Κύριε Παππά,
Βρίσκεστε στην πόλη μας εδώ και ενάμιση χρόνο. Ήρθατε στην Θεσσαλονίκη διαφημιζόμενος από την κομματική νομεκλατούρα του εδώ πρωθυπουργικού γραφείου ως ο «άνθρωπος της εξυγίανσης». Αναλάβατε την εξυγίανση και γίνατε πρόεδρος του κρατικού ΟΑΣΘ. Δεν θα εξετάσουμε το γιατί ούτε το με ποια κριτήρια επιλεγήκατε για την θέση αυτήν. Δεν θα μιλήσουμε για την εξυγίανση που κανείς στην πόλη δεν βλέπει αν και ακούγεται ότι προχωρεί. Υπάρχουν άλλοι πιο αρμόδιοι από εμάς για να μιλήσουν για αυτήν και να εξετάσουν τι πραγματικά γίνεται.
Στα τέλη Αυγούστου και ενόψει της ΔΕΘ δηλώσατε ότι ο ΟΑΣΘ περιμένει 70 νέα οχήματα, τώρα τέλη Δεκεμβρίου αυτά τα 70 οχήματα δεν φανήκαν πουθενά και στην πόλη κινούνται λεωφορεία πεπαλαιωμένα, με χαλασμένο το σύστημα κλιματισμού, με χαλασμένες εξατμίσεις που γεμίζουν καυσαέριο την πόλη, με χαλασμένες πόρτες. Οι στάσεις ακόμα και οι πιο απομακρυσμένες είναι γεμάτες με αγανακτισμένους πολίτες που περιμένουν έως και τρία τέταρτα για να περάσει το λεωφορείο τους. Και όταν το λεωφορείο φτάσει η αγανάκτηση των νέων επιβατών συναντάει αυτήν αυτών που είναι ήδη μέσα και το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό.
Θέλετε να συνεχίσουμε; Ας συνεχίσουμε!
Τον Οκτώβριο του 2018 δηλώσατε: «Για εμάς οι συγκοινωνίες είναι κοινωνικό αγαθό, πρέπει να το απολαμβάνουν οι πάντες». Συνυπογράφουμε! Καμιά απολύτως αντίρρηση να το απολαμβάνουν οι πάντες. Άραγε έχετε κατεβεί ποτέ από το σύννεφο σας για να δείτε τι «απολαμβάνουν οι πάντες»;
Όχι, αρνείστε να κατέλθετε από τα σύννεφα και να συναντήσετε εμάς τους «πάντες» που υποφέρουμε την βάσανο του ΟΑΣΘ. Για αυτό ας μας επιτρέψετε κύριε πρόεδρε να σας περιγράψουμε τα μαρτύρια μας.
Κάθε φορά που ανεβαίνουμε στο λεωφορείο του ΟΑΣΘ ξεχνάμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μας έξω από αυτό. Δεν στριμωχνόμαστε απλώς αλλά πνιγόμαστε ο ένας πλάι στον άλλον. Στην γραμμή 14 είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι λιποθυμίες ηλικιωμένων. Στην γραμμή 10 γίνεται αισχρός πόλεμος για να ανέβεις στο λεωφορείο. Οι μεγαλύτερες καθυστερήσεις σημειώνονται στην γραμμή 58 όπου μετά από μια ώρα αναμονής – τι ειρωνεία – αντικρίζεις να καταφτάνουν ένα λεωφορείο μπροστά γεμάτο και ακριβώς από πίσω ένα λεωφορείο της ίδιας γραμμής εντελώς άδειο. Στην γραμμή 57 γίνεται καθημερινός πόλεμος για λίγο χώρο ανάμεσα στους κατοίκους του Ασβεστοχωρίου και των Συκεών. Τα λεωφορεία της γραμμής 11 είναι στην απόλυτη πλειοψηφία τους χαλασμένα και με το ζόρι ανεβαίνουν τις ανηφόρες της Πυλαίας και της Χαριλάου. Τα λεωφορεία των δυτικών συνοικιών όπως της Πολίχνης και της Σταυρούπολης είναι και αυτά ανύπαρκτα. Τα λεωφορεία που περνάνε από την λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας είναι απαγορευτικά για χρήση από κάθε άποψη.
