Στην Ελλάδα επικρατεί ο όρος «μετεγγραφή αεροδρομίου». Στη «βασιλική» πλευρά της Μαδρίτης λατρεύουν τον χαρακτηρισμό «Galacticos». Στον υπόλοιπο κόσμο έχουν αποδεχθεί την κοινή ορολογία «blockbuster» για τις μεγάλες και ακριβές μεταγραφές. Σε αντίθεση με την κινηματογραφική έννοια της λέξης, όμως, στα σπορ τα πράγματα μοιάζουν πιο απαιτητικά.
Μία «μπλοκμπάστερ» ταινία μπορεί να «κόψει» εισιτήρια, ακόμη και με κακή «απόδοση» των πρωταγωνιστών. Στο γήπεδο, όμως, η «μεταφορά» και η «διασκευή» μίας «blockbuster» ομάδας δεν επιτάσσει απλώς πολύ κόσμο στην εξέδρα και περισσότερα εκατομμύρια από τηλεοπτικά έσοδα. Έχει ανάγκη το καλό «προφίλ» των παικτών και, φυσικά, τους βαθμούς, τις νίκες, τους τίτλους.
Με αφορμή την απόλυση του Φρανκ Λάμπαρντ από τον πάγκο της Τσέλσι και την αντικατάστασή του από τον Γερμανό Τόμας Τούχελ, η ισπανική εφημερίδα «Marca» θυμήθηκε τις μεγαλύτερες αποτυχίες ευρωπαϊκών συλλόγων, με βάση τα έξοδα και τις υψηλές προσδοκίες τους. Τα πολλά λεφτά, άλλωστε, δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία...
Η διοίκηση της Τσέλσι, αν και με την περσινή πρόσληψη του Λάμπαρντ προτίμησε την προοπτική της προώθησης παικτών από τις ακαδημίες της, το καλοκαίρι του 2020 «έσπασε τον κουμπαρά», με μετεγγραφές αξίας 247 εκατομμυρίων ευρώ! Η προσθήκες των Κάι Χάβερτς (80 εκατ.), Τίμο Βέρνερ (53 εκατ.), Μπεν Τσίλγουελ (50 εκατ.), Χακίμ Ζίζεκ (40 εκατ.) και Εντουάρντ Μεντί (24 εκατ.) δεν έφεραν επιθυμητά αποτελέσματα.
Οι «μπλε» του Λονδίνου προκρίθηκαν μεν στους «16» του Champions League – θα συναντήσουν την Ατλέτικο Μ. - ωστόσο στην Premier League μέτρησαν μόλις δύο νίκες στους οκτώ τελευταίους αγώνες και έπεσαν στη 10η θέση. Με τον δεινό γκολτζή (όταν έπαιζε στην γερμανική Λειψία) τον Τίμο Βέρνερ, να έχει 12 ματς άσφαιρος σκοράροντας 9 μόλις φορές σε 28 αγώνες.
Ο «κρότος» της αποτυχίας ήταν πιο δυνατός το 2017-2018 για την Παρί Σ.Ζ., η οποία αν και είχε αποκτήσει τον Νεϊμάρ από τη Μπαρτσελόνα αντί 222 εκατομμυρίων ευρώ και τον Κιλιάν Εμπαπέ με δανεισμό από τη Μονακό (και αγορά 180 εκατ. στη συνέχεια) δεν ξεπέρασε τους «16» του Champions League, μένοντας εκτός από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ενα χρόνο νωρίτερα, η πρόσληψη του Πεπ Γκουαρδιόλα από τη Μάντσεστερ Σίτι έφερε μετεγγραφές 215 εκατομμυρίων (Σανέ, Ζεσούς, Στόουνς, Γκουντογκάν, Κλ. Μπράβο, Νολίτο), αλλά στην Ευρώπη αποκλείστηκε από τη Μονακό και στην Premier League τερμάτισε 3η, τη σεζόν του «θαύματος» του τίτλου της Λέστερ.
Αντίστοιχη ήταν η κατάληξη σε δύο περιπτώσεις για τη συμπολίτισσα της, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το 2014, ο Λουίς Φαν Χάαλ απαίτησε προσθήκες ύψους 195 εκατομμυρίων ευρώ (Ντι Μαρία, Φαλκάο, Μπλιντ, Λουκ Σο, Αντερ Χερέρα, Ρόχο), αλλά παρότι οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν είχαν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, βρέθηκαν μόλις στην 4η θέση στην Αγγλία. Το 2017, λίγο μετά την κατάκτηση του Europa League, στον τότε κόουτς Ζοσέ Μουρίνιο πρόσφεραν μετεγγραφές 199 εκατ. (Λουκάκου, Μάτιτς, Λίντελοφ, Αλέξις Σάντσες), χωρίς «ανταπόδοση» ενός τίτλου...
Η «Marca», πάντως, δεν αναλώθηκε απλώς σε εκτός Ισπανίας αποτυχίες, αλλά θυμήθηκε και «αναποδιές» από Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα. Το 2009, ο Φλορεντίνο Πέρεθ έκανε πράξη τις υποσχέσεις του αποκτώντας Ρονάλντο (94 εκατ.), Κακά (67 εκατ.), Καρίμ Μπενζεμά (35 εκατ.), Τσάμπι Αλόνσο (34 εκατ.), με συνολικές προσθήκες 258 εκατομμυρίων, δίχως άμεσο αποτέλεσμα. Η «βασίλισσα» έχασε τον τίτλο από τη Μπαρτσελόνα, αποκλείστηκε στους «16» του Champions League από τη Λυών και στο Κύπελλο έχασε από την άσημη Αλκορκόν!
Οι «λαμπερές» προσθήκες σκόπευαν να γίνουν το 2000 το «φάρμακο» της Μπαρτσελόνα για να ξεπεράσει τη μετακόμιση του Λουίς Φίγκο στη Ρεάλ Μ. Οι Καταλανοί ξόδεψαν 100 εκατομμύρια για τους Όβερμαρς, Πετί και τους Λόπεζ, Αλφόνσο Πέρεθ, όμως το φινάλε της χρονιάς ήταν απογοητευτικό. Οι «μπλαουγκράνα» τερμάτισαν μόλις 4οι στο πρωτάθλημα, αποκλείστηκαν στους ομίλους του Champions League και στον «υποβιβασμό» στο τότε Κύπελλο UEFA, έμειναν εκτός από τη Λίβερπουλ, η οποία κατέκτησε και το τρόπαιο.
