Η καθίζηση των εσόδων του Δημοσίου κατά τον Ιανουάριο, μαζί με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης από την παράταση των υγειονομικών μέτρων απέναντι στην πανδημία, συνθέτουν ένα δυσεπίλυτο σύστημα ενός μεγάλου αριθμού εξισώσεων, με πολλές μεταβλητές και ελάχιστα σταθερά δεδομένα. Τα αναγκαία επαναλαμβανόμενα lockdowns, επιβαρύνουν τόσο το γενικότερο οικονομικό κλίμα, όσο και τις επιχειρήσεις που βρίσκονται στο «κόκκινο».
Ποια είναι η εικόνα σήμερα:
1.Η αναλογία του Δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ, πλησιάζει σε ποσοστό το 210%, σαν αποτέλεσμα της μείωσης του ΑΕΠ κατά περίπου 10 μονάδες.
2.Το ιδιωτικό χρέος προς την εφορία, τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ταμεία, καταγράφει νέα υψηλά.
3.Η υστέρηση των εσόδων, η διατήρηση του υφεσιακού κλίματος και το διαρκώς αυξανόμενο κονδύλι για τη στήριξη της οικονομίας, οδηγούν σε αναθεώρηση των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού.
4.Το τραπεζικό σύστημα, βρίσκεται μπροστά σε ένα κύμα μη εξυπηρετούμενων δανείων ύψους τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ.
5.Οι φορολογικές ελαφρύνσεις, που είχαν εξαγγελθεί και οι οποίες θα έδιναν ώθηση στην οικονομία, φαίνεται πως μπαίνουν στο συρτάρι.
6.Ο ιδιωτικός τομέας επωμίζεται το σύνολο των επιπτώσεων της κρίσης, την ίδια στιγμή που ο δημόσιος τομέας απολαμβάνει μιας πρωτοφανούς και σκανδαλώδους ασυλίας, όσον αφορά στη συμμετοχή του στην κατανομή του κόστους της εθνικής οικονομικής ζημίας. Κοινώς, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, δεν έχουν βάλει πλάτη στην προσπάθεια της κοινωνίας να σταθεί όρθια και να περάσει συντεταγμένα τον κίνδυνο.
Τέλος, δυο στατιστικά στοιχεία που σκιαγραφούν την στρέβλωση της εγχώριας επιχειρηματικότητας είναι, ότι μόλις το 7,5% των επιχειρήσεων της χώρας κατάφεραν να δανειοδοτηθούν από τις τραπεζικές χορηγήσεις και τα λοιπά χρηματοδοτικά εργαλεία και ότι μόλις το 2% των ελληνικών επιχειρήσεων διαθέτει e-shop, σύμφωνα με τηλεοπτικές δηλώσεις του προέδρου του επαγγελματικού επιμελητηρίου.
Την εικόνα απαλύνει το δίκτυ ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των Ευρωπαϊκών Θεσμών, με βασικά όπλα την άπλετη ρευστότητα, τη δημοσιονομική χαλάρωση και τις ευκαιρίες για μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του Δημοσίου Χρέους.
Τι θα γίνει όμως με την αύξηση του ΑΕΠ, που αποτελεί και το μεγάλο ζητούμενο; Οι πόροι από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο και το Ταμείο Ανασυγκρότησης «Next Generation EU», που θα υπερβούν τα 72 δισ. ευρώ, θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά πάνω στην οποία θα στηριχθεί η ανάπτυξη.
Σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης, σημαντικό μέρος της ανάπτυξης θα προέρχονταν από τις μεταρρυθμίσεις και τις φοροελαφρύνσεις. Για παράδειγμα, η κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου πάνω στον ΕΝΦΙΑ, σύμφωνα με την Επιτροπή Πισσαρίδη, θα έδινε σχεδόν δύο ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ. Υπάρχει όμως δημοσιονομικός χώρος για αυτές τις φοροελαφρύνσεις, στο πρόγραμμα της κυβέρνησης; Κι αν δεν υπάρχει πως θα βρεθεί;
Και γενικότερα, μήπως οι συνθήκες αναγκάσουν την κυβέρνηση να οδηγηθεί αντί για μείωση, σε αύξηση της φορολογίας; Και αυτό όχι μόνο λόγω των δυσανάλογα μεγάλων εσωτερικών πακέτων στήριξης, που απευθύνονται σε πληγέντες και μη. Αλλά και λόγω του κύματος των λουκέτων που θα ακολουθήσουν, από μια σειρά μικρών και πολύ μικρών εταιρειών, που επιχειρηματικά ήταν ήδη σε ημιθανή κατάσταση, πολύ πριν από την έκρηξη της πανδημίας. Εταιρείες που παρέμεναν όρθιες, διότι στήριζαν την επιβίωση τους, στην μετακύληση των υποχρεώσεων τους προς τρίτους, στην μαύρη εργασία, στην φοροαποφυγή και στην εισφοροδιαφυγή.
Η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να κάνει σκληρές και αντιδημοφιλείς επιλογές, όταν θα φτάσει η στιγμή να πληρωθεί ο λογαριασμός. Επιλογές, που θα στοιχίσουν σε συγκεκριμένες ομάδες και κατηγορίες πολιτών και ψηφοφόρων. Θα προβεί σε τεχνοκρατικές αναπτυξιακές επιλογές ή θα οδηγηθεί σε επιλογές με προεκλογικό άρωμα;
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
