Του Κυριάκου Αθανασιάδη
Καθώς η βεβαιότητα της εκλογικής ήττας τού ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται, και μένει μόνο να καταγραφεί το μέγεθος της συντριβής του —όχι δημοσκοπικά πλέον, αλλά πολιτικά, θεσμικά, στην κάλπη—, ο ακριβής αριθμός δηλαδή των μοιρών που θα του γυρίσει την πλάτη το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του του 2015 (360°, 720° κ.ο.κ.), οι Μεγάλες Επικοινωνιακές Διάνοιες του Μαξίμου βάζουν πλάτη και στύβουν το μυαλό τους για να σώσουν οτιδήποτε κι αν σώζεται.
Ως εκ τούτου, έχουν κατεβάσει τους πίνακες της IUCN και σημειώνουν στα κουτάκια από κάτω τα «κοινά-στόχους» που εντοπίστηκαν να κολυμπούν στη μεγάλη δεξαμενή από την οποία άντλησαν ψήφους το '15, τα περισσότερα μέλη των οποίων, όμως, έχουν εγκαταλείψει καιρό τώρα την εν λόγω δεξαμενή για άλλες, κοντινές ή πιο απομακρυσμένες, ή απλώς, καθώς γενικά είναι στη φύση τους να πραγματοποιούν εποχικές μετακινήσεις, βρίσκονται σε αναζήτηση της πιο πρόσφορης για αυτά.
Τώρα, η IUCN —η διεθνής οργάνωση που δραστηριοποιείται για την προστασία των απειλούμενων ειδών, ήτοι η Παγκόσμια Ένωση Προστασίας της Φύσης (World Conservation Union ή International Union for Conservation of Nature and Natural Resources / IUCN: ιδρύθηκε το 1948 στο Γκλαντ της Ελβετίας)— χωρίζει τα απειλούμενα είδη ζώων σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
1. Στα Εξαφανισθέντα.
2. Σε αυτά που βρίσκονται Υπό Απειλή.
3. Σε αυτά που τελούν υπό καθεστώς Χαμηλότερου Κινδύνου.
Η πρώτη κατηγορία, τα Εξαφανισθέντα, χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες: (α΄) Εκλιπόντα και (β΄) Εκλιπόντα στο Φυσικό τους Περιβάλλον. Τα είδη που βρίσκονται Υπό Απειλή χωρίζονται με τη σειρά τους: (α΄) σε όσα τελούν υπό Κρίσιμο Κίνδυνο (critically endangered), (β΄) στα είδη που βρίσκονται απλώς Σε Κίνδυνο (endangered) και (γ΄) στα είδη που είναι Τρωτά (vulnerable). Τέλος, όσα είδη τελούν υπό καθεστώς Χαμηλότερου Κινδύνου χωρίζονται στα (α΄) Εξαρτώμενα από Προστασία, (β΄) στα Σχεδόν Απειλούμενα και (γ΄) στα Ελάχιστης Ανησυχίας ή Μειωμένου Ενδιαφέροντος.
Τώρα, οι Μεγάλες Επικοινωνιακές Διάνοιες του Μαξίμου έχουν να σταθμίσουν πολλά και να εξετάσουν άλλα τόσα. Το μόνο δεδομένο που έχουν στα χέρια τους είναι ότι δεν μπορούν να απευθυνθούν ταυτόχρονα ΚΑΙ σε όλα τα Εξαφανισθέντα, ΚΑΙ σε όλα όσα βρίσκονται Υπό Απειλή, ΚΑΙ σε όλα εκείνα που τελούν υπό καθεστώς Χαμηλότερου Κινδύνου. Δεν έχουν τόσο μεγάλη (ή τόσο μαγική) επικοινωνιακή δεινότητα, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος, η πολιτική τού ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφανής (και, φευ, «υπαρκτή») και η ζωή γενικώς δύσκολη — και αμείλικτη. Όπως και η πραγματικότητα. Έτσι, βλέπουν από πού μπορούν να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη με τον μικρότερο δυνατό κόπο και τις μικρότερες δυνατές απώλειες (π.χ., δεν θέλουν φυσικά να γίνουν πολύ ρεζίλι).
Οπότε, το πρώτο που κάνουν είναι να αποκλείσουν αμέσως-αμέσως τις πρώτες και τις τελευταίες κατηγορίες. Δηλαδή:
1. Τους από χέρι χαμένους, ή τα Εξαφανισθέντα είδη: όσους επί παραδείγματι πίστευαν ότι ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρναν 13ο μισθό, δώρο Πάσχα, επίδομα θερινής αδείας, μεγαλύτερη σύνταξη, δώρο iPhone κ.ο.κ., δηλαδή τα Εκλιπόντα είδη, και όσους πίστευαν ότι θα κάναμε ρωγμή στην Ευρώπη, θα μας παρακαλούσαν να μας δανείσουν, ότι δεν υπάρχει (γενικώς) ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο κ.ο.κ., δηλαδή τα Εκλιπόντα στο Φυσικό τους Περιβάλλον είδη.
