Και έλεγα δεν μπορεί, κάποιοι θα διαμαρτυρηθούν για τη μεταφορά εννιά υπουργείων στις παλιές εγκαταστάσεις της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό. Σκεφτόμουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην εμφανισθούν ομάδες κατοίκων συνεπικουρούμενες και από δημοτικούς συμβούλους, πολιτιστικούς συλλόγους και βέβαια τα γνωστά εργατικά σωματεία. Όλες αυτές οι κινήσεις είναι άμεσα προβλέψιμες για όσους γνωρίζουν πώς σκέφτεται και πώς αντιδρά η Αριστερά στην Ελλάδα σε κάθε σημαντική επένδυση. Σε κάθε τι που πάει την πατρίδα μας ένα βήμα εμπρός.
Δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος μαντικές ιδιότητες. Αρκεί να δει τι έγινε με το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό. Αυτοί οι «τύποι» μέχρι και τους κορμοράνους επικαλέστηκαν για να μην αναπλαστεί η συγκεκριμένη περιοχή, ένας βρωμερός σκουπιδότοπος. Τους είδαμε και στην εθνική επένδυση του Ελληνικού. Παραπήγματα, τα βάφτισαν αρχαιολογικά μνημεία για να ματαιώσουν το έργο. Για να μην μιλήσω για το γήπεδο της ΑΕΚ. Ποιοι; Αυτές οι γνωστές ομαδούλες της Αριστεράς, με επικεφαλής κάποιους δημοτικούς συμβούλους.
Σιγά να μην γλίτωνε ο Υμηττός!
Η επικεφαλής της δημοτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ -ποιου άλλου- που στις δημοτικές εκλογές του 2019 έλαβε 15%, ανέλαβε να «εκπροσωπήσει» τον λαό του Υμηττού και να τεθεί επικεφαλής καμιά δεκαπενταριά πολιτών που αντιδρούν στην μετεγκατάσταση των υπουργείων. Ας σημειωθεί πως ο δήμαρχος υποστηρίχτηκε από την Νέα Δημοκρατία.
Τι ζητούν; Μα φυσικά να αποδοθεί η έκταση στον δήμο. Τι θα γίνει; Μα φυσικά πάρκο. Ποιος θα φυλάσσει και θα περιποιείται το πάρκο; Είτε κανένας και θα καταλήξει να γίνει ένας σκουπιδότοπος και χώρος διακίνησης και χρήσης ουσιών είτε θα πρέπει να προσληφθούν άτομα για να το περιποιούνται. Είναι οι κλασικές συνταγές όλων αυτών που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα. Όλων αυτών που είναι εκ πεποιθήσεως αντιδραστικοί. Όχι σε όλα.
Τι και αν δήλωσε η κυβέρνηση στους δημοτικούς άρχοντες ότι δεν θα αλλάξει ο σημερινός συντελεστής δόμησης που είναι πολύ κάτω από τον μέσο όρο. Τι και αν υποσχέθηκε πως θα δημιουργηθούν χώροι πρασίνου, αθλοπαιδιών, ποδηλατόδρομοι, ενώ θα αναδειχθούν οι ιστορικής σημασίας εγκαταστάσεις της ΠΥΡΚΑΛ. Αυτοί, επιμένουν: « Η ΠΥΡΚΑΛ ανήκει στην κοινωνία και όχι στην κυβέρνηση και στα υπουργεία». Και ως συνήθως, το 15% ανέλαβε εργολαβικά να εκφράσει την κοινωνία.
Ξεσηκώθηκαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι αριστεροί της περιοχής, ο οποίοι κατά δήλωσιν τους δεν θέλουν να μετατρέψουν «μια ήσυχη γειτονιά σε πολύβουο κυβερνητικό κέντρο, επιμένοντας για απόδοση της έκτασης στο δήμο».
Μάλιστα η επικεφαλής της δημοτικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για «υπουργειούπολη με πολύ τσιμέντο, μια τερατογένεση.» Η γνωστή κασέτα δια πάσα χρήση.
Να σας πω τώρα ποιο θα είναι το επόμενο βήμα της Αριστεράς για να μην γίνει ή να καθυστερήσει η επένδυση. Προσφυγές στο ΣτΕ από ομάδες «ευαίσθητων» πολιτών, μέχρις εξαντλήσεως κάθε νομικής βάσεως των προσφυγών, με ταυτόχρονη κινητοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων που δεν θα θέλουν να αλλάξουν έδρα τα υπουργεία τους. Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί, δύο φορές κατά το παρελθόν, με πλήρη επικράτηση των δημοσίων υπαλλήλων και άτακτη υποχώρηση των κυβερνήσεων.
Δυστυχώς αυτές οι αθλιότητες κράτησαν την Ελλάδα καθηλωμένη πολλές δεκαετίες. Αυτές οι δυναμικές ομαδούλες τελικά είναι ό,τι πιο αντιδραστικό και μίζερο έχει να επιδείξει η ελληνική κοινωνία. Το Ελληνικό δείχνει τον δρόμο στην κυβέρνηση.
