Η χειρότερη στιγμή για έναν πολιτικό δεν είναι όταν τον βρίζουν. Αυτό πιθανόν να σημαίνει πως κάποιους ενοχλεί. Η χειρότερη στιγμή είναι όταν «τον παίρνουν στο ψιλό». Όταν αυτός νομίζει πως κάνει σοβαρές προτάσεις και οι πολίτες γελούν μαζί του. Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος για τους πολιτικούς. Να μην τους παίρνει κανένας στα σοβαρά. Είναι ένα, μόλις, στάδιο πριν τη γελοιότητα.
Προχθές ο Α. Τσίπρας θυμωμένος, συνοφρυωμένος, άγριος, επιτέθηκε στην κυβέρνηση και ζήτησε εκλογές. Αναμφίβολα αυτό το αίτημα πρέπει να αποτελεί την κορωνίδα μιας αντιπολιτευτικής διαδρομής που οδηγεί στην εξουσία. Ουδείς σοβαρός πολιτικός ζητεί εκλογές που θα τις χάσει. Σε αυτήν την περίπτωση είτε ανόητος είναι είτε βρίσκεται σε απόγνωση. Διαλέγετε και παίρνετε!
Τις τελευταίες ημέρες είδαν το φως της δημοσιότητας όχι μια, αλλά τρεις δημοσκοπήσεις από τις εγκυρότερες εταιρείες, που δείχνουν τη Νέα Δημοκρατία να κινείται στα όρια της αυτοδυναμίας και τον ΣΥΡΙΖΑ να αισθάνεται την ανάσα του ΠΑΣΟΚ. Κι όμως, μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο Α. Τσίπρας ζήτησε πρόωρες εκλογές, προκαλώντας γενική θυμηδία, πλην του συριζαϊκού περίγυρου που εκστασιάσθηκε από την «μεγαλοφυή» κίνηση του ηγέτη. Εμείς, η πλέμπα, δεν καταλάβαμε το μεγαλείο της.
Μάλιστα, μέσα στον αντιπολιτευτικό οίστρο του, ο Α. Τσίπρας στην ψηφοφορία πάτησε λάθος κουμπί, προκαλώντας νέο γύρο ειρωνικών σχολίων στο διαδίκτυο. Άμα δε σε θέλει η μπάλα δεν μπαίνει με τίποτα στα δίκτυα. Μέχρι και λάθος κουμπιά πατάς.
Το γιατί ζήτησε πρόωρες εκλογές έχει αναλυθεί επαρκώς από πολλούς σχολιαστές. Νομίζει πως έτσι θα αποκτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και θα συγκρατήσει τις κεντρόφυγες δυνάμεις στο κόμμα του. Γνωρίζει πως σημαντικές προσωπικότητες του χώρου του ήδη συνομιλούν με τον Νίκο Ανδρουλάκη για συνεργασία τους με το ΠΑΣΟΚ. Και αυτό πονά.
Ο τρόπος που αντιμετώπισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το αίτημα του Α. Τσίπρα για πρόωρες εκλογές φανερώνει και πόσο σοβαρά το αντιμετώπισε. Το αντιπαρήλθε με δύο λέξεις.
Εννοείται πως πλέον ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι υποχρεωμένος συνεχώς να ζητεί εκλογές. Και όσο οι δημοσκοπήσεις θα δείχνουν τη δεινή θέση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο το αίτημα του θα γίνεται ολοένα και πιο γραφικό, ολοένα και πιο γελοίο. Φαίνεται πως δεν αντιλήφθηκε ότι ένα αίτημα για να έχει αποδοχή από την πλειοψηφία των πολιτών θα πρέπει να είναι συντονισμένο με ένα γενικότερο κλίμα που υπάρχει μέσα στην κοινωνία. Στην προκειμένη περίπτωση το αίτημα για εκλογές δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες όχι μόνον των πολιτών, αλλά και των ίδιων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θα γευτούν πρόωρα μιαν ακόμα ήττα. Μάλιστα, στις δεύτερες εκλογές με ενισχυμένη αναλογική, κάποιοι από τους σημερινούς βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα βλέπουν τη Βουλή μακρόθεν.
Ο Α. Τσίπρας πέτυχε αυτό που θέλει να αποφύγει ο κάθε πολιτικός. Να προκαλεί γέλιο.
