Του Δημήτρη Καμπουράκη
Ξέρετε τι θα είχε μεγάλη πλάκα; Πρώτα να πάρει ο Τσίπρας ψήφο εμπιστοσύνης από την Κουντουρά και τον Κόκκαλη και δυο μέρες μετά, στον ανασχηματισμό να τους ξαποστείλει από την κυβέρνησή του (όπως την λέει πια) μαζί με τον Κουίκ και τη Χρυσοβελόνη. Θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να αποδείξει ότι δεν υπήρξε συναλλαγή. Σατανικό;
Πολύ σατανικό, αλλά για σκεφτείτε το λίγο. Πρώτον, θα έδινε αποστομωτική απάντηση στον Κυριάκο, την Φώφη και τον Λεβέντη που μιλούν ανοικτά για άθλια συναλλαγή ή για αποστασία. Ο Αλέξης θα τους κολλούσε στα μούτρα την καθαρότητα των μεθόδων του και την διαφάνεια της πολιτικής του. Ποιος θα τολμούσε πια να του ξαναπεί τέτοια πράγματα; Ενώ τώρα, η κατηγορία ότι εξαγόρασε βουλευτές θα τον συνοδεύει ως τις εκλογές.
Δεύτερον, θα έκανε εν' τέλει το χατίρι στον πρώην συνέταιρο του, για τον οποίο μόνο καλά λόγια έχει να πει. Ως γνωστόν , ο Πάνος του το ζήτησε στην τελευταία τους συνάντηση, αλλά ο Αλέξης αρνήθηκε. Λογικό. Αν τους ξωπετούσε από τα υπουργεία μαζί με την αποχώρηση του Πάνου, θα έχανε την πολύτιμη ψήφο τους για να φθάσει τους 151. Είπαμε, πολιτικά ρετάλια είναι οι άνθρωποι, δεν είναι ηλίθιοι.
Τρίτον, δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος για τον Αλέξη από μια υποτιθέμενη τέτοια ενέργεια του. Τι θα πουν δηλαδή οι εκδιωχθέντες; Ότι αποσύρουν εκ των υστέρων την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση; Θα είναι σαν παραδέχονται δημοσίως ότι εγκατέλειψαν τον Πάνο και κόλλησαν στον Τσίπρα, όχι για το καλό του τόπου, την ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και τα υπόλοιπα φούμαρα που λένε, αλλά διότι ήθελαν να μείνουν υπουργοί. Ε, δεν θα το κάνουν.
Τέταρτον, θα έδινε ένα σαφές σήμα στην κεντροαριστερά (την οποία εσχάτως έχει πλευρίσει), ότι δεν θέλει πια να έχει την παραμικρή σχέση με την ακροδεξιά και τους ανθρώπους της. Έτσι θα διευκόλυνε τον Ραγκούση ή τον Παμπούκη ή τον Μπίστη ή όποιον άλλον έχει βάλει στο μάτι, να μπουν σε μια κυβέρνηση του, πιστοποιώντας την σοσιαλδημοκρατική ρότα του Σύριζα. Αφήστε που σε λίγο οι παλιοί υπουργοί του Γιώργου θα είναι πλειοψηφία μέσα στην κυβέρνηση και πως θα συνεργαστούν αυτοί με τους πρώην ψεκασμένους των ΑΝΕΛ;
Πέμπτον, θα ικανοποιούσε την αριστερή πτέρυγα του κόμματος του, που τον έχει πρήξει με τα παλιά τους ιδεολογήματα και τους άξονες δεξιά-αριστερά και τους Μαρξισμούς της. Πάντα λίγο ακροδεξιό αίμα τις θρέφει τις αριστερές πτέρυγες. Λόγω δε Σταλινικής τους παράδοσης, τις θρέφει πολύ καλύτερα το ακροδεξιό αίμα που έχει εισχωρήσει ύπουλα στις τάξεις της αριστεράς για να την μιάνει εκ των έσω.
Εγώ πάντως, όσο το σκέφτομαι, τόσο πιο πολύ μ' αρέσει αυτή η ιδέα. Ταιριάζει και στην ιδιοσυγκρασία του Αλέξη. Τόσα χρόνια αυτά κάνει και πάντα του βγαίνουν, γιατί να μην του βγει και τώρα; Βαθιά μέσα του είναι βέβαιος πως όσο πιο ανήθικος πολιτικά αποδειχθεί, τόσο τονώνεται το ηγετικό του προφίλ στις λαϊκές μάζες που ψάχνουν έναν αρχηγό-υπεράνθρωπο. Κάποιον που μπορεί επιτυχημένα, δίχως τύψεις ή συνέπειες, να κάνει όσα τα ίδια τα ανήμπορα ανθρωπάκια δεν τολμούν. Ο Αλέξης θεωρεί ως μεγαλύτερο προσόν του τον κυνισμό.
Και τέλος πάντων θα προσφέρει και σε μας, συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους, ένα μεγαλειώδες θέαμα προς τέρψιν. Μόνο η έκπληξη τους την ώρα που θ' ακούσουν ότι εκδιώκονται απ' την κυβέρνηση που κράτησαν ζωντανή, θα ήταν αρκετή για να βγάλουμε την προεκλογική περίοδο μέσα στα χάχανα.
