Ρε αυτοί δεν αλλάζουν. Είτε κρατάνε τις παλιές και σκουριασμένες ηγεσίες, είτε φέρνουν καινούριες δήθεν αποστράπτουσες. Είτε Αλέξη λένε αυτόν που κάθεται στον θρόνο τους, είτε Στέφανο. Είτε ριζοσπάστες αριστεροί αυτο-ονομάζονται, είτε κεντρώοι σοσιαλδημοκράτες. Είτε κομμουνιστογενείς αυτό-διαφημίζονται, είτε ως οπαδοί των Δημοκρατικών της Αμερικής. Αυτοί μια συνταγή ξέρουν, μ’ αυτή ρίχνουν τα υλικά στο τσουκάλι της πολιτικής, αντίστοιχο φαγητό βγάζουν. Να, δείτε τους τώρα, τι λένε πάλι για τα αποτελέσματα των περιφερειακών-δημοτικών και βγάλτε συμπέρασμα.
Όταν άνοιξαν οι κάλπες του Μαΐου που τους έδωσε το πρώτο βαρύ χαστούκι, θυμάστε τι έλεγαν στις τηλεοράσεις και στα social media. Ότι οι ψηφοφόροι τρελάθηκαν. Για να πάνε μαζικά να ψηφίσουν τον ακροδεξιό καθεστωτικό Ορμπανιστή δολοφόνο Μητσοτάκη, δεν μπορεί παρά να απώλεσαν την λογική τους, απλώς αντί να περάσουν την πόρτα του ψυχιατρείου πέρασαν την πόρτα του εκλογικού κέντρου. Δεν το είχε πει αυτό ένας και δυο Συριζαίοι, δεκάδες ήταν οι στελεχάρες και τα στελεχάκια τους που με την μια ή την άλλη διατύπωση κατέφυγαν στην θεωρία της ομαδικής τρέλας του εκλογικού σώματος που τους είχε καταδικάσει.
Μετά επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι, καθώς υπήρχε και δεύτερος γύρος λόγω απλής αναλογικής. Το να βγάλουν όλους τους Έλληνες παρανοϊκούς δεν ήταν και το αποτελεσματικότερο όπλο στην φαρέτρα τους για τις εκλογές του Ιούνη, οπότε το γύρισαν ελαφρώς το παραμύθι, είπαν ότι έλαβαν το μήνυμα, συμπλήρωσαν την στροφή με μια κάποια δήθεν αυτοκριτική και ξαναπήγαν στην κάλπη. Δεύτερο χαστούκι ακόμα πιο ηχηρό από το πρώτο.
Μετά άλλαξαν ηγεσία και ως γνωστόν οι καινούριες ηγεσίες δεν βρίζουν τους ψηφοφόρους, αντιθέτως τους κολακεύουν. Βέβαια μισό μήνα μετά την ανάδειξη της υπήρχαν προγραμματισμένες κάλπες, αλλά κανένας δεν σκόπευε να της χρεώσει αποτυχία στο (πιθανότατο) σενάριο μιας εκλογικής ήττας. Οπότε θεωρητικώς δεν θα πρέπει να είχαν κανέναν λόγο να απολογηθούν για την ήττα, ίσα-ίσα που αυτή θα τόνιζε την ανάγκη να επέμβει δραστικά ο καινούριος αρχηγός και να τα’ αλλάξει όλα.
Αμ δε. Χθες άκουσα την Θοδώρα Τζάκρη, κολλητή και καθημερινή συνομιλήτρια του καινούριου αρχηγού, να λέει στην τηλεόραση ότι ανησυχεί πολύ για το επίπεδο του ελληνικού λαού, ο οποίος ψηφίζει Καραμανλήδες μετά τα Τέμπη και Αγοραστούς μετά τις πλημμύρες. Για ξανασκεφτείτε το, για κάντε το εικόνα. Ανησυχεί η Τζάκρη για το αν ο ελληνικός λαός έχει σώας τας φρένας τους. Μάλιστα.
Εδώ τώρα δύο είναι τα σενάρια και πρέπει υποχρεωτικώς να επιλέξουμε το ένα. Είτε ο καινούριος αρχηγός δεν έχει τίποτα το καινούριο διότι περιστοιχίζεται από ό,τι παλιό και παλιότερο υπάρχει στον Σύριζα το οποίο τον πνίγει, είτε ότι καινούριος αρχηγός είναι εικόνα και ομοίωση όσων τον περιστοιχίζουν και συνεπώς ο Κασσελάκης δεν είναι παρά μια ακόμα όψη του Σύριζα που πάντα αγαπούσαμε. Διαλέξτε…
