράσινο ήλιο. Το πιο πιθανό είναι να μην ψηφίσουν την δεύτερη Κυριακή. Πέρα μιας μικρής –μάλλον αμφισβητούμενης -ηθικής διάστασης που ενδέχεται να έχει το θέμα (αφού αποδέχεσαι τις διαδικασίες, πρέπει να το κάνεις ως το τέλος), κατά βάση έχουν δίκιο. Που όμως το χάνουν, για πολλούς λόγους.
- Πήραν μέρος σε μια διαδικασία η οποία είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και υποψήφιους. Με παρελθόν, μεγάλη πολιτική πορεία και προβλέψιμο μέλλον. Όλοι όσοι πήγαν στις κάλπες γνώριζαν ποιοι ζητούσαν την ψήφο τους και τι θα σήμαινε κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα. Όπως αυτό της Κυριακής.
- Διάβασαν μια πραγματικότητα μ' ένα μάλλον άστοχο τρόπο. Η κοινωνία σ' ένα μεγάλο κομμάτι της τουλάχιστον, δεν αναζητεί νέες εναλλακτικές προτάσεις που θα την βγάλουν από τα πολλαπλά αδιέξοδα, εξακολουθεί να ερμηνεύει την κρίση και τα αίτιά της με όρους παλιούς. Δεν φταίει η πολύχρονη διακυβέρνηση από συγκεκριμένα κόμματα για την κρίση αλλά κάτι άλλο, πιστεύουν πολλοί. Σε αυτό το «άλλο» δίνουν πολλές ερμηνείες.
- Πίστεψαν πως όσοι δεν έχουν μια αμιγώς Πασοκική προέλευση, μπορούν ν'' αποτελέσουν μια καλή λύση. Αυτό θα είχε ουσιαστική βάση, αν αυτοί που εμφανίστηκαν ως τέτοιοι, είχαν και την λύση. Δεν την είχαν και δεν την έχουν. Η προεκλογική περίοδος δεν χαρακτηρίστηκε από πανσπερμία διαφορετικών προτάσεων για την έξοδο από την κρίση που αποτελεί το κυρίως ζητούμενο.
- Υιοθέτησαν την εκτίμηση ότι ο τρίτος και ο τέταρτος στη σειρά ποσοστών υποψήφιοι, διαθέτουν μια συγκροτημένη, εναλλακτική στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτική πρόταση η οποία μπορεί να έχει προοπτική. Δεν αποδείχτηκε από καμία παράμετρο κάτι τέτοιο, οι κ. Καμίνης και Θεοδωράκης, ψάχνουν το πολιτικό τους στίγμα, αυτό δεν σημαίνει ότι το έχουν βρει.
Γι' αυτούς και άλλους τόσους λόγους, οι εμφανώς απογοητευμένοι αυτοί ψηφοφόροι, νοιώθουν αμήχανοι μπροστά στις κάλπες της δεύτερης Κυριακής. Αφού ωστόσο αποφάσισαν να πάρουν μέρος σε μια τέτοια διαδικασία ελπίζοντας, έχουν αρκετούς λόγους για να συνεχίσουν να το κάνουν. Ίσως όχι γιατί θα συμβεί αυτό που –μάταια- περίμεναν να συμβεί, αλλά επειδή οι περισσότεροι από 210.000 ψηφοφόροι μπορούν ν'' αποτελέσουν την μαγιά για έναν τρίτο πόλο. Έστω χαμηλών προσδοκιών...
