Του Νίκου Ρίζου
Αρχίζει πλέον και γίνεται καταφανέστατο. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραπαίει...
Όχι μόνο σημειολογικά αλλά εντελώς πραγματικά, εντελώς απροσχημάτιστα, εντελώς καθημερινά... Είναι κάτι που δεν χρειάζεται ιδιαίτερο ταλέντο πολιτικής ανάλυσης... Το βλέπει κανείς στις δημόσιες συμπεριφορές των στελεχών της κυβέρνησης είτε βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, είτε των όψιμων φερέφωνων του κυβερνητικού κόμματος που «δημοσιογραφικά» από την ανυπαρξία του 3% έχουν πλημμυρίσει τα μέσα ενημέρωσης... Εκνευρισμός, επιθετικότητα... Άθλιος και ανόητος πολιτικός λόγος και επιχειρηματολογία... Κόλαση ένδειας λόγου, προφανές άγχος της επικείμενης πτώσης των κεκτημένων της εξουσίας...
Αυτό το κόμμα δύσκολα θα αποχωριστεί την εξουσία... Όσο αριστερό και αν εμφανίζεται, η έννοια της δημοκρατικότητας που τόσο δύσκολα έχει εγκατασταθεί στον ανερμάτιστο μεν αλλά σύγχρονο ελληνικό λαό, δεν βρίσκεται στα ουσιαστικά μελήματα και στην κεντρική φροντίδα του ΣΥΡΙΖΑ... Ποσώς ενδιαφέρει τα μέλη του... Ποσώς οι άνθρωποι νοιάζονται για την ακεραιότητας της δημοκρατικής έννοιας... Είναι ικανοί για τα πάντα, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία ή τουλάχιστον την ικανή επαφή με αυτή... Το έχουμε επισημάνει και άλλες φορές κινδυνεύοντας να χαρακτηριστούμε ως ακραίοι πολιτικοί προφήτες... Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις επικείμενες εκλογές δεν θα επιφέρει μια ομαλή μετάβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας... Η χώρα θα δοκιμαστεί σκληρά από την επόμενη μέρα των εκλογών καθώς στρατοί ολόκληροι παραστρατιωτικών ομάδων που ανδρώθηκαν από την κυβερνητική ανοχή, θα ξεχυθούν στους δρόμους σκορπώντας τον τρόμο και την αναρχία, στα πρότυπα του 2008... Μακάρι να διαψευστούν οι προβλέψεις αυτές...
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο αγγελικός ηγέτης που έχει εγκατασταθεί στα όνειρα των λιγοστών οπαδών του κόμματος που αυτός πρεσβεύει... Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο άνθρωπος που έβγαλε μεν στον αφρό της ανυπαρξίας του ένα κομματίδιο του 3% και αυτό φαντάζει σαν ένα θαύμα της πολιτικής του... Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα... Στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ έχουν απομείνει στελέχη που μπορεί να ανέχτηκαν τα άθλια παραμυθιάσματα του αρχηγού τους, δεν έχουν χάσει ωστόσο ακόμη την πολιτική λογική και την αίσθηση των ορίων της πολιτικής μεθόδευσης... Διψάνε από τη μία για την εξουσία αλλά έχουν μία επαφή με την πατριωτική πραγματικότητα... Γνωρίζουν ότι ο δρόμος προς την εξουσία δεν είναι θέμα που μπορεί να το διαχειρισθεί ο ένας αρχηγός... Όλα έχουν τα όρια τους... Και η αλητεία της πολιτικής είναι ένα από αυτά τα όρια... Η πρωθυπουργική αντίδραση γύρω από την περίπτωση Πολάκη, της ογκόλιθης αυτής προσωπικότητας, είναι ένα μικρό δείγμα του τι πρόκειται να συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ...
Το 3% έγινε εν μία νυχτί 35%... Ε και; Όλοι γνωρίζουμε πόσο επιρρεπής είναι ο ελληνικός λαός στους κατά καιρούς παραμυθιαστές του... Αυτό είναι το πολιτικό μας DNA... Αλλοίμονο αν πιστέψουμε ότι μέσα σ'' αυτή την παραζάλη, μέσα σ'' αυτή την αλλοπρόσαλλη πολιτική διαπάλη λείπουν οι σώφρονες και οι συνετοί... Αυτοί που ό,τι και να είναι δεν παύουν να έχουν ως πρότυπο του αγώνα τους το καλό της πατρίδας τους... Αλλοίμονο...
Καταλήγουμε λοιπόν συμπερασματικά και ολίγον προφητικά... Το τέλος αυτού του αμφιλεγόμενου ηγέτη δεν θα είναι αυτό που ονειρεύονται οι φανατικοί του οπαδοί... Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές θα επιφέρει τρομερές αλλαγές στο κόμμα αυτό... Το «φαινόμενο» Τσίπρα από την έννοια του αμφιλεγόμενου, θα μετατραπεί σε οργή εναντίον του αρχηγού... Τα αίτια της συντριβής θα επικεντρωθούν στις λάθος επιλογές του... Θα θεωρηθεί εν ολίγοις ο αποδιοπομπαίος τράγος της ήττας και αυτό θα είναι το προδιαγεγραμμένο τέλος του ηγέτη αυτού... Εδώ είμαστε για να αξιολογήσουμε παρέα τη προφητεία αυτή...
