Του Γιάννη Παντελάκη
Υπάρχει μια φωτογραφία από το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρας και Καμμένος αγκαλιάζονται, φιλιούνται και χαιρετούν τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι τους αποθεώνουν. Η φωτογραφία αυτή είναι ικανή από μόνη της να απαντήσει σε όσα σενάρια κυκλοφορούν αυτές τις ημέρες. Περί αλλαγής κυβερνητικού εταίρου, περί συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ με την κεντροαριστερά και περί πιθανού διαζυγίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τίποτα δεν ισχύει. Οι φαινομενικά ανάρμοστες σχέσεις τους παραμένουν εξαιρετικές.
Η συγκεκριμένη εικόνα από το νικηφόρο αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, δεν αποτυπώνει κάτι στιγμιαίο. Και η συνέχεια μετά από εκείνες τις εκλογές έδειξε, ότι πρόκειται για μια συνεργασία με μέλλον. Η κυβερνητική πορεία, το απέδειξε. Μια πορεία μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό της οποίας είναι η αποθέωση που επιφυλάσσουν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ στις ομιλίες Τσίπρα και η αντίστοιχη από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις ομιλίες Καμμένου. Ακόμα και όταν οι τελευταίες έχουν αρκετές δόσεις αγοραίου και χυδαίου λόγου.
Όλα ξεκίνησαν από τις δηλώσεις του Φίλη ότι η συνεργασία με τον Καμμένο δεν έχει πλέον καμία νομιμοποιητική βάση προτείνοντας συνεργασία με την Δημοκρατική Συμπαράταξη έστω και αν βρωμάει. Υπάρχει και ένα επιπλέον ενδιαφέρον σ αυτές τις δηλώσεις. Ο Φίλης έθιξε και ένα θέμα ταμπού. Ότι ο Καμμένος μίλησε για εξοπλιστικά προγράμματα 2 δισ. Κανένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θεώρησε σωστό να αναφερθεί στο θέμα. Αφήνουν τον Καμμένο να ασχολείται με τα εξοπλιστικά και δεν τους ενδιαφέρει για το ποιος παίρνει αυτές τις αποφάσεις και ποιος θα πληρώσει το κόστος.
Οι δηλώσεις Φίλη ενόχλησαν τον βουλευτή των ΑΝΕΛ Δ. Καμμένο ο οποίος ζήτησε να πάρει ξεκάθαρη απάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί «έχουμε ρίξει πολλή δουλειά και ιδρώτα». Ο ιδρώτας και η δουλειά, έπεσαν για την συνεργασία τους, εννοείται. Ο βουλευτής ωστόσο άδικα ανησυχεί (αν πράγματι ανησυχεί). Από την κυβέρνηση έσπευσαν να διοχετεύσουν σχόλιο ότι οι Τσίπρας και Καμμένος μιλούν συχνά στο τηλέφωνο και ότι οι σχέσεις τους παραμένουν εξαιρετικές.
Αλλά ακόμα και αν δεν σχολίαζε το Μαξίμου, ενδεχόμενο ρήξης των δυο, δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια απόλυτη συνειδητή επιλογή και από τις δυο πλευράς, μια αρμονική συνεργασία η οποία είχε έναν προσχηματικό λόγο για να δημιουργηθεί τον Ιανουάριο του 2015 και ο οποίος παρότι έχει αποδειχτεί ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει, συνεχίζουν να τον επικαλούνται ακόμα και σήμερα. Το επιχείρημα με το οποίο προσπάθησαν να δώσουν νομιμοποιητική βάση τότε, ήταν πως πρόκειται για δυο αντιμνημονιακά κόμματα που δεν έχουν σχέση με το παλιό πολιτικό σύστημα.
Το δεύτερο σκέλος του επιχειρήματος (παλιό πολιτικό σύστημα), δεν έχει βάση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ αποτελούν μέρος του παλιού συστήματος. Και προφανώς έχει ακυρωθεί και η επίκληση του πρώτου σκέλους. Οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από κοινού συμφώνησαν και ψήφισαν το δικό τους τρίτο μνημόνιο. Το πιο σκληρό. Πρόκειται για δυο μνημονιακά κόμματα, σύμφωνα και με τον δικό τους παλαιότερο διαχωρισμό.
Η συνεργασία των δυο, έχει προοπτική. Βασίζεται σε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Λαϊκισμός, διάθεση για παραμονή στην εξουσία με οποιονδήποτε τρόπο και κόστος, ανέξοδος εθνικοπατριωτισμός και άρνηση να μοιραστούν την εξουσία με κάποιους επιπλέον. Πορεύονται μ' έναν εξαιρετικό-από πλευράς συνεργασίας-τρόπο, έχουν συμβιβαστεί με οτιδήποτε ενδέχεται να κλονίσει την παραμονή τους στην εξουσία και –γιατί όχι-πρόκειται για μια συνεργασία με προοπτική…
