Της Σύνθιας Σάπικα*
Ήθελα λοιπόν κι εγώ να πω τα εξής.
Βλέποντας την φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα στο σκάφος προσπαθούσα να καταλάβω τι με ενόχλησε περισσότερο. Το κότερο, το αγνάντεμα, η ξεγνοιασιά, το πούρο ή η ευτράφεια- σημαίνον και σημαινόμενο αυξημένης πνευματικής δραστηριότητας και αριστερής διανόησης.
Ρώτησα έτσι αριστερούς φίλους αν τους ενόχλησε εξίσου η φωτογραφία.
Σαν να μην συμβαίνει τίποτα λοιπόν μου απάντησαν στην πλειοψηφία τους σαν να είχαν πάρει γραμμή. Γιατί εσύ δεν έχεις πάει διακοπές με σκάφος;.
(Εγώ δεν έχω πάει διακοπές ή κρουαζιέρα με σκάφος, έχω φιλοξενηθεί μια φορά σε ένα φουσκωτό στη Μύκονο και δεν χωρούσε και η βαλίτσα που είχα πάρει μαζί- από το Μασούτη που τις δίνανε δώρο με πόντους και ήταν τεράστια. Την έβαλα μέσα στην καμπίνα και σφήνωσε ανάμεσα στα δύο μονά κρεβάτια. Αλλά εκδρομή με σκάφος δεν έχω πάει.)
Άρχισαν λοιπόν στην μεγάλη τους πλειοψηφία (8 στους 10) να μου λένε ότι τί πιο φυσικό να πάει ο ΠΘ διακοπές με το σκάφος της Παναγοπούλου. Δηλαδή άλλοι δεν πάνε; Απαντάω λοιπόν ναι, αλλά οι άλλοι δεν είναι ΠΘ. Μου λένε ο Μητσοτάκης δεν πάει; Λέω προφανώς πάει, αλλά ο Μητσοτάκης δεν εκλέχτηκε ως ο αριστερός ΠΘ που θα σκίσει τα μνημόνια και θα διώξει τη Μέρκελ και κανένα σπίτι δεν θα δώσει στα χέρια τραπεζίτη. Μου λέει μία φίλη «Εμένα θα με ενοχλούσε εάν μαθευόταν ότι πήρε μίζες από την Παναγοπούλου».
Μα τότε δεν θα σε ενοχλούσε το σκάφος, θα σε ενοχλούσε η μίζα, της λέω. Και συμπληρώνω: Μα δεν μπορώ να σας καταλάβω. Εμένα που είμαι δεξιά με ενοχλεί και με προκαλεί, εσάς όχι;
Μετά κατάλαβα. Η Κυβέρνηση και εν γένει όλοι μας συνήθως έχουμε απωθημένο με αυτά που κοροϊδεύουμε ή που επικρίνουμε. Ασκούμε κριτική στους αστούς, αλλά επιδιώκουμε να αστικοποιούμαστε. Κοροϊδεύουμε τους στημένους και τα ταγιέρ αλλά επιδιώκουμε σιγά σιγά να φορούμε ταγιέρ και γόβες. Κάτι σαν αριστερό αντανακλαστικό δλδ. Δεν θέλουμε να δώσουμε κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, επειδή ίσως, θέλουμε να μένουμε σε κότερα;;;;
Ενθαρρύνουμε τον Ρουβίκωνα και τις άδειες στον Κουφοντίνα, και γελάμε εκδικητικά με κάθε κίνηση του Ρουβίκωνα, αλλά κυκλοφορούμε με 15 άτομα ασφάλεια και οχυρωνόμαστε πίσω από οχήματα της αστυνομίας σε κάθε περιοδεία.
Μιλάμε εναντίον της διαπλοκής και χαμογελάμε όταν σέρνουμε σοβαρούς ανθρώπους στα ειδικά δικαστήρια και τους βλέπουμε να δακρύζουν στα έδρανα της βουλής.
Έτσι κατάλαβα ότι στην φωτογραφία με ενόχλησε και η εικόνα καθεαυτή. Το υγρό στοιχείο. Η αντιπαραβολή της εικόνας των ανθρώπων στο Μάτι που έσπευσαν στη θάλασσα για να γλυτώσουν από την πύρινη κόλαση και ο σκεπτικός ΠΘ που επινοεί νέους επικοινωνιακούς τρόπους για να γλυτώσει την κατακραυγή.
Και κατάλαβα ότι στην φωτογραφία με ενόχλησε περισσότερο από όλα η ανακολουθία. Πολλάκις.
* Η κ. Σύνθια Σάπικα είναι δημοσιογράφος.
