Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Χθες περάσαμε όλο το πρωινό επικοινωνώντας με παλαιούς και έμπειρους δημοσιογράφους απευθύνοντάς τους την ίδια ερώτηση: «Θυμάσαι ποτέ Πρωθυπουργό που να μην αγαπούσε τον ελληνικό λαό; Το '80 που το κλίμα ήταν πάλι πολύ τεταμένο, που τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη ήταν στην ημερήσια διάταξη, θυμάσαι τον Παπανδρέου ή τον Μητσοτάκη να τα βάζουν με το λαό;».
Πραγματικά μας είναι ακατανόητο γιατί ο κ.Τσίπρας μισεί τόσο πολύ τον ελληνικό λαό. Δεν αρκείται στο να χτυπάει τον κ.Μητσοτάκη, την κυρία Γεννηματά, τον κ.Βενιζέλο, τους κορυφαίους βουλευτές και τα στελέχη της Αντιπολίτευσης όπως παραδοσιακά γίνεται από το 1974 στη χώρα μας.
Κάθε φορά, σε κάθε κρίσιμη στιγμή, ορίζει ως εχθρό κάποιο κομμάτι του πληθυσμού. Προχθές πάλι στην Ξάνθη δήλωσε, αυτολεξεί, τα εξής:«Δεν έπαθε καμία ηθική κρίση ο κ. Μητσοτάκης ούτε με τον κ. Κυμπουρόπουλο ή με το ξαναζεσταμένο φαγητό της πυρκαγιάς στο Μάτι. Κάλυψε το Νίκο Γεωργιάδη για τη υπόθεση παιδοφιλίας» και λίγο νωρίτερα: « η ψηφοθηρική εργαλειοποίηση της αναπηρίας που επιχειρεί ο κος Μητσοτάκης είναι εξοργιστική. Μειώνει τα άτομα με αναπηρία».
«Ξαναζεσταμένο φαγητό» η τραγωδία με τους 102 νεκρούς, «ψηφοθηρική εργαλειοποίηση» η περίληψη στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας ενός ανθρώπου με ορατή αναπηρία.
Γιατί να τα πει αυτά;
Γιατί δεν αρκείται στο να χτυπήσει τον κ.Μητσοτάκη μόνο θέλει να προκαλέσει οδύνη στα θύματα, τους συγγενείς τους, όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες ανεξάρτητα κομματικής ταυτότητας που θρηνήσαμε για τη συμφορά που μας βρήκε, λέγοντας κάτι τόσο φριχτό;
Γιατί ο Πρωθυπουργός της χώρας θέλει να αποξενώσει τους συμπολίτες μας με αναπηρία αντί να προσπαθήσει να διαχειριστεί και να υπερβεί τις ασχήμιες του Πολάκη;
Δεν είχαμε κακή ιδέα για τον κ.Τσίπρα και για όσους ήταν από παλιά στον ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα να συχνά να μας καταγγέλλουν ως «ιδεολογικά ύποπτους». Όμως όλες αυτές οι συμπεριφορές, που είναι περισσότερο συμπεριφορές παρά δηλώσεις, είναι εκτός του πεδίου της ελληνικής πολιτικής ζωής όπως τη γνωρίζουμε και στα χειρότερα της ακόμα.
Πιστεύουμε ότι εκεί βρίσκεται και η εξήγηση για όλα αυτά. Ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ.Τσίπρας απέτυχαν οικτρά στο πεδίο της πολιτικής προσπαθούν να μετατρέψουν τη δημόσια σφαίρα σε ζούγκλα όπου η αντιπαράθεση μετατρέπεται σε μια μάχη όπου δεν υπάρχουν κανόνες και στο «μενού» των ισχυρότερων κάθε φορά μπορούν να βρεθούν γυναικόπαιδα, θύματα καταστροφών μέχρι και οι ανάπηροι.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό λοιπόν να μην αφήσουμε αυτή την περίοδο που ζούμε να γίνει το μέτρο αποτίμησης της πολιτικής διαδικασίας για το μέλλον. Θα πρέπει να βρούμε το κουράγιο να δούμε κατάματα ό,τι προηγήθηκε και ό,τι ζούμε σήμερα και να συμφωνήσουμε να το προσπεράσουμε οριστικά. Οι αυτουργοί της φρίκης είναι ήδη στο παρελθόν. Εμείς, οι υπόλοιποι, πρέπει να φύγουμε τρέχοντας μπροστά για να συναντήσουμε το μέλλον.
