PSI: Δράκοι και παραμύθια

PSI: Δράκοι και παραμύθια

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

Η έκδοση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις συντάξεις και η καταβολή κάποιων αναδρομικών στους ένστολους, διέγειραν για μια ακόμα φορά τα αντανακλαστικά όσων δεν έχουν αντιληφθεί, το τι έχει συμβεί τα τελευταία δέκα χρόνια.

Επειδή όμως η ανάλυση του χρέους και των ελλειμάτων, θέλει χρόνο, γνώσεις και επιχειρήματα, είναι πολύ πιο εύκολη επιλογή για τους αδαείς, η υιοθέτηση του παραμυθιού πως το PSI ήταν η βασική αιτία της κατάρρευσης του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας. Η επιχειρηματολογία του τύπου «οι συντάξεις μειώθηκαν λόγω του PSI», «δεν έπρεπε να κουρευτούν τα ομόλογα που ήταν στην κατοχή των Ελλήνων», «θα έπρεπε να εξαιρεθούν τα εγχώρια ασφαλιστικά ταμεία, από τη διαδικασία του PSI», ακούστηκε κατά κόρον από πολιτικά πρόσωπα, από δημοσιογράφους, από δήθεν τεχνοκράτες και από επαγγελματίες «συνταξιολόγους», την περασμένη εβδομάδα.

Στο διαδικαστικό μέρος του PSI, είναι φανερό πως δεν θα ήταν δυνατόν να συμμετάσχουν μόνο οι αλλοδαποί συλλογικοί επενδυτές και να εξαιρεθούν οι εγχώριοι. Έστω και ως υπόθεση εργασίας, θα έπρεπε να απορριφθεί από την αρχή, καθώς θα έθετε το όλο εγχείρημα σε κίνδυνο.

Ευτυχώς που υπάρχουν οι αριθμοί, ως όπλα στη φαρέτρα μας, που αποκαθιστούν την αλήθεια. Η επιβάρυνση προς τα συνταξιοδοτικά ταμεία από το PSI ήταν ακριβώς 13,4 δισ. σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, που έχει και την συνολική εποπτεία των ταμείων. Για να αντιληφθούμε την τάξη μεγέθους, ας αναλογιστούμε πως το Ελληνικό Δημόσιο κατά την περίοδο 2010-2014 είχε επιχορηγήσει τα συνταξιοδοτικά ταμεία με το ποσό των 64 δισ., έτσι ώστε να καταβάλλονται απρόσκοπτα οι συντάξεις των συνταξιούχων.

Με αυτό το απόλυτο μέγεθος στη σκέψη μας, διαπιστώνουμε πως ουσιαστικά το Δημόσιο με τα κέρδη του από την ελάφρυνση του Χρέους από το PSI, χρηματοδότησε και πάλι το συνταξιοδοτικό σύστημα. Όχι βέβαια μέσω μιας «επίσημης κρατικής αποζημίωσης», γιατί ένας τέτοιος τρόπος θα δημιουργούσε προηγούμενο για να εγείρουν αξιώσεις και τα ξένα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία και οι ξένοι συλλογικοί επενδυτές που συμμετείχαν στο PSI.

Οι αλλόφρονες πολέμιοι του PSI λόγω της υποτιθέμενης καταστροφής των συνταξιοδοτικών ταμείων, προφανώς δεν γνωρίζουν καν τα νέα μεγέθη που προέκυψαν μετά το PSI. Το PSI του Μαΐου του 2012 μείωσε το χρέος της χώρας κατά 106 δισ. Τον Δεκέμβριο του 2012, η επαναγορά μέρους του χρέους με έκπτωση, μείωσε εκ νέου το χρέος κατά 20,6 δισ. Οι αθροιστικές ζημίες των συνταξιοδοτικών ταμείων και των οργανισμών του Δημοσίου όπως ΟΤΑ, ΝΠΔΔ ανήλθαν στο ποσό των 21 δισ. Οι συνολικές ζημιές των τραπεζών από τα ομόλογα που διακρατούσαν στα χαρτοφυλάκια τους ήταν 38 δισ. ευρώ.

Επομένως το κέρδος για το Δημόσιο από το κούρεμα του χρέους μέσω του PSI, ανήλθε τελικά στα 68 δισ. ευρώ. Πέραν τούτου επήλθε και μια διαφοροποίηση του προφίλ του Δημοσίου Χρέους, καθώς τα 200 δισ. του χρέους προ PSI, μετατράπηκαν σε νέα ομόλογα ύψους 130 δισ. ευρώ με χαμηλότερα επιτόκιο και πιο μακρινές ημερομηνίες λήξης. Το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης των τόκων είναι δε χαμηλότερο κατά 4 δισ.

Άραγε τι να σκέφτονται για τα προαναφερθέντα μεγέθη οι «αγανακτισμένοι συνταξιολογούντες». Εκτιμούν πράγματι πως τα 13,4 δισ. θα μπορούσαν να είχαν περισώσει τα ερείπια του συνταξιοδοτικού προβλήματος της χώρας; Εκτιμούν πως το PSI, έβλαψε την ελληνική οικονομία;

Είναι μύθος ότι το PSI οδήγησε τα ταμεία στην κατάρρευση. Είναι επίσης μύθος ότι ο Μινώταυρος του φιλελευθερισμού, υπαγορεύει τη μείωση των συντάξεων. Είναι η δημογραφική πραγματικότητα, το αμαρτωλό παρελθόν, η λανθασμένη φιλοσοφία και δομή του συνταξιοδοτικού συστήματος, η απουσία ανάπτυξης, η έλλειψη επενδύσεων και η φορολογικής έμπνευσης σκληρή επιδρομή στις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, που οδηγεί σε αυτές τις εξελίξεις.

 

 

Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.

Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.