Ο Ντιέγκο Μαραντόνα κοιτούσε τον Μαρτίν Παλέρμο και απορούσε με την επιλογή του. Δεν χωρούσε στο μυαλό του η απόφαση του στράικερ, θρύλου εν ζωή της Μπόκα Τζούνιορς, ν' αφήσει το «Λα Μπομπονέρα» για να πάει στη Βίλα – Ρεάλ. «Ειλικρινά, πώς θα πας να παίξεις στο χωριό;» τον ρώτησε. Ηταν το 2001 κι ο «Τάνκε» μόλις είχε κατατροπώσει τη Ρεάλ Μαδρίτης στο «εξαφανισμένο» πια Διηπειρωτικό (2-1, με δύο γκολ του). Είκοσι χρόνια μετά, το «χωριό» και η ομάδα του, η Βιγιαρεάλ, γιορτάζουν και απόψε έχουν ραντεβού με την ιστορία στον τελικό του Europa League (22:00, COSMOTE TV SPORT 2) στο Γκντανσκ της Πολωνίας. Παίζουν κόντρα σε μια ολόκληρη «αυτοκρατορία» με 1,1 δισεκατομμύρια οπαδούς σ' όλο τον κόσμο, όπως περηφανεύεται η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Με περίπου 51.000 κατοίκους, η Βίλα – Ρεάλ είναι η 3η πιο μικρή πόλη στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων που βλέπει την ομάδα της να φτάνει σ' έναν τελικό. Οι άλλες; Η Μπαστιά το 1978 που έπαιξε και έχασε από την PSV Αϊντχόφεν στον τελικό του Κυπέλλου UEFA (τότε 44.000) και η Μονακό (30.000), που ηττήθηκε από την Πόρτο στον τελικό του Champions League το 2004.
Το 1994 όταν πήγε στην ομάδα ο αντιπρόεδρός της Χοσέ Μανουέλ Γιανέθα, προτού καν την αγοράσει ο δισεκατομμυριούχος Πάκο Ροτς (1997), στο γήπεδο πήγαιναν 1.500 και οι 900 ήταν συνταξιούχοι. Ενα πρόγραμμα του Δήμου, τότε, τους κάλυπτε το εισιτήριο. Σήμερα, στο Γκντανσκ βρίσκονται 2.100 «κι αν μας επέτρεπαν θα γεμίζαμε ένα γήπεδο. Σίγουρα θα ερχόμασταν πάνω από 10.000 εδώ», λέει ο Γιανέθα. Ο στενός δεσμός που έχει το κλαμπ με τον κόσμο του είναι αξιοζήλευτος. Ακόμη για τους υποστηρικτές της «αυτοκρατορίας», που τα έχουν βάλει με την οικογένεια Γκλέιζερ, που διοικεί τον αγαπημένο τους σύλλογο. Η Βιγιαρεάλ τους στηρίζει, ιδίως, σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές. «Οι νέοι δεν έχουν δει τη Βιγιαρεάλ στη 3η Κατηγορία, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε», συνεχίζει ο Γιανέθα.
Πλέον, η Βιγιαρεάλ ανήκει στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μια απ' τις ομάδες που προκαλούν... τρόμο σ' εκείνες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Διότι με δουλειά και υπομονή τις απειλούν. Το «Κίτρινο Υποβρύχιο», η Λέστερ, η Αταλάντα, σύλλογοι που ήρθαν από το... πουθενά και έχουν πολύ χαμηλότερο μπάτζετ αλλά τα καταφέρνουν εξαιρετικά. Στους πρόσφατους τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας και Ιταλίας, οι ουδέτεροι ήταν με την Λέστερ απέναντι στην Τσέλσι και με την Αταλάντα εναντίον της Γιουβέντους. Τώρα, το ίδιο ισχύει και με τη Βιγιαρεάλ. Είναι η... εκπρόσωπος του «ποδοσφαίρου όπως θα έπρεπε να είναι» κόντρα σε μια από τις κινητήριες δυνάμεις της ίδρυσης της Super League.
Στην αποστολή της Βιγιαρεάλ στο Γκντανσκ, συμμετέχουν 13 παίκτες από την ακαδημία της! Παρόμοιο αριθμό σε τελικούς τα τελευταία χρόνια είχε μόνο η Αθλέτικ Μπιλμπάο, που έχει μια μοναδική φιλοσοφία παγκοσμίως. Ο Μάριο, ο Πάου Τόρες, ο Πεδράθα, ο Τζάουμε Κόστα, ο Αντρέι, ο Τριγέρος, ο Μόι Γκόμεθ, ο Μπαένα, ο Ράμπα, ο Γέρεμι Πίνο, ο Τσουκβουέζε, ο Φερ Νίνιο κι ο Τζεράρ Μορένο, είναι η περηφάνια της Βίλα – Ρεάλ και μιας ακαδημίας – μοντέλου, «κόσμημα» για το χωριό. Οι κάτοικοι στο συγκεκριμένο κομμάτι της επαρχίας της Βαλένθια, δουλεύουν τη γη και ξέρουν να καλλιεργούν. Η ακαδημία όπου μένουν περί τα 100 παιδιά που κυνηγούν το όνειρό τους να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές είναι η βάση. Πριν πέντε χρόνια, ο ιδιοκτήτης, Πάκο Ροτς, έδινε το 10% του μπάτζετ των 90 εκατομμυρίων ευρώ στην ακαδημία. Τώρα, με 145 εκατομμύρια, το ποσοστό επίσης έχει αυξηθεί. Εξι από αυτούς αναμένεται να είναι βασικοί στον τελικό.
«Ξέρουμε πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι το φαβορί και έχουν μια ομάδα που πρέπει να τη φοβόμαστε, αλλά η Βιγιαρεάλ δεν πρόκειται να βγει στον αγωνιστικό χώρο τρέμοντας. Είμαστε εδώ για να ξεπεράσουμε τα όρια μας», λέει ο κόουτς Ουνάι Εμερι. Εχει τρία Europa League στο όνομά του και ψάχνει το 4ο. Αν τα καταφέρει θα ξεπεράσει την «αλεπού των πάγκων», Τζοβάνι Τραπατόνι. Κυρίως, όμως, θα μείνει στην ιστορία του χωριού και θα είναι πραγματικός ήρωας κι όχι μια ιστορία βγαλμένη από τα κόμικ του Γκοσινί και του Ουντερζό.
