Κι όμως, ο Τραμπ έχει κάνει ένα καλό. Έχει μπερδέψει τους αντισυστημικούς αυτής της χώρας. Πρώτο, διότι σχεδόν όλοι τους ήταν Τραμπικοί και τώρα δεν μπορούν να αντιληφθούν με σαφήνεια που διάολο το πάει ο αρχηγός εξ Αμερικής. Δεύτερο, διότι η πλειοψηφία των δικών μας αντισυστημικών –πλην ολίγων πραγματικά θεότρελων- είναι και επαναστάτες και σιγουρατζήδες. Πολεμάνε το σύστημα, αλλά θέλουν να νιώθουν και ασφαλείς εντός του. Δεν έχουν καμιά διάθεση να ξεβολευτούν, ενώ η πολιτική Τραμπ αρχίζει να φαντάζει ολίγον επικίνδυνη για τη ζωή τους. Οπότε έχουν μουγκαθεί, περιμένοντας να δουν που θα πάει η κατάσταση.
Ήταν λαλίστατοι Τραμπικοί και τώρα ξάφνου κάνουν τα κορόιδα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους ακροδεξιούς αντισυστημικούς. Ναι, αυτοί είναι de facto υποστηρικτές του Τραμπ, καθότι έχουν ιδεολογική ταύτιση μαζί του. Αλλά και οι αντισυστημικοί της άλλη πλευράς, οι αριστεροί, μπορεί να βρίζουν ή να χλευάζουν τον Ντόναλντ αλλά μια χαρά είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους σ’ αυτόν να ρίξει τον Μητσοτάκη. Ήθελαν από σπόντα να κάνει τη δουλειά γι αυτούς. Άρα ψιλοτραμπικοί είναι κι εκείνοι κι ας μην το ομολογούν.
Τέλος πάντων, αυτά που κάνει προεδράρας με τα ξανθά μαλλιά, τώρα τους φαίνονται ελαφρώς αλλόκοτα, μη σας πω απειλητικά και επίφοβα. Αυτή η ανακατωσούρα που φέρνει στην παγκόσμια σκηνή, αυτές οι απειλές που ακούνε και διαβάζουν για υψηλούς πληθωρισμούς και οικονομικές υφέσεις, τους τρομοκρατούν. Καθότι ο ελληνικός αντισυστημισμός θεωρείται εύκολη καριέρα και με σίγουρα κέρδη. Βρίζει τους πάντες, καταγγέλλει τους πάντες, τα βάζει με όλους, ενώ υπόσχεται στον κάθε κακομοίρη ό,τι ποθεί η ψυχούλα του. Έτσι χτίζονται καριέρες, άκοπα.
Διότι στο αντισυσημικό μυαλουδάκι τους, το σύστημα δε χρειάζεται να κατεδαφιστεί κι ας φωνάζουν νυχθημερόν ότι αυτό επιδώκουν. Το μισητό σύστημα είναι υποχρεωμένο να τους αντισταθεί, να αντέξει την οργή τους. Θέλουν νίκες μικρές εναντίον του, να εκδιωχθεί ένας Μητσοτάκης ας πούμε, αλλά όχι και να πάθει καμιά βαριά ζημιά που θα τους βγάλει στη σέντρα. Μια χαρά περνάνε στο συστηματάκι που βρίζουν. Πλην ο Τραμπισμός έχει ένα άρωμα συνολικής διάλυσης, που καθόλου δεν τους αρέσει. Όχι να ξαναπέσουμε σε μαζικές φτώχειες, και μάλιστα εξ αιτίας του παγκόσμιου αρχηγού των αντισυστημικών. Είπαμε…
Αφήστε που ψυλλιάζονται ότι υπάρχει πιθανότητα να δουν τους γεωπολιτικούς τσαμπουκάδες του λατρευτού Τραμπ να στρέφονται εναντίον της Ελλάδας. Διότι αν ο Πρόεδρος πει «μοιράστε το Αιγαίο με τον Ερντογάν, και μη μου τα πρήζετε», ποία θα είναι η θέση τους τότε; Θα τους μουντζώνουν στον δρόμο οι γνωστοί τους; Θα αναγκαστούν να γίνουν ευρωπαϊστές; Ή μήπως μπροστά στην πιθανότητα να διακινδυνεύσουν την (γεμάτη οργή) καλοπέραση και βολή τους, καταλήξουν να ψηφίσουν Κυριάκο κι αυτό είναι κάτι που δε θ’ αντέξουν;
