Σας εξομολογούμαι ότι χθες άλλαξα τρεις φορές το κείμενο που διαβάζετε. Έχω την κακή συνήθεια να γράφω πρωί οπότε συχνά οι εξελίξεις με ξεπερνούν, αλλά το χθεσινό ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Μέσα σ’ ένα δεκάωρο, για το θέμα Παπανώτα, ο επίσημος Σύριζα πέρασε από την πλήρη υποστήριξη στην αμηχανία κι από κει στην εκπαραθύρωση. Ο βαθύς Σύριζα πάλι, πέρασε από την οργή στη δικαίωση, για να καταλήξει στην ίδια απελπισία που είχε και πριν ξεσπάσει το θέμα.
Γιατί απελπισία; Μα διότι βλέπουν πως είτε έτσι είτε αλλιώς, τελικά όλα σ’ εκείνο το κόμμα πάνε κατά διαόλου. Φως από πουθενά. Ας μην γελιόμαστε βέβαια. Οι παλαιοσυριζαίοι που έχουν ακόμα απομείνει στον Συριζα, ακριβώς επειδή ξέρουν τι θέλουν ως προσανατολισμό του κόμματος τους, ευθύς εξ αρχής δεν τον ήθελαν τον Παπανώτα. Δεν ταίριαζε στο προφίλ τους, δεν κολλούσε στο ύφος και στις απόψεις τους, αφορμή έψαχναν να τον φάνε λάχανο. Τους έδωσε την αφορμή μια (πράγματι απαράδεκτη) φράση που είπε ο παρουσιαστής περί της βίας κατά των γυναικών και ο Παπανώτας μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έκανε την πιο σύντομη πολιτική καριέρα στη νεότερη πολιτική μας ιστορία. Κάτι είναι κι αυτό. Θα χει να λέει στα εγγόνια του.
Να μην ξεγελιόμαστε επίσης, για έναν επιπλέον λόγο. Ο ουσιαστικός προβληματισμός και η πραγματική οργή ενός μεγάλου κομματιού μέσα στον Σύριζα, στρέφεται εναντίον του ίδιου του Κασσελάκη. Ο Παπανώτας και η δήλωση που στάθηκε αφορμή για τον αποκεφαλισμό τους, είναι μια μόνο παραφυάδα απ’ αυτές που γέννησε και θα συνεχίσει να γεννά η αλλοπρόσαλλη παρουσία του Στέφανου. Ο οποίος αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται, λέει ό,τι του κατέβει δίχως να αντιλαμβάνεται το βάρος των λόγων του και τελικά καταφέρνει να τους κάνει μύλο δυο με τρεις φορές την εβδομάδα.
Οι πιο πολλοί εντός του Σύριζα που διέρρηξαν τα ιμάτια τους για τη δήλωση Παπανώτα, στην πραγματικότητα θα ήθελαν να βγουν δημόσια και να κατακεραυνώσουν τον αρχηγό για κείνα τα απίθανα με τον σταυρό στην κολυμβήθρα ή για τον εναγκαλισμό του στο σύνθημα «πατρίς θρησκεία οικογένεια». Δεν μπορούν να το κάνουν διότι θα τους καρατομήσει ψυχρά, οπότε την πληρώνουν κάτι Παπανώτες με το πρώτο φάλτσο που θα τους ξεφύγει.
Ειλικρινά δεν θα ‘θελα να είμαι στη θέση όσων διάλεξαν το σίγουρο (νόμισαν) μαντρί του Κασσελακικού Σύριζα, από το αβέβαιο σάλτο με τη «Νέα Αριστερά». Μόνο τώρα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τι ασυνάρτητο πολιτικό αχταρμά είναι υποχρεωμένοι καθημερινά να προπαγανδίζουν και να υπερασπίζονται. Α τους κακόμοιρους τι τους περιμένει…
Υ.Γ. Δεν έχω ξανακούσει μεγαλύτερη ανοησία από τη φράση Κασσελάκη «οι αριστεροί υπεράσπιζαν πάντα την πατρίδα, πάλεψαν για την ελεύθερη επιλογή πίστης και ήταν καλοί νοικοκύρηδες, άρα δεν θα χαρίσουμε στη Δεξιά το πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια». Υπ’ αυτή την έννοια, η αριστερά δεν πρέπει α χαρίσει ούτε το «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Διότι και Έλληνες απ’ την Ελλάδα είναι και Χριστιανοί. Οπότε να το τσιμπήσουν κι αυτό…