2. Αυτούς που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι δικοί τους, ή τα είδη που τελούν υπό καθεστώς Χαμηλότερου Κινδύνου: (1) τα Εξαρτώμενα από Προστασία (κάτι Καρανίκες, κάτι μετακλητούς, κάτι τέτοιους), (2) τα Σχεδόν Απειλούμενα (κάτι ημίτρελους που δεν μπορείς να τους κάνεις ζάφτι μεν, αλλά είναι πιστοί σαν σκυλιά δε, όπως οι μεθυσμένοι οπαδοί στα πέταλα των γηπέδων, που ζητωκραυγάζουν ακόμη και όταν βάζει γκολ ο αντίπαλος γιατί είναι οι ίδιοι «γκολ») και (3) τα Ελάχιστης Ανησυχίας ή Μειωμένου Ενδιαφέροντος (τη Λοΐζου, ξέρω γω).
Τόσο στους μεν όσο και στους δε, οι Μεγάλες Επικοινωνιακές Διάνοιες του Μαξίμου δεν χρειάζεται να επενδύσουν λεπτό από τον χρόνο τους: οι πρώτοι χάθηκαν για τα καλά, έφυγαν, πέταξαν και φτύνουν τον κόρφο τους, και οι δεύτεροι είναι δεμένοι με το βυθιζόμενο σκάφος σαν στρείδια στην καρίνα.
Οπότε μένουν οι άλλοι. Μένουν τα είδη που βρίσκονται Υπό Απειλή Εξαφάνισης. Θυμίζουμε τις υποκατηγορίες στις οποίες χωρίζονται: (α΄) Υπό Κρίσιμο Κίνδυνο, (β΄) Σε Κίνδυνο και (γ΄) Τρωτά.
Τα «κοινά-στόχοι» που ενδιαφέρουν τις Μεγάλες Επικοινωνιακές Διάνοιες του Μαξίμου είναι, χοντρικά, τα εξής:
- Αριστεροί: Ο Λαός δεν ξεχνά, ζήτω το κράτος, ζήτω ο κρατισμός, κάτω ο φιλελευθερισμός, ο νεοφιλελευθερισμός, κάτω η Θάτσερ, κάτω οι επενδύσεις, κάτω η οικονομία γενικώς, κάτω η ανάπτυξη, ζήτω η απο-ανάπτυξη, δεν θα γίνουμε Ριβιέρα, ζήτω οι φόροι, ζήτω η νομενκλατούρα της εξουσίας, ζήτω η αμεσοδημοκρατία, ζήτω η απλή αναλογική, ΚΚΕ-αλλαγή-δεύτερη κατανομή κλπ.
- Επιδοματούχοι: Ζήτω το επιδοματικό και πελατειακό κράτος, κάλλιο πέντε και στο χέρι, ζήτω τα υψηλά πλεονάσματα του προϋπολογισμού που θα γυρίσουν στον φτωχό να πάρει τσιγάρα κλπ.
- Συνδικαλιστές: Προσλήψεις παντού, προσλήψεις όλων, προσλήψεις ενηλίκων ανηλίκων και αγέννητων, τα κεκτημένα επαγγελματικά δικαιώματα είναι ιερά, η αξιολόγηση είναι του διαβόλου, θάνατος στην αριστεία κ.ο.κ.
- Δικαιωματιστές: Είμαστε καλοί με όλες τις μειονότητες, με τους πρόσφυγες, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα κλπ., μην κοιτάτε τι γίνεται στη Μόρια και αλλού, για όλα αυτά φταίει η Ευρώπη και η Μαρέβα κ.ο.κ.
Ρουβίκωνες: Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία, καλές μολότοφ – κακοί μπάτσοι, είχε τα δίκια του ο Κουφοντίνας, είναι ωραίος μάγκας ο Πολάκης, όλοι είναι ακροδεξιοί πλην ημών, οι κλούβες έξω από το πρωθυπουργικό προστατεύουν τη λαϊκή ηγεσία, άρα τον Λαό, από τους φασίστες κ.ο.κ.
- Κεντροαριστεροί: Ελάτε μαζί μας γιατί παραείστε Τρωτοί εκεί έξω. Και ελάτε μαζί μας αλλιώς είστε ένα μάτσο ακροδεξιοί, δεκανίκια της Δεξιάς κ.ο.κ.
Όλα τα πυροτεχνήματα που πετάει κάθε βράδυ το Μαξίμου από την ταράτσα σκοπεύουν κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες ψηφοφόρων υπό εξαφάνιση.
