Δεν μπόρεσα μέχρι σήμερα να ερμηνεύσω για ποιόν λόγο ένας ευφυής άνθρωπος, όπως είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αγνόησε τις προβλέψεις του Τάκη Θεοδωρικάκου περί ολοκληρωτικής επικράτησης της ΝΔ στις Ευρωεκλογές και δεν έσπευσε να κάνει μαζί και τις βουλευτικές εκλογές. Σήμερα ο κόσμος μας θα ήταν αλλιώς. Τελικώς, ο Θεός είναι μεγάλος χιουμορίστας. Κι αν είχε σελίδα στο facebook θα είχε σίγουρα αποκλειστεί!
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν μέχρι εκείνη την στιγμή ένας επαγγελματίας νικητής. Είχε σαρώσει και εκμηδενίσει όλους τους αντιπάλους του. Δεν είχε χάσει ούτε μία μάχη. Δεν μπορεί! Για να το κάνει κάποιος αυτό θα πρέπει να έχει ικανότητες. Ασφαλώς και η τύχη παίζει τον ρόλο της. Αλλά δεν μπορεί κανείς να κερδίσει τους πάντες με μόνο όπλο την τύχη. Κάτι πρέπει να κάνει και ο ίδιος...
Το ερώτημα παραμένει: Πως και ο Αλέξης Τσίπρας δεν πονηρεύτηκε από την μεγάλη διαφορά στις εκτιμήσεις μεταξύ του Βερναρδάκη της Κουμουνδούρου και του ομολόγου του στην Πειραιώς Τάκη Θεοδωρικάκου; Κι αν πάση περιπτώσει, για τον Τάκη μιλάμε. Έναν άνθρωπο που έχει περάσει από την Αριστερά. Ο Τάκης ήταν ο επικεφαλής της ΚΝΕ όταν η Περιστέρα μυούσε τον Αλέξη στα μυστικά του σοσιαλισμού. Όπως και να το κάνουμε, είναι λογικό να υπάρχει μία άλλου είδους «σχέση», ακόμη και με μεταφυσικά στοιχεία. Μία εκτίμηση στο πρόσωπο του, στην χειρότερη των περιπτώσεων. Γι'' αυτό μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι αγνοήθηκαν οι προβλέψεις Θεοδωρικάκου. Ακριβώς επειδή τις έκανε ο Τάκης, ο οποίος χαίρει εκτίμησης στο περιβάλλον του Αλέξη.
Πως είναι δυνατόν ένας ευφυής άνθρωπος να παγιδεύτηκε έτσι από το περιβάλλον του; Να ήταν τόσο αποκομμένος από την πραγματική ζωή, ώστε να μην ήταν σε θέση να καταλάβει την οργή που σιγόβραζε στην κοινωνία; Όχι ότι στην ιστορία δεν έχουν καταγραφεί ανάλογα περιστατικά, όπου ηγέτες μέθυσαν από την εξουσία και έχασαν την ικανότητά τους να ερμηνεύουν σωστά τα γεγονότα. Αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά!
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να θυμηθούμε κάτι από εκείνο το περίεργο καλοκαίρι του 2015! Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε την χώρα στο περίφημο Δημοψήφισμα, αλλά ήθελε να βγει από την κάλπη το «ναι». Όπως περιγράφουν οι τότε συνεργάτες του, το αποτέλεσμα τον συγκλόνισε! Στην συνέχεια, βέβαια, έκανε αυτό που ήθελε, αλλά όλο αυτό είναι τελικά μία απόδειξη του πολύπλοκου τρόπου με τον οποίον σκέπτεται. Ίσως τότε, μετά το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος, να σκέφτηκε ότι δεν έκανε αρκετά για το «ναι»…
Μήπως, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας ήταν την Άνοιξη τόσο βέβαιος για την ήττα του που από εκείνο το σημείο και έπειτα «αγόρασε» πλέον το σενάριο μιας καθαρής νίκης της ΝΔ; Διαφορετικά δεν μπορεί να ερμηνευτεί το «μεγάλο λάθος του» να προηγηθούν οι ευρωεκλογές των εθνικών εκλογών! Ότι δεν ήθελε και μία ήττα με 15 μονάδες διαφορά φάνηκε και από την απόφασή του να πάει την τελευταία στιγμή στον ΣΚΑΙ. Αλλά σίγουρα «έτρεμε» και ένα ντέρμπι με 2 μονάδες διαφορά. Κι αυτό διότι το ζητούμενο δεν ήταν η συγκυβέρνηση. Από την στιγμή που θα έχανε, που δεν θα ήταν αυτός πρωθυπουργός, δεν θα ήθελε να υποχρεωθεί (με την πίεση ενδεχομένως και των συμμάχων του στο εξωτερικό) να στηρίξει πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ο κ. Τσίπρας ξέρει το βάθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Πιστεύει, λοιπόν, ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα προβλήματα αυτά θα πλήξουν την κυβέρνηση. Να γιατί ήθελε μία καθαρή νίκη της ΝΔ. Επειδή ήθελε να είναι εξίσου καθαρή η χρέωση αυτών των προβλημάτων στην ΝΔ. Από την στιγμή που δεν μπόρεσε ο ίδιος να τα επιλύσει, πίστευε ότι δεν μπορεί και ο οποιοσδήποτε άλλος! Πόσο μάλλον ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για τον οποίον δεν τρέφει και τα καλύτερα των συναισθημάτων.
Αν ο συλλογισμός που κάνουμε είναι σωστός, τότε ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει στο επόμενο χρονικό διάστημα να κάνει εκείνο που δεν έκανε την περίοδο 2012-2014: Να προετοιμαστεί σοβαρά για την επόμενη κυβερνητική του θητεία! Να μην ξεχνάμε ότι ανάμεσα στις παραδοχές που έχει κάνει για το 2015 είναι ότι τελικά δεν ήταν έτοιμος!
Κάπως έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε και το γεγονός ότι η εγχώρια διαπλοκή πιστεύει ακόμη στο άστρο του Αλέξη. Επειδή συνομιλεί με τον κ. Τσίπρα και επειδή δεν θέλει να πιστέψει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να τα καταφέρει και να απειλήσει έτσι την θέση τους στο οικονομικό στερέωμα της χώρας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η ήττα στις εκλογές δεν ήταν μια «στρατηγική ήττα», αλλά μια τακτική κίνηση. Μία λύση διαχείρισης της πραγματικότητας, από την στιγμή που ηττήθηκαν στο πεδίο της κοινωνίας. Πιστεύουν ότι το βάρος των προβλημάτων της χώρας θα ξαναφέρει τον λαό στην αγκαλιά τους. Κι ότι θα μπορέσουν την επόμενη φορά να είναι πιο καλά προετοιμασμένοι, έχοντας ενσωματώσει την τεχνογνωσία του ΠΑΣΟΚ, το οποίο φιλοδοξούν να απορροφήσουν εξ ολοκλήρου. Αν όλα αυτά θα έχουν στο τέλος επιτυχία ή όχι, αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης. Άλλωστε, οι αριστεροί δεν φημίζονται για την επιτυχία στους σχεδιασμούς τους. Αλλά για την ικανότητά τους να προχωρούν στα επόμενα σχέδια, πριν ακόμη καταρρεύσουν τα προηγούμενα. Σε αυτό είναι πράγματι αξεπέραστοι…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