Ας σας περιγράψουμε τώρα σκηνές της καθημερινότητας μας μέσα στα οχήματα του ΟΑΣΘ.
Το λεωφορείο σταματάει μετά από μεγάλη αναμονή στην στάση και στις εισόδους του (κυρίως στην μεσαία) εκτυλίσσονται κάθε φορά σκηνές από την Γκουέρνικα. Ακούγονται οι φωνές σαν κραυγές μέσα από τα σπρωξίματα: «Κάντε λίγο πιο μέσα να χωρέσουμε όλοι», λες και αν υπήρχε χώρος δεν θα προχωρούσαμε προς τα πίσω να πάρουμε και καμία ανάσα.
«Περίμενε οδηγέ μην κλείσεις» ενώ είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει χώρος για να κλείσουν οι πόρτες. Ανάσα, οξυγόνο, υγιεινή, καθαρός αέρας είναι άγνωστες λέξεις όταν βρίσκεσαι μέσα σε ένα λεωφορείο του ΟΑΣΘ.
Τι; Τα λέμε αυτά μόνον εμείς οι ενάντιοι στον ΣΥΡΙΖΑ;
Όχι βέβαια τα λένε όλοι σε αυτήν την πόλη. Σας παραθέτω τι γράφει η κα. Κική Μουστακίδου σε άρθρο της στην ιστοσελίδα «Paralaxi» για αυτό το θέμα:
«Αν μπορούσα να απελευθερώσω τα χέρια μου και να φωτογραφίσω τον κόσμο έξω από τα ασφυκτικά γεμάτα αστικά, τον τρόπο με τον οποίον οι απέξω μένουν με το στόμα ανοιχτό μπροστά σε αυτό το θέαμα, θα προέκυπτε ένα εξόχως σουρεαλιστικό υλικό […]. Δεν καταφέρνω όμως να πιάσω το κινητό. Το ένστικτο επιβίωσης που με διακατέχει με φροντίζει ώστε να μην ποδοπατηθώ».
Όλοι οι Θεσσαλονικείς θυμούνται τον προϊστάμενο σας τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα να λέει στο περιθώριο της 83ης ΔΕΘ για τον ΟΑΣΘ: « Δεν μπορώ να απαντήσω εμπειρικά, αφού δεν ζω εδώ» Και συνέχισε ως άλλη Αντουανέτα: «Ζητώ από τους πολίτες να δώσουν μια παράταση χρόνου στην προσπάθεια».
Έφυγε ο Σεπτέμβρης, ήρθε ο Οκτώβριος, μετά ο Νοέμβριος και τώρα τελειώνει η χρονιά και δεν είδαμε τίποτα να αλλάζει, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Αλλά είπαμε ότι οι Θεσσαλονικείς πρέπει να δώσουν χρόνο στην προσπάθεια….. Να κάνουν υπομονή! Υπομονή! Την υπομονή που έχουν κάνει και κάνουν οι Θεσσαλονικείς με τον ΟΑΣΘ δεν την επιδεικνύουν ούτε γαϊδούρια βαρυφορτωμένα.
Αρκετά μακρηγορήσαμε κύριε Παππά. Πριν κλείσουμε όμως να σας διευκρινίσουμε ότι δεν είμαστε υποστηρικτές του «αμαρτωλού προηγούμενου καθεστώτος» ούτε του – εκ του αποτελέσματος που ζούμε καθημερινά- αμαρτωλού τωρινού καθεστώτος.
Το ψάρι πάντα βρωμάει από το κεφάλι και για αυτό κανένας κάτοικος αυτής της πόλης δεν έχει αυταπάτες για το ποιος φταίει για αυτήν την κατάντια. Τι να πούμε για τα πεπραγμένα σας σε αυτήν την πόλη; Σας συγχαίρουμε….
Καλές γιορτές.
Με τιμή
Παύλος Ι. Αλεξιάδης
Ιατρός
Share
