Του Σάκη Μουμτζή
Είναι πράγματι άχαρο να περιμένει κάποιος το βέβαιο τέλος του που θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.
Αδρανής, μετρά τις ώρες, καθώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Σε αυτήν την κατάσταση του μελλοθανάτου βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις 26 Μαΐου.
Μέχρι τότε η ηγετική του ομάδα και οι ψηφοφόροι του βαυκαλιζόταν με την ιδέα είτε μιας διαχειρίσιμης ήττας είτε με την ιδέα ακόμα και της νίκης.
Σοβαρό κυβερνητικό στέλεχος την Παρασκευή 24 Μαΐου έλεγε εμπιστευτικά σε φίλο του πως «το πολύ να χάσουμε με δύο μονάδες διαφορά». Κάτι που σημαίνει πως μπορεί να πίστευε πως θα νικήσουν κιόλας.
Μετά την μεγάλη ήττα των 9,3 μονάδων και την προκήρυξη των εκλογών για τις 7 Ιουλίου, το μόνο που απομένει στους Συριζαίους είναι η καρτερική προσμονή αυτής της ημερομηνίας.
Κάθε εβδομάδα οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν την σταθερότητα της κατάστασης που προέκυψε από τις ευρωεκλογές, κάτι που προμηνύει ότι την τελευταία εβδομάδα θα σαρωθούν όλα τα αναχώματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Και τώρα δεν υπάρχουν οι αυλοκόλακες να παραμυθιάσουν τον Α.Τσίπρα πως το «παιχνίδι γυρίζει». Ο Α.Τσίπρας έχει αντιληφθεί πως το παιχνίδι έχει χαθεί.
Πώς περνούν αυτές οι δώδεκα ημέρες μέσα στην ζέστη; Πώς περνά ο προεκλογικός χρόνος όταν δεν έχεις να πεις τίποτα;
Αυτό είναι το δράμα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε τον Κ.Μητσοτάκη δεν μπορούν να κατηγορήσουν ή να παραποιήσουν δηλώσεις του. Δεν έχουν τα ψυχικά αποθέματα.
Αλλά αυτό που δρα παραλυτικά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η ήττα, αλλά η επόμενη ημέρα της ήττας. Τότε που θα ανοίξουν τεφτέρια για να κλείσουν λογαριασμοί.
Άλλωστε οι αριστεροί διακρίνονται ιστορικά για την αδυναμία ορθολογικής διαχείρισης της ήττας. Περιδινίζονται σε μιαν εσωστρέφεια που τους καθηλώνει σε ατέρμονες εσωκομματικές συζητήσεις και στην περίφημη πλέον «λαθολογία». Θα το ξαναζήσουμε.
Τότε, πριν από πολλές δεκαετίες, ο ηγέτης τους, τους κρατούσε σε επαγρύπνηση με το σύνθημα «το όπλο παρά πόδα». Σήμερα, δεν υπάρχει ορατή προοπτική που θα αποτρέψει το αυτομαστίγωμα και την κριτική.
Ήδη, κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαχωρίζουν την θέση τους από την επιλογή του Α.Τσίπρα να μην διενεργηθούν ταυτόχρονα οι εθνικές εκλογές με τις ευρωεκλογές. Έρχονται στο φως δημοσιεύματα, που προφανώς τα προωθούν αυτά τα στελέχη, σύμφωνα με τα οποία ο πρωθυπουργός πήρε τις αποφάσεις του, αγνοώντας τις εισηγήσεις τους.
Είναι γνωστόν πως πατέρα έχει μόνον η νίκη.
Μέχρι στιγμής φαίνεται πως οι σχεδιασμοί του Α.Τσίπρα δεν συμπίπτουν με αυτούς των ιστορικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι λογικό καθώς τους χωρίζει σχεδόν μια γενιά.
Όμως την ήττα θα την χρεωθεί ο πρωθυπουργός, από αυτόν θα αναζητηθούν οι ευθύνες. Και όσο βαρύτερη η ήττα τόσο μεγαλύτερες οι ευθύνες.
Έτσι, 12 ημέρες πριν τις εκλογές, ενώ στην Νέα Δημοκρατία τρέχουν για την επίτευξη μιας ασφαλούς αυτοδυναμίας, στον ΣΥΡΙΖΑ αγωνιούν όχι για το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά για την επόμενη ημέρα.
Ιδεολογικές αποκλίσεις, προσωπικές φιλοδοξίες, εντάσεις που έρχονται από το παρελθόν, όλα αυτά θα αναφανούν μετά την ήττα και θα ζητήσουν την λύση τους.
