Οι Κινέζοι επενδυτές αποχωρούν από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Το 2017 περισσότερες από 20 ευρωπαϊκές ομάδες άνηκαν μερικώς ή ολοκληρωτικά σε Κινέζους, αλλά πλέον ο αριθμός έχει μειωθεί δραστικά και υπολογίζεται πως απομένουν δέκα. Τους τελευταίους μήνες, δε, αυτοί που συνεχίζουν να ελέγχουν ευρωπαϊκά κλαμπ είτε αναζητούν αγοραστή ή «συμπαίκτη». Αυτή η μαζική φυγή οφείλεται αφενός στην αλλαγή στρατηγικής συνολικά, αλλά και στη διάθεση να γίνουν πλέον οι επενδύσεις εσωτερικά στην Κίνα.
Το παράδειγμα της Ιντερ που ανήκει κατά πλειοψηφία στον κινέζικο κολοσσό Suning είναι το σημαντικότερο. Περισσότερο λάδι στη... φωτιά των φημών για το τί θα επιλέξει να κάνει, δηλαδή αν θα πουλήσει στην BC Partners του Νίκου Σταθόπουλου ή σε άλλο επενδυτικό fund από αυτά που ενδιαφέρονται, έριξε η αναφορά των ιταλικών ΜΜΕ πως είναι διατεθειμένη να πουλήσει και την ομάδα που έχει στην Κίνα, τη Γιανγκσού Suning.
Στην Αγγλία, τόσο η Σαουθάμπτον του Γκάο Γισένγκ όσο και η Γουέστ Μπρομ του Λάι Γκουόχουαν βρίσκονται σε παρόμοιο δίλημμα και οι επιχειρηματίες είναι ανοιχτοί σε όλες τις επιλογές. Τους τελευταίους μήνες και κυρίως μετά τον υποβιβασμό της στη 2η Κατηγορία της Ισπανίας, ακούγονταν φήμες περί αποχώρησης και του Rastar Group από την Εσπανιόλ, αλλά πριν μερικές ημέρες η εταιρία έβαλε άλλα 20 εκατομμύρια. Οι αμφιβολίες διαλύθηκαν προς το παρόν.
Λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, οι περισσότεροι Κινέζοι επενδυτές σε ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές ομάδες αποφάσισαν να κάνουν πίσω. Αλλωστε, η στόχευση είναι να μην επενδύουν σε επιχειρηματικά πρότζεκτ που δεν είναι άκρως απαραίτητα. Από την άλλη, η Κίνα προκειμένου να γίνει η ποδοσφαιρική δύναμη που οραματίζεται προτιμά τα χρήματα που δίνονται σε εξωτερικές επενδύσεις να διοχετευθούν στο εσωτερικό.
