Ο Στανισλάβ Βασίλιεβιτς Κουρίλοφ (1936-1998), έγινε διάσημος μέσα... σε τρεις ημέρες.
Ο λόγος θα πρέπει να αναζητηθεί σε ένα ξεχωριστό, σπάνιο και ιδιαίτερο τολμηρό επίτευγμά του: δραπέτευσε από την Ε.Σ.Σ.Δ. κολυμπώντας το 1974.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Ο Στανισλάβ Κουρίλοφ γεννήθηκε στην πόλη Ορντζονικίτζε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη Σεμιπαλάτινσκ, όπου και έμαθε να κολυμπάει. Από μικρός διακρίθηκε στο κολύμπι μεγάλων αποστάσεων. Νέος, προσπάθησε, χωρίς να έχει τα απαραίτητα πιστοποιητικά και έγγραφα, να πιάσει δουλειά ως μούτσος στον στόλο της Βαλτικής. Στον στρατό υπηρέτησε σε μονάδα ναρκαλιευτών, ως εκπαιδευτής.
Ανήσυχο πνεύμα, σπούδασε Κοινωνική Ψυχολογία στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αποφοίτησε από την Σχολή Ναυτικών, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Υδρομετεωρολογικό Ινστιτούτο του Λένινγκραντ με ειδικότητα «Ωκεανολογία».
Στην συνέχεια, εργάστηκε στο Παράρτημα του Ινστιτούτου Ωκεανολογίας της Ακαδημίας Επιστημών της Ε.Σ.Σ.Δ. στο Λένινγκραντ και, ακολούθως, εκπαιδευτής στις καταδύσεις μεγάλου βάθους στο Βλαδιβοστόκ.
Ασχολήθηκε πολύ με την γιόγκα, συμβουλευόμενος διάφορα εγχειρίδια που κυκλοφορούσαν παράνομα εκείνη την εποχή.
Αρκετές φορές προσπάθησε να λάβει μέρος σε αποστολές στο εξωτερικό, μα οι αρχές του το απαγόρευαν διαρκώς, επειδή η αδελφή του είχε παντρευτεί Ινδό και είχαν μετακομίσει αρχικά στην Ινδία και κατόπιν στον Καναδά.
Αντιλαμβανόμενος πως ποτέ δεν θα μπορέσει νόμιμα να φύγει από την Ε.Σ.Σ.Δ. ο Στανισλάβ Κουρίλοφ άρχισε να προετοιμάζει την δραπέτευσή του. Με τον καιρό, ωρίμασε μέσα του η σκέψη. Άδραξε την πρώτη ευκαιρία που το δόθηκε και η οποία δεν ήταν άλλη από την συμμετοχή σε μία κρουαζέρια του κρουαζιερόπλοιου «Σοβιετική Ένωση» τον Δεκέμβριο του 1974. Η κρουαζιέρα ξεκινούσε από το Βλαδιβοστόκ και επέστρεφε σε αυτό, χωρίς να πιάσει κανένα ενδιάμεσο λιμάνι. Ως εκ τούτου, οι επιβάτες δεν χρειάζονταν διαβατήριο και άδεια εξόδου από την χώρα.
Αφού μελέτησε διεξοδικά την βέλτιστη διαδρομή, την νύχτα της 13ης Δεκεμβρίου 1974 πήδηξε από ύψος 12 μέτρων στην θάλασσα και παραλίγο να βρεθεί στο έλεος των πανίσχυρων προπελών του κρουαζιερόπλοιου.
Στην συνέχεια φόρεσε πέδιλα, μάσκα και αναπνευστήρα και άρχισε να κολυμπάει με κατεύθυνση την στεριά.
Χωρίς ύπνο και φαγητό, χωρίς ειδικό εξοπλισμό και συνοδεία, χωρίς χάρτες και πυξίδα, ο Κουρίλοφ κολύμπησε στον ωκεανό επί τρία μερόνυχτα. Κατάφερε να φτάσει το νησί Σιαργκάο των Φιλιππίνων. Στο μεταξύ, αντί για τα εβδομήντα χιλιόμετρα που υπολόγιζε να κολυμπήσει, είχε διασχίσει περισσότερα από εκατό. Ο ίδιος, αργότερα, παραδέχτηκε πως τον βοήθησε πολύ η ενασχόλησή του με την γιόγκα.
Παραδόθηκε στις αρχές των Φιλιππίνων και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Οι Φιλιππίνες, αφού ερεύνησαν την περίπτωση του, αντί να του χορηγήσουν πολιτικό άσυλο, τον απέλασαν στον Καναδά.
Στο μεταξύ, στην Ε.Σ.Σ.Δ. καταδικάστηκε ερήμην σε 10ετή φυλάκιση με την κατηγορία της προδοσίας της πατρίδας.
Στον Καναδά, αφού για ένα διάστημα εργάστηκε ως απλός εργάτης, στην συνέχεια προσλήφθηκε από αμερικανικές και καναδικές εταιρείες θαλασσίων εξορύξεων και έτσι δούλεψε στην Αρκτική αλλά και σε άλλα εξωτικά μέρη.
Σε ένα από τα ταξίδια του στις ΗΠΑ, γνώρισε τους ισραηλινούς λογοτέχνες Αλεξάντρ και Νίνα Βορόνελ, οι οποίοι τον κάλεσαν στο Ισραήλ και εκεί γνώρισε την Γιλένα Γκεντελέγιεβα, την οποία και παντρεύτηκε το 1986 και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην φιλόξενη αυτή χώρα της Μεσογείου.
Την ίδια χρονιά το περιοδικό «22» του Ισραήλ, δημοσίευσε το μυθιστόρημα του Δραπέτευση», αποσπάσματα του οποίου αναδημοσιεύτηκαν το 1991 στο ρωσικό περιοδικό «Ογκονιόκ», με αποτέλεσμα να πάρει και το βραβείο του περιοδικού εκείνη την χρονιά. Αξίζει να σημειωθεί πως το βιβλίο προλόγισε ο γνωστός αντιφρονών συγγραφέας Βασίλι Αξιόνοφ.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1998 ο Στανισλάβ Κουρίλοφ έχασε την ζωή του κατά την διάρκεια καταδυτικών εργασιών στην λίμνη της Τιβεριάδας στο Ισραήλ.
