Του Γιάννη Παντελάκη
Αν κάποιος διαβάσει την πολιτική ατζέντα του Βίντερς εύκολα βγάζει το συμπέρασμα πως πρόκειται για έναν ακόμα ακροδεξιό λαϊκιστή από αυτούς που διακρίνονται τα τελευταία χρόνια σε διάφορες γωνιές του πλανήτη (ο Τραμπ δεν έχει μεγάλες διαφορές). Στη χώρα μας, τους αντιμετωπίζουμε όλους αυτούς σαν κάτι θεαματικά ξένο με τα δικά μας πολιτικά δεδομένα. Μας αρέσει να πιστεύουμε πως δεν έχουμε Βίντερς, δεν έχουμε Τράμπ. Είναι πράγματι έτσι;
Ο αντιισλαμισμός αποτελεί την βάση της πολιτικής αναφοράς του Βίντερς, αλλά δεν αρκείται σε αυτό, δεν σταματάει στο κλείσιμο των τζαμιών και την απαγόρευση του Κορανιού. Προβάλει ένα πρότυπο όπου κυριαρχούν οι Χριστιανικές παραδόσεις, ο θεσμός της οικογένειας, ο περιορισμός των ατομικών δικαιωμάτων, ο ρατσισμός, ο απομονωτισμός της Ολλανδίας και ο ευρωσκεπτικισμός με περιορισμό των αρμοδιοτήτων της Ε.Ε. και κατάργηση του Ευρωκοινοβουλίου. Ακόμα, είναι ένας πολιτικός που δηλώνει αντισυστημικός αλλά υπηρετεί για πολλά χρόνια το σύστημα (κάτι μας θυμίζει αυτό).
Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας δεν υπάρχει ένα κόμμα με ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά αν και η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή θα έβρισκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες τις απόψεις του. Υπάρχει και μια δεύτερη αλήθεια ωστόσο. Ότι έχουμε πολιτικούς που βρίσκονται διάσπαρτοι μέσα σε κόμματα και έχουν με έντονα λαϊκίστικα και εθνοκεντρικά χαρακτηριστικά με τα οποία πολιτεύονται. Οι ΑΝΕΛ παρότι αυτοχαρακτηρίζονται κεντροδεξιοί εχουν αρκετά στοιχεία που αφορούν και στον λαϊκισμό και στον εθνοκεντρισμό.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι πως στην Ελληνική κοινωνία έχει διαμορφωθεί μια κρίσιμη μάζα η οποία ελκύεται από παρόμοια χαρακτηριστικά και η οποία με την πάροδο του χρόνου αυξάνεται. Υπάρχει δηλαδή το υπόστρωμα και οι προϋποθέσεις ώστε ένας Βίντερς να κάνει καλή καριέρα και στη χώρα μας. Να αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά που ενισχύουν αυτόν τον φόβο και τα οποία βασίζονται σε πρόσφατες έρευνες στην Ελληνική κοινωνία. Σχεδόν ένας στους δυο Έλληνες βλέπει αρνητικά τους μουσουλμάνους, ενώ δυο στους πέντε θα ενοχλούνταν από την ανέγερση τζαμιού (από έρευνα που έγινε σε δέκα χώρες της Ε.Ε. και δημοσιοποιήθηκε από τον Independent)
Σχεδόν ο μισός πληθυσμός (44,9%) έχει αρνητική και μάλλον αρνητική άποψη από την 35χρονη παρουσία της χώρας στην Ε.Ε., το 48,8% ότι βγήκαμε ζημιωμένοι στην οικονομική ανάπτυξη και ευημερία, το 58% θεωρεί ότι η παρουσία μεταναστών στη χώρα αυξάνει την ανεργία και το 64,4% ότι αυξάνει την εγκληματικότητα, το 62,3% ότι είμαστε ένας λαός που ξεχωρίζει για την ευφυία του, ενώ αυξάνεται το ποσοστό των Ελλήνων που θέλουν επιστροφή σε εθνικό νόμισμα (Dianeosis). Με δυο λόγια, ο ευρωσκεπτικισμός καλά κρατεί στη χώρα μας...
Υ.Σ. την ώρα που γραφόταν αυτό το σημείωμα δεν είχαν βγει τα αποτελέσματα των Ολλανδικών εκλογών. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το αν έχει κερδίσει ο Βίντερς ή όχι, κατάφερε στην προεκλογική περίοδο να κατευθύνει την πολιτική ατζέντα προς τα δεξιά...
