Του Δημήτρη Γκολέμη*
Τελικά, η μοναδική αλήθεια που είπε ο πρωθυπουργός αυτά τα χρόνια ήταν ότι θα εξαντλήσει την τετραετία! Και στην προσπάθειά του αυτή έχει πλέον μπει σε μια διπλή «λογική αντιπολίτευσης», η οποία στρατηγικά υπάρχει μέσα στο μυαλό του ως πολιτικό εκκρεμές που πάλλεται μεταξύ δύο διαφορετικών σχεδιασμών και δύο αντιφατικών άκρων.
Το ένα άκρο του κυβερνητικού εκκρεμούς, υπαγορεύεται από μια λογική πολιτικού «τζόγου». Ο κ. Τσίπρας ματαίως ελπίζει ότι ενώ χάνει, κάποια στιγμή ίσως γυρίσει το παιχνίδι. Έτσι, στρατηγικά αντιπολιτεύεται τον ίδιο τον εαυτό του με το να κάνει και κάτι ιστορικά καινοφανές αλλά και πολιτικά τοξικό. Ως κυβέρνηση υπόσχεται ότι θα αλλάξει αυτά που ο ίδιος έκανε!! Μάλιστα υπόσχεται απελπισμένα περισσότερα και από την αντιπολίτευση, ενώ πολλές κυβερνητικές υποσχέσεις δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κακέκτυπο του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας. Κλασσικό παράδειγμα είναι οι πρόσφατα υποσχόμενες φοροαπαλλαγές. Ο ίδιος άνθρωπος που έχει στραγγαλίσει οικονομικά με την υπερφορολόγηση τη μεσαία τάξη για να δημιουργεί υπερπλεονάσματα και να μοιράζει αδιακρίτως επιδόματα, σήμερα υπόσχεται μείωση φορολογικών συντελεστών. Δηλαδή υπόσχεται ότι θα κόψει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται!!
Το άλλο άκρο του κυβερνητικού εκκρεμούς μοιραία οδηγεί τον κ. Τσίπρα σε μια στρατηγική για την επόμενη ημέρα στην αντιπολίτευση. Υπό το βάρος της απώλειας κάθε δημοκρατικής, πολιτικής και κοινωνικής νομιμοποίησης είναι προφανές ότι η ψυχρή λογική υπαγορεύει στον πρωθυπουργό να ετοιμάζεται για συντριπτική ήττα. Είναι αυτή η σκέψη που ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μοιραία του δημιουργεί στρατηγική αντιπολίτευσης, διότι προς τα εκεί οδεύει και διότι στο τέλος της ημέρας θα κάθεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης και εκεί πρέπει να ψάξει την τύχη του.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα εντελώς θολό τοπίο στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη στρατηγική, αλλά κάθε φορά που θα έρχονται τα δύσκολα η κυβέρνηση θα ρίχνει στη φόρα λίγο από Novartis, λίγο από θαλασσοδάνεια, λίγο από κάθετι που θα κάνει το κλίμα όσο πιο τοξικό γίνεται. Διότι πρέπει να ναρκοθετηθεί το πολιτικό μέλλον της χώρας και της επόμενης κυβέρνησης. Οι ομαλές πολιτικές συνθήκες, ο ήπιος πολιτικός λόγος, η συναίνεση, τα επιχειρήματα και ο σχεδιασμός στα εθνικά θέματα δεν είναι προνομιακός χώρος για τη σημερινή κυβέρνηση.
Η κατάσταση θα γίνει εντελώς ανεξέλεγκτη αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Ο κ. Τσίπρας ταλαντευόμενος στις ανωτέρω αντιφάσεις του, επέλεξε να σπρώξει τις εθνικές εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Και κάπου εκεί το πολιτικό τοπίο θολώνει για την κυβέρνηση και τον ίδιο. Η δυναμική του αποτελέσματος των ευρωεκλογών θα είναι ανεξέλεγκτη. Και εδώ είναι το πιο τραγικό για αυτή τη δήθεν αριστερά, ότι δηλαδή θα βρεθεί αντιμέτωπη με το λαό τον οποίο έφτασε να φοβάται, ενώ θα έπρεπε σε αυτόν να ομνύει…
* O Δημήτρης Γκολέμης είναι δικηγόρος Σερρών και Θεσσαλονίκης.
