Του Γιάννη Παντελάκη
Οι εργαζόμενοι στους Δήμους απεργούν γιατί η κυβέρνηση απολύει 10.000 άτομα για τα οποία είχε δεσμευτεί ότι θα παραμείνουν στη δουλειά τους. Οι κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται γιατί δικαστικοί επιμελητές γυρίζουν σε στάνες και κοτέτσια μοιράζοντας εξώδικα για δάνεια τα οποία η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι θα ρυθμίσει. Ιδιοκτήτες ανασφάλιστων οχημάτων που δεν έχουν 150 ευρώ για να τα ασφαλίσουν, καλούνται να πληρώσουν πρόστιμο 250 ευρώ. Από όλους αυτούς θα πέσει η κυβέρνηση. Κάποια στιγμή.
Υπάρχουν διάφορες ψευδαισθήσεις για το πως μπορεί να πέσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Να παραθέσουμε μερικές α) επειδή θα μαζευτούν στο Σύνταγμα κάποιοι πολίτες και θα το ζητήσουν β) επειδή η αντιπολίτευση εμφανίζεται πειστική μ εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης, η κοινωνία ανταποκρίνεται και ασκεί έντονη πίεση στην κυβέρνηση
γ) επειδή κάποιοι βουλευτές της πλειοψηφίας θ'' ακούσουν τη χαμένη τους συνείδηση και θ'' αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους δ) επειδή θα αποφασίσουν οι δανειστές να την ρίξουν γιατί δεν εξυπηρετεί τις προθέσεις τους. Δεν ισχύει τίποτα απ όλα αυτά.
Η κυβέρνηση, όπως όλα δείχνουν, θα πέσει στις επόμενες εκλογές (τον χρόνο των οποίων θα καθορίσει η ίδια) και η αιτία δεν θα είναι καμία από τις προαναφερόμενες τέσσερις. Αλλά η συνήθης-με εξαιρέσεις-αιτία για την οποία πέφτουν όλες οι κυβερνήσεις. Γιατί θα εισπράξει αρνητική ψήφο, θα καταψηφιστεί επειδή έχει απογοητεύσει μεγάλες αριθμητικά ομάδες από εκείνες που τις έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία τον Σεπτέμβριο του 2015. Η πλειονότητα αυτών των ανθρώπων, μπορεί να μην έχουν κατευθυνθεί σε άλλες κομματικές επιλογές, ωστόσο δηλώνουν με κατηγορηματικό τρόπο πως δεν επιστρέφουν στην ίδια επιλογή, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Προς το παρόν και για τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμα, η κυβέρνηση θα πορεύεται έχοντας δυο πλεονεκτήματα: α) την δεδομένη στήριξη των 153 βουλευτών των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οι οποίοι δείχνουν μια πρωτόγνωρη συνοχή (παρόμοια της οποίας ήταν αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη την περίοδο 1990-93 η οποία πορεύτηκε με 151 βουλευτές για τρία χρόνια) και οι οποίοι είναι ικανοί να ψηφίσουν τα πάντα. β) την επίσης δεδομένη στήριξη των δανειστών, του Σόιμπλε συμπεριλαμβανομενου, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια κυβέρνηση που ανταποκρίνεται με ιδανικό γι αυτούς τρόπο στις επιθυμίες τους. Και οι οποίοι γνωρίζουν πια πολύ καλά πως οι λεονταρισμοί Τσίπρα κατά καιρούς, αφορούν σε θέματα εσωτερικής κατανάλωσης και δεν έχουν λόγο για ν ανησυχούν.
Χθες στο υπουργικό συμβούλιο, ο Τσίπρας έδωσε και το στίγμα της νέας ρητορικής που θα πρέπει να αναπαράγουν τα στελέχη του στα τηλεοπτικά παράθυρα για τον επόμενο χρόνο. Επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου, αναπτυξιακά συνέδρια και αντιπερισπασμοί με παλιές αμαρτίες κομμάτων της αντιπολίτευσης. Σε όλα αυτά να προστεθεί και η θεοποίηση του στόχου για «έξοδο στις αγορές», ο οποίος παρότι αφορά δανεισμό με μεγαλύτερα επιτόκια το επικοινωνούν σαν τον παράδεισο που αναζητεί η χώρα. Και κάπου κοντά στο δεύτερο εξάμηνο του 2018 θα αποφασιστεί και ο χρόνος των εκλογών ο οποίος θα βρίσκεται μέσα σ εκείνη τη χρονιά.
Θα λένε πως μας έβγαλαν από το μνημόνιο τον Αύγουστο (παρότι έχουν ψηφίσει πλεονάσματα που σημαίνουν λιτότητα μέχρι το 2060), θα ισχυρίζονται πως η ανεργία μειώθηκε (αν και αφορά δουλειές των 300 ευρώ), πως τα έσοδα πάνε εξαιρετικά καλά (αφού έχουν φορολογήσει και τα επιδόματα ανεργίας ακόμα) και μ'' ένα τέτοιο πολιτικό παραμύθι θ αναζητήσουν την εκλογική τους τύχη. Παρότι και οι ίδιοι γνωρίζουν πως η ήττα είναι προδιαγεγραμμένη, στόχος θα είναι η καλύτερη δυνατή εκλογική επίδοση ώστε την επόμενη ημέρα αυτό το πολιτικό συνονθύλευμα να μην διαλυθεί...
